Heeft een abdis ook de rang van bisschop?

Een abt kan een gemijterde of een niet-gemijterde abt zijn. In het eerste geval wordt hij kerkrechtelijk op hetzelfde niveau gezien als een bisschop en heeft de jurisdictie over de abdij, zoals een bisschop over een bisdom. Er is dan sprake van een zogenaamde exempte abdij. In vroeger tijden was het mogelijk dat een exempte abt de lagere wijdingen tot en met het subdiaconaat toediende aan de geestelijken in zijn machtsgebied, na het afschaffen van deze lagere wijdingen is dit alleen nog mogelijk door een bisschop. Broeders (niet-priesters) en paters (priesters), krijgen hun taak van hun overste, die hen eventueel ter beschikking kan stellen van de plaatselijke bisschop om in zijn bisdom een taak op zich te nemen.

Binnen de Katholieke Kerk wordt verder onderscheid gemaakt tussen kloosterorden (in engere zin) en congregaties (kloosterorden in ruimere zin): een orde is een gemeenschap van reguliere geestelijken (kloosterlingen) die plechtige geloften hebben afgelegd, meestal gesticht vóór ongeveer 1550
een congregatie is een dergelijke gemeenschap van kloosterlingen die een eenvoudige gelofte hebben afgelegd, meestal gesticht na ongeveer 1550
Leden van een kloosterorde hebben, in tegenstelling tot leden van een congregatie, een strengere clausuur en behouden geen persoonlijke bezittingen wanneer ze intreden. Bij een congregatie worden er enkel eenvoudige (tijdelijke of eeuwige) geloften afgelegd. Kloosterorden staan niet onder het gezag van de bisschoppelijke hiërarchie maar staan onder het directe gezag van de paus.

Een abdij is een mannen- of vrouwenklooster van een contemplatieve (beschouwende) kloosterorde, aan het hoofd staat een abt of abdis. Hiermee verschilt ze van een gewoon klooster, dat een overste kent. De gemijterde abt stond in rang gelijk aan de suffragane bisschop, omdat ze de leiding hadden over hun klooster, wat als hun bisdom werd gezien. De abdis is altijd ongemijterd, (i.e. vrouwelijke abt). Een suffragaanbisschop is een rooms-katholieke bisschop wiens (aarts)bisdom suffragaan is aan het aartsbisdom dat aan het hoofd staat van de kerkprovincie.

Maar wanneer is een abt gemijterd en wanneer niet? De abdis is nooit gemijterd, maar draagt ze de bisschopsstaf, met de krul naar binnen gericht?

Volgens mij krijgt ze dus ook nooit een staf omdat die hoort bij het gemijterd zijn. De vraag wanneer een abt gemijterd is en wanneer niet, weet ik helaas (nog) niet te beantwoorden, al zou ik dat ook wel graag willen weten. "Bij de zegening ontvangt de nieuwe abt een ring, die aan de rechter ringvinger wordt gedragen. Betreft het een gemijterde abt, dan ontvangt deze ook een staf en een mijter. Deze zal hij slechts dragen in hoogtijdagen."
https://nl.wikipedia.org/wiki/Abt_(abdij) Een ring zal ze, de abdis, dus kunnen dragen, al ben ik ook daar niet 100% zeker van

Wat betreft de pontificalia (mijter, staf, borstkruis, ring, paarse pileolus) helpt het Motu proprio "Pontificalia insignia" van 21-06-1968 ons wellicht verder. Heb geen Nederlandse vertaling ervan gevonden, wel een Duitse. . "In Ausführung des Willens des Konzils verfügen Wir daher aus eigenem Antrieb und auf Grund sicherer Erkenntnis folgendes: 1. Entsprechend dem, was in Art, 130 der Konstitution über die heilige Liturgie festgelegt ist, ordnen Wir an, dass in Zukunft außer den Bischöfen nur noch folgende Prälaten, welche die Bischofswürde nicht besitzen, sich aber wirklicher Jurisdiktion erfreuen, die Pontifikalinsignien gebrauchen dürfen: (...) b) die Äbte und Prälaten, die Jurisdiktion in einem von einer Diözese getrennten Gebiet haben (vgl. CIC can. 319 § 1; can. 325); (...) d) die regierenden Äbte nach Empfang der Abtweihe (can, 625). 2. Die Pontifikalinsignien dürfen mit Ausnahme von Thron und Stab gebrauchen, auch wenn sie die Bischofswürde nicht besitzen: (...) 3. Die in Nr. 1 und Nr. 2 genannten Prälaten erfreuen sich der erwähnten Rechte jedoch nur in dem eigenen Territorium und während der Dauer des Amtes. Die Abtprimasse und die Generaläbte der monastischen Kongregationen können während der Dauer ihres Amtes die Pontifikalinsignien in allen Klöstern ihres Ordens oder ihrer Kongregation gebrauchen. Die anderen regierenden Äbte besitzen dieses Recht in jedem Kloster ihres Ordens, jedoch nur mit Zustimmung des Abtes oder Konventualpriors des Klosters. 4. Benedizierte regierende Äbte, nachdem sie die Leitung verloren haben, und Titularäbte können die Pontifikalinsignien in jedem Kloster ihres Ordens oder ihrer Kongregation gebrauchen, jedoch nur mit Zustimmung des Abtes oder Konventualpriors des Klosters. 5. Prälaten ohne Bischofswürde, die vor Erlass dieses Schreibens ernannt wurden, behalten die Privilegien, die ihnen auf Grund irgendeines Rechtes entweder persönlich oder kollegial bezüglich bestimmter Pontifikalinsignien verliehen sind und deren sie sich erfreuen. Nach Maßgabe des Rechtes können sie jedoch freiwillig auf diese Privilegien verzichten. 6. (...) 7. Was hier von den Prälaten gesagt ist, gilt auch für Geistliche, die auf Grund ihres Rechtstitels die Pontifikalinsignien gebrauchen. (...)