Waarom leg een jood een kiezelsteen op een joods graf en geen bloemen ?

Op een andere vraag en antwoord site vond ik onderstaande antwoord dat e.e.a. volgens mij goed verwoord.

"Als joden een graf bezoeken, laten ze vaak een steen(tje) achter. Met dit eeuwenoude
gebaar eren ze hun doden en houden ze de herinnering aan hun dierbaren levend.

De grafsteen is voor de joden een heel belangrijke plaats, omdat hij de plek aangeeft
waar de overledene ligt en waar volgens hun geloof nog een deel van zijn ziel aanwezig
is. Het is een plek waar de levenden en doden nog in contact met elkaar kunnen komen.
Door er een steen op te leggen, leveren de nabestaanden een blijvende bijdrage aan
die grafsteen. Ze laten een teken achter dat laat zien dat ze op bezoek zijn geweest,
dat de gestorvene geëerd wordt en niet vergeten is.

Het gebruik om stenen op graven te leggen, gaat vermoedelijk terug tot de tijd dat de
joden nog een woestijnvolk waren. Mensen werden in die tijd daar waar ze stierven
begraven. Om het graf in de woestijn te markeren en om te voorkomen dat de
overledene door aasetende dieren werd opgegraven, legden ze er stenen op. Nomaden
op doortocht vulden uit respect voor de dode vaak de stenen weer aan.

Door de eeuwen heen kreeg het leggen van de stenen op de graven een symbolische
waarde. Stenen vergaan niet zoals bloemen, die door christenen als eerbetoon op de
graven worden gelegd. Ze hebben eeuwigheidswaarde, die je terugvindt in het
eeuwigdurend grafrecht van joodse graven, die volgens de geloofstraditie niet geruimd
mogen worden.

De onvergankelijkheid van de stenen staat ook voor eeuwige liefde en geloof, altijd
durend respect, een herinnering aan en verbondenheid met de dode."