hoe leg ik netjes uit dat ik niet wil dat mijn schoonouders mijn kinderen voor lezen uit bijbels voor kinderen?

+

Dit is geen antwoord op de vraag, toch?

skusme, ze moet het aan haar man overlaten, het zijn zijn ouders en ouders accepteren zoiets makkelijker van hun zoon, dan van hun schoondochter, dit zou anders de relatie ernstig kunnen verstoren.

Vraagsteller vermeld in haar vraag dat de partner er NIETS mee doet...
Kortom: In deze situatie heeft vragensteller niks aan haar partner.
Dus zal ze het heft in eigen hand moeten nemen.
Zie mijn antwoord.

Ik lees "mijn man doet er niks mee" als "mijn man is gelovig opgevoed, maar doet er niks meer mee", en niet als "hij grijpt niet in"

Stel dat haar partner ineens besluit om ook te gaan voorlezen uit de kinderbijbel.
Crisis?

@ sxiopo Ja crisis denk ik wel. Zou ik niet leuk vinden als hij dat ineens ging doen. Hij weet met wie hij getrouwd is toch?

Wie heeft hier de broek aan?

Ik. Maar soms ook een rok hoor. Is maar waar ik zin in heb.

Wéér zo'n onzinnig antwoord en wéér zo'n opgedrongen mening dat je hier toch echt maar gewoon in mee moet gaan, Pffff dikke '-' van mij!

+

+

Met dit antwoord ben ik het helemaal niet eens!
Als jij niet wil dat jouw kinderen worden lastig gevallen met bijbelse toestanden, dan heeft men dit te respecteren!
Natuurlijk kies je dan wel voor een openbare school.
Je ouders/schoonouders/gastgezin/oppasmoeder zal jouw manier van opvoeden moeten respecteren, en jouw kind niet lastig vallen met een persoonlijk Godsbeeld.

'Bijbelse toestanden'? Ben er maar zeker van dat ook op de openbare school aandacht wordt besteed aan bijv. het kerstverhaal. Ik weet wel dat er in Nederland genoeg "cultuurbarbaren" rondlopen die wél graag vrij zijn met Kerstmis, Pasen en Pinksteren maar niet eens weten waarom. Alleen al daarom zou het goed zijn als ook in 'ongelovige' gezinnen aandacht wordt besteed aan de bijbel. Denk ook eens aan de invloed van de bijbel op de kunst. Je hoeft echt niet gelovig te zijn om aandacht te besteden aan de bijbel. Als je dan toch kinderen niet lastig wilt vallen met bepaalde beelden, dan moet je zeker ook geen sprookjes meer voorlezen. Hoe gruwelijk is het immers een vrouw in een brandende oven te stoppen (Hans en Grietje). Of een levend wild beest open te snijden om er twee opgevreten kinderen uit te halen.

Skusme, dan moet je je kinderen dus niet bij je schoonouders achter laten. Die gaan altijd dingen anders doen dan jij zelf doet en het is ook helemaal niet erg dat je kinderen eens wat anders tegenkomen. Ook later met vriendjes zul je merken dat iedereen anders opvoed. Je kunt wel een grens trekken dat je niet wil dat ze mee gaan naar de kerk maar dan moet je ze ook niet van vrijdagavond tot zondagavond daar droppen.

Mijn kinderen hebben op een openbare school gezeten en zijn daar niet lastig gevallen met geloof. Ik vind het bijzonder aanmatigend van gelovigen dat met allerlei smoezen het goed zou zijn om aandacht aan de bijbel te besteden. Laat ons ongelovigen dat zelf uitmaken. Als ze een jaar of zestien zijn kunnen ze zolangszamerhand zelf gaan beslissen of ze alle gruwelverhalen uit al die heilige boeken tot zich willen nemen of dat ze gewoon op eigen intellect een gezond wereldbeeld willen vormen.

Groome: even voor de duidelijkheid: ik ben NIET gelovig!

@ Groome precies! @ Pelle Netjes om de schoonouders de kinderen te ontzeggen. Een betere opa en oma kan ik niet voor mijn kids wensen. En droppen?? Nee logeren en gezellig bij oma en opa zijn. Warmte en liefde van andere dan mama en papa. Buiten het geloof doen ze alles als een opa en oma die om mijn kinderen geven en van ze houden. Natuurlijk mogen ze soms dingen die ze thuis niet mogen. Maar daar zijn het opa en oma voor. Maar de heftige of ernstige dingen gaan altijd! in goed overleg met ons.

