zou het niet passender zijn als mensen pas vanaf hun 18e mogen beslissen bij welk geloof ze eventueel zouden willen aansluiten?

Elkeen mag op zijn achttiende zelf beslissen of ze een geloof aanhangen en welk.

Echter de rest van je vraag stuit op grote problemen, er is namelijk nog altijd een godsdienst vrijheid, zou je willen doorvoeren dat ouders een kind niet meer mag inwijden / laten deelnemen aan een geloof beperk je de vrijheid van van godsdienst en de vrijheid van opvoeding. Het onderwijs daarin tegen kan juist in deze een belangrijke rol spelen zonder de vrijheden van de personen aan te tasten.

Daarnaast moeten we niet vergeten dat onze westerse maatschappij is gebaseerd juist op het geloof, de grondbeginselen van de wetgeving zijn ook verankerd in de drie grote geloven (dat de geloven zich er niet aan houden is een ander gegeven).

Toegevoegd na 38 minuten:
Ben een heel belangrijke vrijheid vergeten:

De vrijheid van onderwijs.

De ouders hebben de vrijheid het kind te laten leren wat zij willen (en het kind aan kan).

Ook de geloofsleer is een vorm van onderwijs.

Ja dat zou veel passender zijn. Net zoals het ongepast zou zijn voor ouders om hun politieke voorkeur op te dringen aan hun kinderen geldt dat ook voor religie. Laat kinderen dat lekker zelf uitvinden en dring ze niet via kerken en scholen jouw denkbeeld op. Zeker de abrahamistische geloven zijn hier problematisch aangezien deze ook het beeld inbrengen dat ongeloof voor negatieve gevolgen kan zorgen. Net zo goed als we kinderen niet meer bang maken voor boemannen.

Toegevoegd na 1 dag:
https://youtu.be/oy_u4U7-cn8?t=33m29s
https://www.youtube.com/watch?v=uYtYQ0a7btQ

Toegevoegd na 1 dag:
Overigens geldt dit dus niet exclusief voor religie/geloof, het geldt voor allerlei zaken waar je een kind natuurlijk vanaf jongs af aan makkelijk mee kan beïnvloeden.

In de praktijk zal wat ik vind in deze natuurlijk slecht reguleerbaar zijn (dat is echter geen argument in de meningszaak) o.a. door vrijheid van meningsuiting/geloof en de oncontroleerbaarheid op zich of de problematiek die het controleren weer met zich mee zou brengen (privacy etc.). De mensen die dat dus als antwoord geven snappen de vraag in mijn ogen dus niet, het is niet de vraag wat is of wat kan, maar wat het prettigst aan zou voelen. Uiteindelijk kan dat dus alleen als ouders zelf zich daarin zouden reguleren en zien dat het niet passend is je kind van af zo jong met jouw ideeën te indoctrineren.

Ieder echtpaar voedt zijn kinderen op met de waarden die het zelf belangrijk vindt. Dat geldt als het goed is voor alles. Eten met mes en vork, beleefd zijn tegen andere, oudere mensen, goed je best doen op school. Dat ligt in hetzelfde straatje als geloven. Als een echtpaar de waarde van het belijden van een bepaald geloof een aanvulling vindt voor waardevol leven, zal ook dat een onderdeel zijn van de opvoeding, en terecht.

Naarmate het kind ouder wordt zal het zich tegen een aantal zaken gaan verzetten. Het is duidelijk dat het kind op veel vlakken een keuze gaat maken. Op dat moment kan je nog wel met je kind praten over de waarde die jij aan bepaalde zaken hecht, maar je kunt het niet meer dwingen jouw denkbeelden blijvend te aanvaarden.

Op dat moment is het voor ouders zaak je kind de kans te geven te kiezen en dat niet te blokkeren omdat je halsstarrig bent. Op zekere leeftijd moeten kinderen de kans krijgen uit alles wat ze hebben meegekregen een keus te maken. Dat is voor ouders niet altijd makkelijk, maar wel heel belangrijk. Dat geldt dus ook voor het geloof.

Maar een kind die in zijn jeugd met geen enkel geloof is groot gebracht, zal maar zelden de waarde daarvan leren kennen in het latere leven. Dat vind ik ook een gemis.

dit is op zich een goede oplossing, maar het probleem hiermee is dat het christendom gelooft in een opname die binnenkort komt en daarom een kind niet graag 18 jaar laat wachten

Antwoord op je vraag is ideaal gezien ja.
Maar wanneer je het boek "Invloed" (Cialdini) leest. Dan besef je dat dit onmogelijk is. De sociale bewijslast is enorm en ook de wederkerigheid richting ouders en omgeving is gewoon te groot. Natuurlijk kunnen mensen later altijd zelf hun eigen pad kiezen. Maar onderschat de invloed van de omgeving niet.