wat houdt de reformatorische waarheid in?

Ik denk dat het de waarheid betreft, zoals die gezien wordt in de Orthodoxe kerk binnen het protestantisme. Althans zo wordt het verklaard op de site die ik vond.

Reformatorische waarheid, wil volgens mij dus zeggen, de waarheid volgens de reformatie of reformisten.

"Eigenlijk zijn alle kerken ontstaan uit de Rooms Katholieke Kerk. In de 16e eeuw protesteerde Maarten Luther tegen de gang van zaken in de Rooms Katholieke kerk. Uit deze protesten kwam uiteindelijk de Protestanten voort. Dit proces wordt ook wel aangeduid met de Reformatie. Tussen de 16e eeuw en het jaar 2006 is er heel wat gebeurd in kerkelijk Nederland (zie schema). De kerken die zich nog steeds sterk verbonden weten met alles wat in de tijd van de Reformatie heeft afgespeeld, worden op deze site ondergebracht onder de kop Reformatorisch.
Kortweg gezegd zijn het de meer Orthodoxe kerken binnen het Protestantisme in Nederland."

http://www.kerkzoeker.nl/reformatorisch.html

Dit is hoe dominee v.d. Brink uit Kralingseveer het verwoordt.

Hoe zeker moet je zijn van je zaak? Weet je zeker dat de Bijbel waar is? Weet je zeker dat God bestaat? Weet je zeker dat je naar de hemel gaat? Vragen die iedereen herkent – als je tenminste wel eens met anderen over het geloof praat.

Vaak vinden we deze vragen erg lastig. Want we zijn zelf eigenlijk helemaal niet zeker. De vragen die de ander ons stelt, zijn ook de vragen die we stilletjes stellen aan onszelf. Trouwens, wie bij zulke vragen over zijn eigen onzekerheid heen stapt en toch ferm antwoordt met ja, hoeft meestal niet op de bewondering van de ander te rekenen. Voor velen is zekerheid ongeveer gelijk aan verwaandheid. Wat een verbeelding, om zo zeker te zijn!

Het begrip zekerheid speelt dus een grote rol in onze gesprekken met anderen over het christelijke geloof. En het levert twee problemen op. Ten eerste vinden we dat wijzelf zekerheid nodig hebben om een gesprek te gaan voeren over het geloof; en ten tweede, blijkt zekerheid een belemmering zijn voor een echte ontmoeting.

Lastig, moeilijk, moeizaam? Ja inderdaad, zolang je ervan uitgaat dat het gesprek moet gaan over jouw zekerheid. Maar de moeilijkheid verdwijnt als je beseft dat een gesprek over zekerheid je afleidt van waar het eigenlijk om gaat. Het beste is om eenvoudigweg het hele begrip zekerheid terzijde te schuiven. Want het zet ons op het verkeerde been.

Te hoge eis

Onder zekerheid verstaan we gewoonlijk dat je iets zo stellig weet dat het ontwijfelbaar is. Zelfs als je zou proberen om eraan te twijfelen, zou dat niet lukken. Denk maar aan René Descartes, die aan alles twijfelde maar ten slotte meende aan één ding niet te kunnen twijfelen – namelijk aan het feit dat hij twijfelde (”cogito ergo sum”, ik denk dus ik ben). Zijn denkactiviteit was onbetwijfelbaar en dus zeker.

Maar als je deze hoge vereisten stelt aan zekerheid, is er eigenlijk helemaal niets zeker. Overal kun je aan twijfelen. Zeker weten is een veel te hoge eis, niet alleen als het gaat om godsdienstige , maar ook aan alledaagse zaken.

Deze reformatorische waarheid heeft te maken met 5 stellingen / mottos waarmee Christenen weer terug kunnen gaan naar de basis van het nieuwe testament.

Deze 5 stellingen zijn gemaakt tijdens de Duitse en Engelse reformatie in de 15e en 16e eeuw

Sola Scriptura - Alleen door het woord
Sola Gratia - Alleen door genade
Solo Christus - Alleen door Christus
Sola Fide - Alleen door geloof
Soli Deo Gloria- Glory alleen aan God

"Hemel en aarde zullen verdwijnen, maar mijn woorden zullen nooit verdwijnen."