Hoho ik zeg niet dat jij je kinderen de schoonouders moet ontzeggen (het laatste wat ik wil) maar als jij vindt dat je hebt te bepalen welke boeken ze mogen voorlezen DAN moet je je kinderen niet laten gaan. Dat is iets heel anders.

Je schrijft:
"Als ze een jaar of zestien zijn kunnen ze zolangszamerhand zelf gaan beslissen of ze alle gruwelverhalen uit al die heilige boeken tot zich willen nemen of dat ze gewoon op eigen intellect een gezond wereldbeeld willen vormen." In je antwoord suggereer je een tegenstelling. Een valse tegenstelling. Alsof kinderen die met de bijbel zijn opgegroeid niet in staat zouden zijn 'op eigen intellect een gezond wereldbeeld' te kunnen vormen. Kennelijk een vooroordeel over gelovigen dat door geen feit wordt gestaafd. Niet opvoeden in geloof is net zo goed een keuze als opvoeden met geloof. De ouders die suggereren 'dat het kind het zelf maar moet beslissen' blijken in de praktijk lang niet zo 'gemakkelijk' te zijn op andere gebieden van de opvoeding. Het kind moet 'díe' kleren aan en moet 'zo' leren eten en mag met 'die' vriendjes spelen en met 'die' niet. Terwijl een opvoeding in geloof voor een zeer groot deel gewoon is: het zichtbaar in praktijk brengen, vanuit een geloofsgemeenschap. En luisteren naar bijbelverhalen, of ze zelf lezen. Opvoeding (dus ook geloofsopvoeding) is geen indoctrinatie. Bedenk verder: een kind dat een gelovige opvoeding heeft gehad, kan besluiten daar op latere leeftijd "niets meer aan te doen." Of juist wel. De basis is in ieder geval gelegd en daar heeft het zijn hele leven plezier van. Het leert dan ook inzien dat de normen en waarden van 'de maatschappij' ook vaak maar politieke keuzes zijn. Maar een kind dat geen gelovige opvoeding heeft gehad, heeft niets te kiezen op dat vlak. Dat hebben zijn ouders namelijk al gedaan. Bijv. door systematisch te verbieden dat bijbelverhalen worden verteld of voorgelezen aan kinderen en door ze weg te houden van kerken en 'kerkmensen met hun gruwelverhalen'. Kinderen moeten opgevoed worden tot vrije mensen. Iedere mens kan dus vrij 'antwoord geven' aan God die zich aan hem of haar openbaart. De ouders kunnen, ook als ze zelf niet gelovig zijn, hun kinderen zodanig laten opgroeien dat het, in theorie en praktijk, kennis maakt met alle 'leefwerelden'. Dus ook de wereld van het geloof. Dat is niet een of ander van het dagelijks leven losstaand, iets. En juist en alleen door die veelzijdigheid in de opvoeding, op alle gebied, zullen ze een gezond wereldbeeld kunnen vormen.

@ computoon. Mijn kinderen zijn heel gezond. En op je onderste stuk terug komend: dus ook vrij opgevoed worden zonder vertellingen van en over god. Willen ze er niks over weten is het goed, willen ze er wel iets over weten gaan ze naar papa, opa of oma. Dat was al duidelijk vanaf het begin toen wij papa en mama werden. Heel duidelijk.

