Waarom worden er in De Rijke Jongeling van het gospel van Mattheus door Jezus slechts zes geboden genoemd in plaats van alle tien?

De geboden die niet genoemd worden zijn de god gerelateerde geboden (om ze zo maar even te noemen). Dus alleen god aanbidden, geen andere goden aanbidden, gods naam niet misbruiken en de dags des heren heiligen. De geboden die genoemd worden zijn de geboden die over intermenselijk gedrag gaan. Dit kan verschillende dingen betekenen. Ofwel Jezus (of Mattheus als schrijver) was niet op de hoogte van alle 10 de geboden, of hechtte geen waarde aan de god gerelateerde geboden.

De eerste optie lijkt mij niet van toepassing (als je 6 geboden kent, mag je aannemen dat je op zijn minst weet dat er nog 4 zijn en als je die dan niet noemt is dat een bewuste daad) dus mag je concludere dat de genoemde geboden door Jezus als enige belangrijke worden beschouwd.

Omdat de rijke man aan Jezus vraagt wat voor goed hij moet doen om het eeuwige leven te verwerven. Jezus beantwoordt met een tegenvraag: "Wat vraagt gij Mij naar het goede? Eén is de Goede". Eén staat hierbij voor God. Daarna noemt Jezus de geboden die betrekking hebben op de medemens.
Een mens is niet in staat goede werken te verrichten voor God, maar kan alleen goed doen ten opzichte van andere mensen. In de eerste vier geboden gaat het over het liefhebben van God. Hem kunnen wij niets aanbieden, wij kunnen van Hem alleen ontvangen. Daarom mag je niet passief zijn richting je naaste.
Beide mannen kennen alle tien de geboden, daar hoeft niet aan te worden getwijfeld. Maar de rijke man miste iets in zijn leven, hij voelde dat hij niet genoeg deed. Uiteindelijk blijkt dat zijn rijkdom de grootste belemmering is. Pas wanneer hij in staat is die in z'n geheel aan de armen te schenken zal hij een schat in de hemelen hebben.