Hoe verklaar je het bestaan van religie?

Men zocht iets of iemand,waaraan men alle dingen die fout gingen aan op kon hangen en uiteraard ook alle dingen,die niet fout gingen. En ziet,daar was een god(in)!

voor de voorhistorische mens waren veel (natuur)verschijnselen onverklaarbaar. daarom werden ze toegeschreven aan machten die ze ook niet kenden, maar die er wel moesten zijn, omdat anders die verschijnselen toch ook niet plaats konden vinden.
en voila, daar waren ze: de goden. als je er maar genoeg op hamert, gelooft uiteindelijk er iedereen in. nou ja iedereen, ik dus niet.

mensen die een religie aanhangen geloven vaak dat de wereld gechapen is en dat de eerste mensen dus al geloofden, in hun visie is dus het atheisme onstaan daarna en is geloof een natuurlijk verschijnsel wat er van het begin al was. religie is in deze visie onstaan na de laatse profetie omdat toen de de interpretatie vaak dominant werd.

een tempel of een kerk had vroeger ook meerdere functies

het was een ontmoetings plek om te flirten en een praatje te maken en ook als er oorlog was met een buurt gemeente ( wat vroeger nogal eens gebeurde dan was je in een kerk best wel veilig.... samen met de groep.....)

de texten uit de bijbel staan tegenwoordig heel negatief bekend bij sommige mensen

maar in mijn ogen was het ook een stukje horror waar de mensen zin in hadden in die tijd

neem als voorbeeld het kruis met jezus eraan en de verhalen van de straffen van god

( vergelijkbaar met een hellraiser film die nu in de mode is )

ook kon je bepaalde dingen vragen aan een geestelijke : die was immers geen boer en had veel tijd om na te denken over filosofische vragen

en wat ik nog vergeet te zeggen is....

De meest logische verklaring is dat het geloof is ontstaan door het wonder de zon.
Die schijnen ze het eerst te hebben aanbeden als een god, want de zon was niet te verklaren.

God, en de verering van een god komt uit de gedachten van mensen.

Vroeger waren er heel veel goden.
Welke goden je aanbad, hing af van waar je woonde.
Want er waren heel veel natuurverschijnselen die men
niet kon verklaren en dus moest dat wel een hogere macht zijn. Wodan was in deze streek de oppergod uit de germaanse mythology. Dat was in de voorchristelijke periode. En er was ook een godin.
En er was een hemel voor gesneuvelde krijgers en een hemel voor mensen die een natuurlijke dood stierven.

Ook andere volkeren hadden veel goden, voor vanalles wat. Kijk maar naar de Griekse en/of Romeinse mythologie (verhalen over goden).

Door het christendom en de islam geloven veel mensen nu in slechts een god. Dit zijn de grootste religies, waar dus heel veel mensen in geloven. Maar dan nog: de interpretatie van de geschriften maakt dat de aanhangers van deze gemeenschappelijke religie's nog steeds heel andere dingen kunnen geloven.

Waar die oude goden geen bewijs voor hun bestaan hadden, is dat met de huidige god ook niet het geval.
En daarom zijn er veel mensen die geen religie aanhangen.

Religie is waarschijnlijk ontstaan als een bij-effect van een heel nuttige eigenschap.

Die nuttige eigenschap is het kunnen zien van de bedoeling, ofwel de intentie van een ander.

Als jij kunt inschatten met welke intentie een ander op je afkomt, heb je duidelijk grotere overlevingskansen dan iemand die dat niet kan. Jij kunt bijvoorbeeld zien dat iemand die met een boos gezicht en een speer in de hand jouw kant op komt rennen, waarschijnlijk een vijand is.

Dit zien van intentie was ook nuttig bij ontmoetingen met roofdieren. Het was erg nuttig om al vooraf te kunnen inschatten of die poema wel of niet van plan is jou te bespringen. Ook bij de jacht kwam het van pas: daar was het nuttig om te kunnen voorspellen welke kant die gazelle op zou vluchten zodra hij jou in de gaten zou krijgen.

Het kunnen zien van andermans intentie was zó nuttig, dat het niet zoveel kwaad kon als we ook intentie zagen in de wind, in het wel of niet vallen van een regenbui, enzovoort.

Daarmee kreeg alles wat er gebeurde een intentie.