Computoon, ik ben wel gelovig opgevoed, gereformeerd om precies te zijn. Persoonlijk vind ik wel degelijk dat ik geindoctrineerd ben daardoor, overigens door ouders die het heel goed bedoelden en niet wilden dat hun kind in de hel kwam. Het heeft mij jaren gekost om vrij te worden van het mij met de paplepel ingegoten geloof, jaren voor ik niet meer bang was om God boos te maken omdat ik zondags een kroket kocht. Jaren voor ik eindelijk in vrijheid en zonder angst kon kiezen.
Dus dat even gezegd door een gelovig opgevoed mens. Poisonivy, en eigenlijk doe jij hetzelfde als destijds mijn ouders, maar dan de andere kant op. Het komt mij bijna vijandig over. Heb jijzelf een achtergrond waarin je gepusht bent te geloven? Of ben je bang voor wat ik hierboven beschreef. Laat je niet door angst leiden alsjeblieft. Daar verzieken veel gelovigen ook hun leven mee. Zolang er geen druk opgelegd wordt is het goed om op de hoogte te zijn voor je kinderen dat er Bijbelverhalen zijn. Zo kan jij zelf als ouder ook boeken voorlezen met andere verhalen. Volgens mij is juist het meest verrijkende voor kinderen om van verschillende levenswijzen kennis te nemen en er met hen over te praten. Ze neutraal te vertellen dat mensen anders over dingen kunnen denken en dat dat goed is. Dan gaan zij vanzelf vragen hoe Jij erover denkt en dat kan je dan ook rustig vertellen, niet opdringen alsof alleen jij het goed hebt. Zo kan ook je man zijn idee erover vertellen.
Dan pas geef je kinderen de brede informatie waarop zij later een echt eigen keuze kunnen maken.
Niet door iets te verzwijgen of op te dringen uit angst.

Nee gelukkig niet. Mijn ouders geloven geloof ik wel. Ben nooit tot geloven gedwongen.

Heerlijk! Maar waarom dan dat fanatieke anti-geloven?
Dat is toch hetzelfde? Waar ben je bang voor?

Precies kristal.... nu lees ik weer dat de kinderen van poison met alle vragen terecht kunnen bij papa, opa of oma maar HOE kan dat als jij je schoonouders verbied voor te lezen uit de bijbel? Hoe moeten ze dan hun vragen uitleggen? Daarbij jouw kinderen voelen drommels goed aan dat er een wig tussen jou en de je schoonfamilie en tussen jou en papa zit en DAT kan wel eens heel slecht uitpakken. Ze zullen voelen dat ze moeten kiezen voor de kant van mama of papa en dat is zo duidelijk omdat je niet naar voorstellingen gaat op school en ze niet met hun bijbelwerkjes bij jou mogen komen om het te laten zien. Ik denk serieus dat je heel verkeerd bezig bent en dat dit heel slecht kan uitpakken, links- of rechtsom. Realiseer je je dat goed voor je iets stuk maakt wat je niet meer goed kan maken en wat je kinderen gaat beschadigen (een moeder waar je niet met alles naar toe kan en de oma/opa verbied in huis uit de bijbel te lezen en te bidden?)

Pelle, pelle pelle... Zucht. Het word zo onderhand een vete tegen mij. Niet doen is niet netjes. Ik geloof niet, mijn schoonouders wel. Ik maak niks stuk. Ik sta ergens voor en hun ook. Ik verbied mijn schoonouders NIETS!! moet het er nog met hun over hebben dus hoe kan ik ze het dan al verboden hebben?? Lezen! Ik heb de boeken zien liggen heb er naar hun toe nog niks mee gedaan. Of ik hier iets mee doe is aan mij en mijn man als hij dat wil. Heb het er in een normaal gesprek met mijn man over gehad. Hij heeft zo iets van laat het. Nu na een goed gesprek met mijn man vanochtend, ben ik er achter gekomen dat mijn man dus niet geloofd. We hebben het er nooit over gehad en ik heb er nooit naar gevraagd. Voor de rest is alles bespreekbaar tussen ons. (zo kom je in je hele leven nog dingen tegen die je niet wist.) Ooit heeft hij tegen zijn ouders gezegd ik ga niet meer mee naar de kerk. (dus NIET omdat ik nu niet geloof en hem opstook!) Is zijn keuze geweest. Hij zei tegen mij: Als wij er niks mee doen zullen de kinderen best wel vragen hebben. Dat is normaal. Maar dat wil niet zeggen dat hun uitbundig ineens gaan geloven. Wij bidden niet thuis en lezen ook niet uit de bijbel voor. Dat is onze keuze. Verder ben ik nog steeds geen harteloze mama. Jij laat het voorkomen alsof ik een vreselijk mens ben dat haar zin wil hebben. Als dat zo was mogen mijn schoonouders ook niet bij ons bidden als ze een keer bij ons eten. Dat mag dus wel. Moeten hun weten. Wij doen het niet. Punt. Geloof blijft altijd denk ik wel een hekel puntje. Doe je niks aan. Maar ik hoef niet om de lieve vrede thuis en bij hun te zeggen tegen mijn kinderen ja ze bestaat! NEE. Ook ik mag aangeven dat ik daar NIET achter sta. En ja als ze vragen hebben gaan ze in dit geval nu naar opa en oma. Alleen wil ik dat er overlag naar mij toe is om er uit voor te lezen. Het is geen jip en janneke boek. Mag dat dan niet? Zijn onze kinderen. @ Kristal: Ik ben nergens bang voor. Zelfs niet voor de duvel (want je raad het al die bestaat ook niet) Mensen geloven fanatiek en ik dus zo als jij het zegt fanatiek niet. Eerst zien dan geloven....

