Wat is verschil tussen sjiiten en soenniten?

Het conflict tussen soennitische en sjiietische moslims vindt in heel de wereld plaats en vormt in het Midden-Oosten een kloof tussen het sjiietische Iran en de soennitische Golfstaten. Uit een peiling van Pew bleek vorig jaar dat 40% van alle soennieten hun sjiietische geloofsgenoten niet als echte moslims beschouwen.
The Economist legt uit waarom deze twee groepen van moslims tegenover elkaar staan:
Het schisma vond plaats in 632, het jaar van de dood van de profeet Mohammed. Toen steunde de meerderheid de vriend en schoonvader van Mohammed, Abu Bakr, als opvolger terwijl anderen de neef en schoonzoon van de profeet, Ali, tot opvolger benoemden. De volgelingen van Abu Bakr werden de latere soennieten en die van Ali de latere sjiieten.
Abu Bakr volgde uiteindelijk Mohammed op, maar Ali regeerde later kort als vierde kalief. De kloof tussen de twee groepen werd permanent toen de zoon van Ali, Hussein, samen met zijn familie door de troepen van de soennitische kalief werd afgeslacht in Karbala in 680. De soennieten monopoliseerden alle politieke macht en de sjiieten keerden zich tot hun imams voor geestelijk leiderschap.
Vandaag geloven 1,6 miljard moslims dat Allah de enige god is en Mohammed zijn profeet was. Ze volgen allen de vijf pilaren van de Islam en vereren hun heilig boek, de Koran. Daarvan is 80% soennitisch. Religieuze verschillen tussen hen en de sjiieten omvatten onder andere:
Soennieten hechten veel meer belang aan de ‘soenna’, de overleveringen van het leven van Mohammed. Sjiieten beschuldigen hen daarom van dogmatisme en menen dat dit leidt tot extremistische sektes zoals het wahabisme.
Sjiieten zien hun ayatollahs als reflecties van god op aarde. Voor sommige soennieten is dit regelrechte ketterij.
De meeste sjiieten geloven dat op een dag de twaalfde imam (de Mehdi) zal verschijnen om het goddelijke plan te volbrengen. Ook herdenken ze jaarlijks de Asjoera – de dood van Hussein bij Karbala.
In de meeste gevallen leven soennieten en sjiieten in harmonie met elkaar samen. De toenemende instabiliteit in het Midden-Oosten zet de twee groepen echter steeds vaker tegen elkaar op, waardoor de spanning soms in geweld omslaat.