Wat wordt er met het lied "Heer, doorgrond mijn hart" exact bedoeld?

Echt heel mooi, +1

+ je

+1
Wat zouden eigenlijk de nieren ermee te maken hebben? Snap jij dat Lies?

(...peil mijn hart en mijn nieren,)

Volgens mij is dat hetzelfde beeld: je hart en je nieren staan samen voor de binnenkant van een mens in tegenstelling tot het uiterlijke, dus iemands doen en laten of wat hij zegt, dat wij als mensen normaal gesproken van elkaar zien. Hier komt ook de Nederlandse uitdrukking "iemand de nieren proeven" vandaan: iemand toetsen, proberen door te dringen tot iemands diepste motieven, erachter zien te komen of het waar is wat hij zegt, hoe 'echt' iemand is en of zijn motieven zuiver zijn. De combinatie van "hart en nieren toetsen" kom je op meer plaatsen in de Bijbel tegen. in Psalm 7:
Roep de goddelozen een halt toe en wees de rechtvaardige tot steun. U die hart en nieren doorgrondt bent een rechtvaardige God. En een paar keer in Jeremia:
"‘Maar, HEER van de hemelse machten, rechtvaardige rechter, u die hart en nieren doorgrondt, laat mij zien dat u zich op hen wreekt. U leg ik mijn zaak voor.’" (hoofdstuk 11) Hoofdstuk 17: "Ik, de HEER , ben het die het hart doorgrondt, die nieren toetst, die ieder naar zijn levenswandel beloont, aan ieder geeft wat hij verdient." En ook in hoofdstuk 20:
"HEER van de hemelse machten, die alles rechtvaardig onderzoekt, die hart en nieren doorgrondt, laat mij zien dat u zich op hen wreekt. U leg ik mijn zaak voor." "hart en nieren doorgronden" lijkt hier echt te betekenen: iemands hele innerlijk doorgronden. In deze tijd zouden we denk ik zeggen: "ons hart en ons hoofd". In psalm 139 wordt dat 'doorgronden' op een andere manier verwoordt, maar worden de nieren ook genoemd in een iets ander kader als een belangrijk deel van ons als mens: "HEER, u kent mij, u doorgrondt mij,
u weet het als ik zit of sta,
u doorziet van verre mijn gedachten.
Ga ik op weg of rust ik uit, u merkt het op,
met al mijn wegen bent u vertrouwd. Geen woord ligt op mijn tong,
of u, HEER, kent het ten volle.
U omsluit mij, van achter en van voren,
u legt uw hand op mij.
Wonderlijk zoals u mij kent,
het gaat mijn begrip te boven." Later in dezelfde psalm schrijft David: "U was het die mijn nieren vormde,
die mij weefde in de buik van mijn moeder.
Ik loof u voor het ontzaglijke wonder van mijn bestaan,
wonderbaarlijk is wat u gemaakt hebt.
Ik weet het, tot in het diepst van mijn ziel. Toen ik in het verborgene gemaakt werd,
kunstig geweven in de schoot van de aarde,
was mijn wezen voor u geen geheim.
Uw ogen zagen mijn vormeloos begin,
alles werd in uw boekrol opgetekend,
aan de dagen van mijn bestaan ontbrak er niet één."