Waarom werd Lucifer engel van het licht genoemd?

De duivel zou oorspronkelijk een machtige en dierbare engel van God zijn geweest met de naam Lucifer. Dat betekent: "Hij die het Licht draagt". Lucifer was de engel die "het meeste licht gaf". De engel werd echter jaloers en wilde net zo machtig als God zijn. Hij werd ongehoorzaam. Dit liet God niet toe en Hij verwierp de engel dan ook (vandaar dat hij ook "gevallen engel" wordt genoemd). Voortaan heette hij Satan en was de tegenstander van God. Hij wist wel een aantal van Gods engelen mee te krijgen en die kroonden hem tot leider.
In de Bijbel wordt de duivel overigens nergens Lucifer genoemd. Het gebruik van het woord Lucifer is waarschijnlijk ontstaan door het samenvloeien van twee afzonderlijke mythen: de joodse mythe over gevallen engelen en de klassieke mythe over de morgenster. Een gangbare opvatting is dat de Bijbelse passage Jesaja 14:3–20, die over een zekere Babylonische koning gaat, in vers 12 aan de aldus ontstane mythe refereert. Deze passage is daarmee de belangrijkste grondslag geworden voor het gebruik van “Lucifer” als aanduiding voor de duivel.
In de Vulgaat komt het woord zesmaal voor en betekent dan “dageraad”, “sterrenbeelden” of “morgenster”. In 2 Petrus 1:19 wordt met “lucifer” (morgenster) Jezus bedoeld.