Aangezien een steen van zichzelf geen intentie kan hebben, moet het rollen van die steen wel zijn veroorzaakt door iets, een bewustzijn, dat zich manifesteert middels het rollen van die steen. Hetzelfde geldt voor het waaien van de wind en het wel of niet vallen van een regenbui.

Op die manier werden de goden geboren.

Vervolgens bleek dat een stam die een sterk religieus gevoel had, nog een éxtra voordeel had. Niet alleen konden ze beter overleven, ze waren eensgezinder, en ze waren sterker gemotiveerd om te vechten voor hun god(en). Andere stammen moesten worden uitgeroeid, want die geloofden iets anders, en waren "dus" fout.

Op die manier hadden stammen die sterker geloofden, hogere overlevingskansen (want: meer samenwerking in agressie) dan stammen die toevallig wat minder sterk geloofden.

De irrationaliteit die met het geloof samenhangt is een nadeel. Het voordeel van geloof is veel groter dan dat nadeel. Op die manier biedt geloof netto een evolutionair voordeel, en kon het zich handhaven en verspreiden.

Toegevoegd na 19 minuten:
Als er eenmaal een bewustzijn (dus god(en)) is bedacht dat ingrijpt in de wereld, is het een kleine stap naar het gunstig stemmen van dat bewustzijn. Zo zijn bidden, rituelen en offers ontstaan.

(Met dank aan rose, die mij aan dit aspect herinnerde.)

De mens wil invloed uitoefenen op zijn omgeving.

Dus dat deel van zijn omgeving dat hij niet begrijpt, gaat hij proberen via een omweg, een agent, te beïnvloeden.

Hoe belangrijker het onderdeel van de omgeving, hoe belangrijker de agent (de god) die gunstig moet worden gestemd.

Zo ontstaat religie. Uit angst en overlevingsdrang.

Nog een theorie:

Wat de mens onderscheid van de dieren is de schijnbaar eindeloos opgerekte 'kindertijd'. Een mens blijft in staat om te leren en zich te verwonderen, terwijl dat bij dieren ophoudt na de puberteit.

En zo houdt een mens ook behoefte aan sturing en leiderschap lang nadat de zorgtaken van de ouders opgehouden zijn. Dus voor alles wat onverklaarbaar is hebben we een mooie vaderfiguur in de hemel bedacht waar we tegen kunnen praten en die ons bij het handje houdt, ons straft als het nodig is en beloont als we het verdiend hebben.

Toegevoegd na 2 minuten:
onderscheidt, sorry!

Men weet het niet zeker, maar mijn overtuiging is, dat religie een ingebouwd escape mechanisme is, om niet te worden overrompeld door de werkelijkheid. We hebben er meer: boven een zekere grens voel je pijn niet meer. Een vriend van mij verloor bij vuurwerk een hand, maar hij vertelt altijd dat hij daarna niets voelde en dat hij niet begreep waarom de mensen zo opgewonden deden.
Wellicht zeer vroeg in de evolutie ontwikkeld. Degenen die dat escapemechnisme niet hadden werden op jonge leeftijd al gek om vervolgens daarna te worden opgepeuzeld. Een muis heeft dat mechanisme zeker niet en raakt verlamd van angst door een mens, hond, slan of kat.

Het gaat volgens mij niet om relegie maar om relatie.

Begin hier maar eens mee:
http://www.goeievraag.nl/vraag/ontstond-religie.3262

De kern van religie is gehoorzaamheid. Religie is een middel om groepen mensen bij elkaar te houden en te doen gehoorzamen aan de leider. Lange tijd was dat functioneel, nu niet meer.

Proberen uit te leggen wat niet uit te leggen valt omdat je voelt dat het waar is.

In de tijd dat reliegie`s ontstonden wist men van een hele boel zaken niets af. De donder en bliksem bijvoorbeeld kunnen we nu eenvoudig verklaren, Vroeger was dat heel anders en werden zulke verschijnselen bij gebrek aan mogelijkheden ze te verklaren, aan goden toegeschreven.
Uit onbegrip is dus veel ontstaan.
De mens is ook een kuddedier die een leider nodig heeft.
Een leider werd vaak opgeworpen dmv een Godsbeeltenis een almachtige verschijning, die moest voor geluk zorgen en voor goede oogsten e.d.
Langzaam maar zeker kreeg het een vaste vorm en de religie was daar.