Snap werkelijk de plussen niet voor deze vraag, het is in geen enkel opzicht een antwoord op de gestelde vraag maar meer wéér de opgedrongen mening dat je hier vooral maar niet tegenin moet gaan, bullshit.
Bah, vind het echt verwerpelijk.
Opa's en oma's zouden gewoon respect moeten hebben voor de manier van opvoeden door Poisonivy75!

Ik vermoed dat je mij niet helemaal begrijpt, maar dat geeft ook niet. Mooi dat je nu in ieder geval erover hebt kunnen praten met je man en meer duidelijk hebt over zijn gedachten erover.

@Computoon, als reactie op een eindje hierboven. Als niet opvoeden in geloof een keuze is is wel opvoeden in geloof een ergere keuze. Want welk geloof wordt dat? Katholiek, protestant, gereformeerd, joods, islam, boeddhisme, hindoeisme? Nee, het wordt het enig ware geloof, dat van de ouders. En dat betekent dat je kinderen op een leeftijd waar ze niet in staat zijn zelf een oordeel te vormen gaat indoctrineren. In de opvoeding van mijn kinderen heb ik ze niks opgedrongen, vragen beantwoord en gezien dat het 2 keurig nette dames zijn geworden die moreel sterk en ethisch verantwoord in het leven staan. Dat is wat anders dan op zondag met een schuldgevoel een kroketje eten, zoals Kristal is overkomen.

Vind dat een zwaar woord. indoctrineren. Ik leg ze niks op. Ik omzeil het. Ik dwing ze niet tot niet geloven net zo als ik niet wil dat mijn schoonouders of wie dan ook hun dwingen tot wel geloven. Dat is ook helemaal niet aan de orde. Ik sla ze niet, mep het niet geloof er niet in... enz. Mijn niet geloven telt ook mee.!!!!

NBK: ik denk dat het niet gaat om respect maar om volstrekte onlogica. Je kind naar een pc basisschool sturen en de grootouders verbieden uit de kinderbijbel voor te lezen. Als mijn schoonkind zo onlogisch bezig is heb ik daar wel een probleem mee ja als grootouders. Verder wordt het nog onlogischer omdat er geen probleem is als de schoonouders bidden voor het eten en zelf de bijbel pakken om uit te lezen tijdens het eten (al heb ik daar geloof ik nog geen duidelijk antwoord op).

Poisonivy, je omzeilt zeg je. Kinderen moeten voelen/weten dat zij met álles bij je terecht kunnen, ook al vind je het moeilijk en heb je niet overal een antwoord op.
Voor mijn gevoel leg je er een beladenheid op door fanatiek niet te geloven die kinderen heel goed voelen, ook al kunnen zij het niet onder woorden brengen. Je maakt op die manier geloof eigenlijk veel belangrijker voor hen dan je zou willen vermoed ik. Het is niet goed of fout wat je doet, begrijp me goed, maar ik heb het vermoeden dat je houding niet uit zal werken zoals je mogelijk zou wensen naar je kinderen toe.

