En waarom hebben de orthodoxe Joden van die leuke pijpekrulletjes aan weerskanten van hun hoofd?

Het Chassidisch jodendom (ook bekend als chassidisme) is een ultraorthodoxe richting binnen het jodendom. De belijders heten de chassidim of chassidiem. Het chassidisme vindt zijn oorsprong in Oost-Europa. Het chassidisme is één van de stromingen binnen het charedisch jodendom; de andere stroming is die van de misnagdiem (wat staat voor tegenstanders). In plaats van misnagdiem wordt ook wel de term Litouws jodendom gebruikt. Het woord "chassidisch" is afgeleid van het Hebreeuwse חסידות (chassidus), dat "vroomheid" betekent.

Het chassidisch jodendom bestaat uit ontelbaar veel bewegingen (chassidusen) die ieder hun eigen leider hebben. Deze leider staat bekend als een Rebbe. Een Rebbe is een spiritueel leider van een chassidus, maar hoeft niet per se een grote geleerde te zijn. De positie van Rebbe is meestal erfelijk en is zowel in opvolging als functie te vergelijken met het koningschap in Nederland.


Tish van de Belzer Rebbe op Purim 5766.Het chassidisme is in de eerste helft van de 18e eeuw ontstaan in Polen, de grondlegger is rabbijn Yisroel ben Eliezer (1698-1760), bijgenaamd de Ba'al Shem Tov (Hebreeuws voor Meester van de Goede Naam). Chassidim houden zich net als andere chareidim strikt aan de joodse wetgeving, zoals de spijswetten en kledingvoorschriften. Chassidische mannen dragen in het openbaar zwarte kleding en een hoed of keppeltje, aan de zijkant van hun hoofd dragen sommigen lange pijpenkrullen, genaamd peyos. Vrouwen dragen een rok of jurk en moeten na hun huwelijk hun hoofd bedekken met een hoed, sjaal, muts of pruik.