Kun je de juiste godsdienst bewijzen?

Bij godsdienst komt meer mee spelen.
Aannemen dat iets beter is kan maar dan nog is het een kwestie van geloof.

Gaat het om wat God / Allah verkondigt via de man in de kerk/moskee?
Of is wat er in de bijbel/koran staat - letterlijk - de te volgen en geloven weg?

Geloof je de man (meestal) die jou vertelt wat er in de bijbel of koran staat? Zo worden nog steeds op veel plaatsen in veel landen mensen 'onderwezen' hoe te geloven. En geloven dat doen ze =blind= , vandaar die hele nare aanslagen.

Mogelijk is de basis van meerdere godsdiensten goed en ligt het alleen maar aan de uitvoering , dus de verkondiging ter aarde door mensen.

Hopelijk kom je zo verder want bewijzen dat een godsdienst de juiste is lijkt heel moeilijk.

De bekende Duitse filosoof Artur Schopenhauer heeft destijds de alle godsdiensten met elkaar vergeleken.
Hij kwam tot de conclusie dat in zijn ogen het boeddhisme de beste godsdienst was.

In die godsdienst is, naast alle andere aspecten, het dierenwelzijn een belangrijk positief punt. Omdat andere godsdiensten de mens boven het dier plaatsen, en in het boeddhisme is het dier gelijkgesteld aan de mens.

Hij heeft overigens, in het gehele gedachtengoed van de islam niets positiefs kunnen ontdekken.

Nee, niet in mijn optiek althans.
De vraag of er een religie waar is, en welke dat dan zou zijn, of de vraag of er überhaupt een god, of iets bovennatuurlijks bestaat is een lang "onderzochte" en vooral bediscussieerd onderwerp zonder enig overtuigend bewijs.

Wat je soms wel ziet binnen religie is een soort zelfbewijzing. Mensen die al geloven in de leer, doen "onderzoek" in hun religieuze tekst(en), en zien vooral zelf het bewijs in die tekst dat dit toch wel de juiste religie moet zijn. Bij het lezen van de andere religieuze tekst(en) ziet men allerlei bewijs dat dat niet de juiste religie kan zijn. Dit geldt natuurlijk heen en weer. De argumenten waarom X religie wel waar is en Y niet volgens gelover X, worden door gelover Y weggewuifd.

Neem 1 voorbeeld binnen het christendom (van de velen) die je zal moeten bewijzen voor dat men de religie als bewezen ziet: "de opstanding van Jezus". Hoe ga je dat doen? Zelfs als dat echt gebeurd is, is dat niet te bewijzen. Hoe is dit anders dan een verzonnen verhaal (mythologie)?

Want
-weten wie dit beschreven heeft? (de evangelieën hebben namen, maar er is weinig om aan te nemen dat dat werkelijk de schrijvers waren)
-waren diegenen die dit schreven erbij, of was dit uit 2de of 3de hand?
-waren diegenen die dit zogezegd bij gewoond zouden hebben betrouwbare bronnen?
-hadden diegenen die dit opschreven wellicht een andere reden dan historisch accuraat verslag doen? maw, waren ze niet bezig met het overtuigen van anderen?

Zo zie je dat op al een hele reeks niet duidelijk te beantwoorden vragen komt.
Een bekend verschijnsel na het overlijden van een cultleider die gevolgd wordt door een grote schare mensen is dat men na de dood van die persoon men allerlei mythologische aspecten gaat toedichten. Hoe haal je die twee uit elkaar (aangenomen dat dit dan geen mythologie zou zijn)?

Een vergelijkbare vraag bestaat er voor het met paard ten hemel stijgen van Mohammed, 'de Nachtreis'. Hoewel dit door een deel v.d. islamieten als droomverhaal wordt gezien. En daar zit vaak het probleem als je wil aantonen dat iets nooit gebeurd kan zijn. Zelfs op dat moment dat je dat bewijst, kan een religieuze altijd de stap maken dat het overdrachtelijk bedoeld is, en niet letterlijk.

Uiteindelijk zit je dus met het probleem van onfalsifieerbaarheid. Je kan niet bewijzen dat de godsdienst waar is (dat wat in de religieuze tekst werkelijk gebeurd is), noch dat deze niet waar is.

Eerlijk gezegd denk ik dat er geen manier is om de "enige juiste godsdienst" aan te wijzen gebaseerd op wat de mensheid tot dusver weet. Mijn theorie is dat we het weten als we sterven.
Zoals ik het begrijp zit het als volgt: als je de Islam naast het Christendom legt, zijn er zeker overeenkomsten. Er zijn meerdere figuren en gebeurtenissen die in beide religies voorkomen, zij het onder een ander naam en/of met een andere omschrijving. Hoewel ze op een andere manier naar voren worden gebracht, zijn het wel dezelfde dingen/mensen.
De Islam is deels gebaseerd op het Christendom, dus als de een waar is, moet de ander ook (deels) kloppen. Bijvoorbeeld: als de Islam het bij het rechte eind heeft, zijn er ook elementen in het Christendom die de waarheid zijn. Als het Christendom het bij het rechte eind heeft, zullen er ook wel stukken waarheid in de Islam verworven zijn.

Het is niet te bewijzen en daarom is het ook een geloof. Je kan ook niet bewijzen dat het niet waar is. Je nickname is de VerlorenZoon. Ik trek daaruit de conclusie dat dit iets is wat je erg bezig houdt. Ik ben zelf ook een enorme twijfelaar. Ik hang heel erg naar kennis en wetenschap, maar tegelijkertijd merk ik ook dat mijn leven zinvoller voelt als ik in een God geloof. In de kerk zijn nare dingen gebeurt (zoals het misbruik in de Katholieke kerk) en de Islam heeft een negatieve bijsmaak vanwege terorisme. Maar ook de wetenschap heeft niet het antwoord op alle vragen. Overal is wat op te zeggen en wat van te vinden. Het gaat erom waar jij je prettig bij voelt, waar jij in gelooft. En zolang je een ander daar geen kwaad mee doet en ook jezelf niet, maakt het niet uit. Ik weet alleen dat mijn leven mooier wordt als ik in god geloof en dat ik op die manier meer liefde voel voor de mensen om mij heen en ik de natuur met meer respect behandel. Ik heb vrienden die moslim zijn en we kunnen samen prima door één deur en we respecteren elkaar. Ik heb ook vrienden die het boehdisme aanhangen en dat vind ik allemaal prima ik veroordeel ze niet en zij mij ook niet. Ik heb meer moeite met mensen die religie niet accepteren. Het rationele denken beperkt mij meer dan geloven in iets. Maar dat betekent niet dat ik mensen niet respecteer die wel zo denken. Maar terugkomend op jouw vraag. Zodra je begint met het zoeken naar bewijzen kom je terecht in de wetenschap en sta je verder verwijdert van de godsdienst. Dat is niet goed of fout. Slechts een natuurlijke drang naar kennis. Het idee dat ons leven bij toeval is ontstaan geeft mij geen bevredigend gevoel. Dat is mijn reden om te geloven. En iedereen die daar anders over denkt is daar vrij in. De vraag die jij je moet stellen is of je het bewezen moet hebben of dat je genoegen neemt met het feit dat niemand het zeker weet.