Hoe kan het dat de katholieke kerk tot op de dag van vandaag haar pracht en praal heeft behouden?

Die 'pracht en praal' zoals je dat noemt, is door de gelovigen bijeengebracht in de tijdsduur van ongeveer 2000 jaar dat de katholieke Kerk bestaat. De Kerk is zuinig en doet 'niets weg', zodat we er allemaal van kunnen genieten. Net zomin als het Rijksmuseum de Nachtwacht zou verkopen als het in financiële moeilijkheden komt, dat zou ook van cultuurbarbarisme getuigen.

De fraaie gebruiksvoorwerpen, die tegenwoordig minder gebruikt worden dan vroeger, zijn veelal geschonken met de gedachte: 'voor God is alleen het kostbaarste goed genoeg' en getuigt dus van een bepaalde visie op Kerk en geloof. Datzelfde kom je tegen in de kerkbouw, door de tijd heen. Na het tweede Vaticaans Concilie is gekozen voor 'voorname eenvoud'. Vaticanum II is echter ook al weer jaren geleden geëindigd, namelijk in 1965.

De tijd van de pausen met wereldlijke macht is ook al lang en breed voorbij. Paus Franciscus is niet de eerste paus die zeer eenvoudig leeft in zijn huidige, inderdaad, mooie woning.

En natuurlijk zijn protestanten ook christenen. Overigens kunnen we niet van 'het' protestantisme spreken want er is een brede verscheidenheid. Dat het ooit ontstaan is, had niet gehoeven maar is het gevolg geweest van menselijke tekortkomingen aan katholieke zijde en aan de zijde van de reformatoren. Toch is in de loop der jaren de aandacht voor symboliek in de protestantse kerkgebouwen gegroeid. Kennelijk leeft hier en daar toch de gedachte dat tijdens de reformatie ook heel wat kinderen met het badwater zijn weggegooid. Ook in het geloof mogen alle zintuigen worden aangesproken.

Je kan mijn inziens de bezittingen van de kerk splitsen in historische waarde zaken, die zoals de voorganger hier beschrijft bijeen gebracht (en zeker ook geroofd). Hoe het ook is verkregen, een waarde kan daar lastig aan worden gehangen en kan dan ook moeilijk gezien worden als materialisme. Zie het Vaticaan in dat opzicht maar als een museum.
Een ander deel is gewoon belegd bezit. Zeg maar aandelen. En aan dat deel kleeft zeker veel vuil. Sporen zijn gevolgd tot in wapenbezit, drugs, witwassen, en ga zo maar door. Zeg maar georganiseerde misdaad. Niet al het geld is vuil, maar zeker een deel. En bij dat deel van dat geld hoort een deel mensen en organisatie dat net zo vuil is. Een plaatje van een zieke organisatie dat zich niet alleen beperkt tot maffia praktijken in geldzaken (en alle zaken die daar bij horen) maar ook tot op het operationele nivo van priesters en nonnen die hun handen niet konden afhouden van hun potentiële afzetmarkt: de minderjarige jeugd.

Er zijn pauzen geweest die zelf deel uitmaakten van dat corrupte systeem en er zijn pauzen geweest die dit wilde aanpakken. Maar tot op heden hebben alle pauzen die dat wilden aanpakken het loodje gelegd, of hebben het opgegeven.

Blijft staan, of we nu spreken over schoon of vuil geld, dat dit geld mijn inziens veel te weinig wordt gebruikt voor de primaire doelstelling van de christelijke kerk: naastenliefde. De kerk regeert als een staat en een commercieel bedrijf, tegelijkertijd. Met winst bejag, wat te vaak haaks staat op het wereldbeeld van naaste-niet-liefde: armoede, ziekte, honger, onderdrukking en ga zo maar door.

Als deze paus dit wil aanpakken, heeft hij mijn applaus. Maar ik vrees het ergste als hij dit echt gaat doorzetten!

De hele natuur volgt het patroon van sterfte en (weder)geboorte. Misschien bevindt de kerkt zich wel in haar zwarte (winter) nacht. Wij mensen kunnen alleen maar bidden voor deze kerk.

Matigheid en naastenliefde zijn Christelijke deugden, en die moet ieder Christen oefenen. Dat is wat de huidige paus ons denk ik wil voorhouden. Dat veel Katholieke kerken zo vol pracht en praal zijn is omdat de kerk het huis van God is, God zelf woont daar. En wie zou een Koning nu niet een prachtig paleis geven, een Koning laat je niet in een schuurtje wonen. En omdat Katholieken zoveel van God houden zijn ze ook bereid om veel voor de kerk te geven, zodat die prachtige gebouwen gebouwd kunnen worden.
Het is niet zo dat de priesters of bisschoppen zelf rijk zijn, van Nederlandse priester weet ik dat ze een heel klein salaris krijgen. In die zin is er zeker geen sprake van overdaad, integendeel, hun inkomen is net genoeg om van te kunnen leven.