De dieren zijn volgens Genesis zowel voor als na de mens geschapen hoe kan dat?
In hoofdstuk 1 van Genesis uit de bijbel staat dat de dieren werden geschapen op de zesde dag vlak voor de mensen. Maar in hoofdstuk 2 van Genesis staat dat hij na de mens is geschapen om de mens niet zo alleen te laten zijn. Hoe is deze tegenstelling mogelijk?
26 God zei: ‘Laten wij mensen maken die ons evenbeeld zijn, die op ons lijken; zij moeten heerschappij voeren over de vissen van de zee en de vogels van de hemel, over het vee, over de hele aarde en over alles wat daarop rondkruipt.’ 27 God schiep de MENS als zijn evenbeeld, als evenbeeld van God schiep hij hem, mannelijk en vrouwelijk schiep hij de mensen. Gen 2
7 Toen maakte God, de HEER, de MENS. Hij vormde hem uit stof, uit aarde, en blies hem levensadem in de neus. Zo werd de mens een levend wezen.
19 Toen vormde hij uit aarde alle in het wild LEVENDE DIEREN en alle vogels, en hij bracht die bij de mens om te zien welke namen de mens ze zou geven: zoals hij elk levend wezen zou noemen, zo zou het heten. En zo spreken Gen 1 en 2 zich constant tegen. http://www.infidels.org/library/modern/donald_morgan/inconsistencies.html
Zowel deze als alle andere schijnbare tegenstellingen worden in een klap teniet gedaan.
Deze geschriften zijn namelijk een waardevolle aanvulling, geen vervanging, van de Bijbel. . . .
Ik bedoel eigenlijk met name codex II punt 4, maar die kon ik online niet zo gauw vinden. Maar met deze site kom je ook een heel eind. Ik wens jou veel succes en hoop dat je zult vinden wat je zoekt!
Dat is onbegonnen werk en voor mij een onmogelijke opgave. Bovendien zal mijn antwoord zeer veel weerstand en reacties opleveren. Met enige moeite om de teksten toch te lezen, wat ik overigens aanraad om het zeker te doen, zul je er achter komen waarom.
Laten wij ons gewoon beperken tot de zaken die we wel kunnen vatten, lijkt me.
Mijn veronderstelling is omdat de wetenschap uitgaat van tastbare feiten en de filosofie van de teksten uitgaat van waarneming. Denk aan een simpel voorbeeldje, om de uitleg begrijpelijk te houden, zoals de zwaartekracht. De filosofie erkent deze kracht omdat ze waarneemt dat het ding valt als je het loslaat. De wetenschap erkent deze kracht niet omdat je die niet ziet noch kunt aanraken.
Er zal hier dus altijd een zekere wrijving tussen blijven bestaan. Zoals ik al schreef: het is slechts een veronderstelling. Ik houd me daar persoonlijk niet zo mee bezig. Voor een beter antwoord stel ik voor om deze als vraag te stellen op GV.
Ik ben daar zelf ook wel nieuwsgierig naar . . . .
Heb je meer informatie nodig om de vraag te beantwoorden? Reageer dan hier.