Geeft een religie doorgaans antwoorden op vragen, of roept het juist vragen op?

Religie is een gek iets.

Het probeerd een vast punt aan te brengen in het leven van de mensen die er in geloven. Daarom zou het antwoorden moeten geven op de belangrijke vraag in het leven: Waarom zijn we hier. Dat doet het echter niet. Het geeft wel antwoorden op vragen a;s 'waar komen we vandaan' en 'waar gaan we na de dood heen' maar is niet in staat dat dusdanig bevredigend te doen dat alle gelovigen het gevoel hebben een duidelijk antwoord te krijgen Daarom zien we ook veel kerken leeg lopen zodra onderwijs algemeen toegangkelijk wordt: Mensen gaan zelf op zoek naar de antwoorden die de kerk niet kan geven.

Ik denk dat religie meer vragen oproept dan beantwoord: Vragen van religieuzen die het eerste antwoord niet snappen. En vragen van niet-religieuzen die zich alleen maar afvragen: Waarom...

Een goede gelovige stelt geen vragen, die gelooft...

Religie geeft geen antwoorden, dus roept vragen op...

Als een religie antwoorden zou geven, dan hoefde je niet te geloven, dan is het wetenschap en geen geloof... Ik heb nog nooit een wetenschappelijke religie gezien, dus het roept meer vragen op dan het beantwoordt...

Het geeft antwoorden aan wie antwoorden zoekt, en roept vragen op voor wie de antwoorden niet volstaan.

wat mij betreft laat religie soms ervaren dat er geen vragen en geen antwoorden zijn, dat de vrager en het antwoord samenvallen...maar ja, da's meer mystiek...de praktijk is vaak een andere...

Het beantwoord vele vragen, maar niet op alle vragen vind je het antwoord. Maar als dat wel zo was dan was het natuurlijk geen geloof meer.
En dat levert dan weer vragen op.

Dit zal per persoon verschillen.
Als je een persoon bent die alles wil beredeneren en dan pas kan geloven, dan zal het deze persoon vaak vragen oproepen.
De andere categorie neemt het voor waarheid aan en heeft daar dan genoeg aan.!

Je zoekt een antwoord op een vraag, dan krijg je dat antwoord, en roept meteen weer een vraag op, en dan krijg je weer een antwoord op die vraag, en zo groei je in je ontwikkeling.
Maar sommige vragen blijven onbeantwoord, maar de meeste niet, is mijn ervaring.
Je kunt antwoorden krijgen in jezelf, maar ook van andere mensen, (door te horen wat er WERKELIJK word gezegt.
Of via natuurtekens.
Of iets te lezen, en lezen wat er WERKELIJK staat.
Of te zien, wat je WERKELIJK te zien krijgt.
Of te wel, de wereld zien zoals die WERKELIJK is.

Omdat religie verband houdt met geloven, en niet met weten zal het altijd vragen oproepen. Want eigenlijk zijn we allemaal op zoek naar het weten, naar de zekerheid.

Niet de religie zelf, maar wel de "heilige schrift" van de religie kan antwoorden geven op bepaalde vragen, al naar gelang hoe gericht je zoekt.

Dat verschilt per persoon, bij mij leverd die juis antwoorden op. Maar som roept die ook juist vragen op. Maar het antwoord vindt ik weer heel snel op...

Nietwetendheid geeft inderdaad vaak veel vragen.
Maar als je achter het antwoord komt ontstaan er meestal nog veel meer vragen dan je eerst had.
Het is ook erg moeilijk om wetend te worden omdat bij elk antwoord krijg je weer een vraag.

Dat geld voor religie maar ook voor wetenschap.

Mijn atwoord: beide.
Religie KAN antwoord geven op je vraag, maar dat antwoord zal dus bijna altijd weer een vraag opleveren.

(Ik geloof wel in uitzonderingen;p)

Toegevoegd na 8 minuten:
Wat ik later nog bij iemands antwoord gezien heb vindt ik trouwens leuk om hier bij te zetten.

Naarmate je antwoorden krijgt groei, ontwikkel je.
MAAR: is het wel goed om een antwoord te krijgen bij religie?
Zal dit je misleiden, je geloof afpakken?

Soms is het niet goed voor je om antwoorden te krijgen.
Dat geldt niet alleen voor religie en wetenschap maar ook voor het dagelijkse leven.
(Denk bijv. maar aan het gezegde: wat niet weet wat niet deert)

Het roept meer vragen op en steeds weer nieuwe onbeantwoorde vragen. Er gaat heel wat geld om in deze religie-industrie om deze onbeantwoorde vragen toch te beantwoorden. Je kan er gemakkelijk je brood mee verdienen.