"De andere wang toekeren" Is het werkelijk de juiste weg, of alleen een excuus voor lafaards?

Je zult mensen hebben die niet willen vechten, omdat ze eigenlijk heel bang zijn.
Maar je hebt ook mensen die niet willen vechten, omdat ze beredeneren dat geweld niet goed is. Ze denken dat dat als je reageert op geweld met nog meer geweld, dat het probleem alleen maar groter word (soms vanwege christelijke principes". Ik denk dat je dan wel sterk in je schoenen moet staan om dit te kunnen.
Tegelijk vind ik het ook te ver gaan om mensen die niet willen vechten omdat ze bang zijn, ze gelijk laf te noemen. Ik denk dat er meer mensen zijn die bang worden in zulke situaties dan dat je terug slaat.

Wauw, goeie vraag. Het is mijn overtuiging dat je dit niet (al te) letterlijk moet nemen, maar dat je grondig doordrongen moet zijn van het besef dat alle geweld geweld oproept. En wil je dat? Een ander bijbels gezegde is: 'wie het zwaard opneemt wordt door het zwaard vernietigd', en de historie laat zien dat dat juist is.
WO II begon rechtstreeks vanuit WO I en de aanpak van de 'verliezer' van WO II heeft heel andere resultaten opgeleverd dan de aanpak na WO I.
Je komt op het spoor van 'onthechting' aan de belangen van deze materiele wereld, nastreven van 'hogere' waarden, en dat heeft een prijs. En hoe moedig ben jij om deze prijs te betalen? En nog belangrijker: hoe laf ben jij om DEZE prijs uit de weg te gaan? En daarbij moet je je goed bedenken: het effect van jouw overtuigde handelen heeft een 'zich opstapelend' (cumulatief) effect op anderen. En wil je bekend staan als 'vredestichter' of wil je bekend staan als 'oorlogzuchtig'. En nog belangrijker: welke soort mens(-en) trek je daarmee naar je toe?
Het neemt voor mij niet weg dat je je mag verdedigen en als je daarin 'de aanval' kiest moet je eerst zeker weten dat je wint. Maar breng jezelf niet in de positie dat het noodzakelijk is je te moeten verdedigen. Alle kwaad roeit zichzelf uit als je het daartoe vooral de gelegenheid geeft.
En alle kwaad is naar mijn overtuiging verdorven goed (en dat is een (moedige!) keuze!).

Er is meer lef voor nodig om de andere wang toe te keren.
Het is pas laf en zeker dom om er dan op te slaan.

Hangt van de situatie af.
Bijvoorbeeld is er niemand (denk ik) die zijn 2e dochter aanbied aan de verkrachter van zijn 1e dochter.
Dit is extreem gesteld maar iedereen heeft zijn grens. De ene nu eenmaal wat eerder dan de ander.

Jezus wilde niet dat zijn volgelingen zouden vechten. Daarom zei hij dat als iemand ons slaat, we niet mogen terugslaan.
We mogen niet boos worden en gaan vechten.
Als we dat wel doen, laten we zien dat we niet beter zijn dan die ander, die met vechten is begonnen.

Soms vlucht je dan, omdat je die situatie te moeilijk vindt en het teveel pijn doet.
Soms voorkom je dan juist escalatie welke in mijn ogen juist kracht is, omdat je niet toegeeft aan je ego of je eer.

Als je een beetje eigenwaarde hebt, zul je niet je andere wang toekeren. Het lijkt een heel nobel iets om te doen maar eigenlijk doe je gewoon jezelf tekort. Er is niks mis met opkomen voor jezelf.

Dit gebaar moet zorgen dat agressie getemperd wordt. Het komt uit de bijbel en God wil dat de mens zijn naaste vergeeft.
Of dat juist is? Het ligt eraan. Als de agressor werkelijk een goede reden heeft woest te zijn op de ander, kan het diens erkenning zijn dat hij fout is geweest en de klap verdiend heeft. Wellicht biedt dit de agressor een motief de ander nu te vergeven.
Verder vind ik het een merkwaardige methode. In onze tijd geplaatst helemaal. Het lijkt wel masochisme..
Je kunt ook gewoon aangeven dat slaan niets oplost en dat je meer in praten ziet.
Excuses voor lafaards? Nee. Lafaards bieden niet hun 2e wang aan , die rennen weg.

De andere wang toekeren getuigt van een grote persoonlijkheid. Je beheerst je drift. Eerlijkheid duurt het langst. Als jij de andere wang toekeert dan stel je je nederig op en dat kan de ander schokkend rechtzetten.

Geen excuus voor lafaards, want die lopen weg. Trouwens ook niet verkeerd. Om de andere wang toe te keren moet je heel moedig zijn.

Ze bedoelen daar in feite mee...niet hetzelfde doen als die ander doet...of deed. Probeer een probleem met woorden op te lossen. Erover praten...en niet vechten.
Diegene die slaat....is de grootste lafaard natuurlijk.
Die kan het blijkbaar niet met woorden af...simpel en jammer.
Maar alles valt te leren...Geef jij nou maar het juiste voorbeeld en probeer iemand omver te krijgen met woorden.
Dat is veel eerlijker en daar krijg je nog respect mee ook.
Sterkte.