Pelle ze lezen NIET uit de bijbel aan tafel. Hou daar nou eens over op. Ze willen bidden dat is hun goed recht. Laat ze zou ik zeggen. Ja zelfs in mijn huis. Als hun dat willen doen ze dat.
@ kristal Dat is dan maar zo. Oma mag zeggen dat ze geloofd naar de kinderen ik niet! ( dat heb ik dus nog niet gedaan dus eigenlijk is het dan beter toch? Accepteer nou eens mensen dat er geen gelovige zijn en die ook een mening hebben.... Zucht

@Pelle,
Zoals ik al aangaf snap ik de plussen niet omdat het duidelijk géén antwoord is op de vraag en dus volgens de regels niet waardevol.
Dat de schoonouders voorlezen uit de bijbel is helemaal niet zo onlogisch, dat is nou net waar het om draait, respect voor elkaars opvattingen en meningen.
Dat zij voorlezen uit de bijbel en bidden voor het eten is het stukje waar Poisonivy respect voor zal moeten hebben en voor zover ik kan lezen hééft ze dat ook.
De schoonouders op hun beurt hebben weer respect te hebben dat de manier van opvoeden door Poisonivy niet de hunne is.
Verwarrend voor de kinderen? Misschien wel, maar zo leren ze wel dat verschillende meningen en opvattingen naast elkaar kunnen bestaan zonder dat dat een probleem op zou moeten leveren, iets waar gelovigen nogal eens moeite mee lijken te hebben.
Het is heel simpel, het stukje opvoeding ligt bij Poisonivy en haar man en dáár mag zij haar invloed op uitoefenen, het voorlezen en bidden voor het eten is van de schoonouders en daar heeft Poisonivy weer niks over te zeggen.
Ook het stukje school ben ik het niet mee eens, mijn kinderen zijn óók naar een christelijke school geweest en wel om twee redenen; ten eerste stond deze school zeer goed aangeschreven en ten tweede ben ik mij er zeer wel van bewust dat het geloof een dermate belangrijke plaats in onze samenleving inneemt dat ik het belangrijk vond dat ze daar 'iets' van meekregen, wat ze hier later mee doen is dan aan hun.
Maarrrrrr, mijn schoonmoeder wou ook altijd maar wat graag voorlezen uit kinderbijbels, kinderen meenemen naar de kerk, ook kregen zij toen ze 10 werden alledrie een bijbel. Dat zijn nou net de dingen waar ik het pertinent niet mee eens ben, simpelweg omdat de insteek anders was. Op school kregen zij het gewoon mee als algemene basiskennis en werden er geen pogingen gedaan om ze te bekeren terwijl mijn schoonmoeder wel degelijk wél probeerde om ze te bekeren, liet er ook nooit geen twijfel over bestaan dat het 'zo fijn zou zijn als wij ook naar de kerk zouden gaan'.
Dus voor mij is het geen enkel probleem dat kinderen naar een christelijke basisschool gaan omdat daar géén druk is, wij niet aangekeken werden omdat we niet geloven terwijl die druk van mijn schoonmoeder er overduidelijk wél was, als het allemaal toch niet zoveel uitmaakt had ze net zo goed uit Roodkapje en de wolf voor kunnen lezen toch?

NBK zo waar. Alleen dwingt mijn schoonmoeder hun niet. Zou het alleen prettig vinden dat ze dit soort dingen eerst met mij overlegt. Van Schoondochter ik ben van plan om ze voor te gaan lezen uit dat boek. Hoe sta jij hierin? Dan kan ik mijn tegenwerpingen geven. Op school krijgen ze er ook mee te maken en dat moet ik accepteren. Maar andere dan mijzelf nee. Mijn man staat achter mij, uit eigen vrije wil en dus geen druk van mij of iemand anders. Alleen heeft hij zoiets van laat het gaan. Omdat hij zijn moeder EN mij snapt. Ik ga de vraag hierna ook sluiten omdat het toch een ontzettend hekelpunt is en blijft. Gelovige en niet gelovigen zullen NOOIT met elkaar over geloof door een deur kunnen. Dat wil niet zeggen dat ze daarbuiten bij elkaar de deur plat lopen omdat ze gewoon simpel weg van elkaars gezelschap genieten. En ik geniet met volle teugen!! Voor de rest, bedankt voor jullie soms iets heftige antwoorden die soms niks maar dan ook niks met mijn vraag te doen hadden. En ook de juiste antwoorden. Doe er iets mee of niet maar stop met mij in een hokje te plaatsen en Probeer mij niet de voor mij verkeerde kant op te `helpen`. Bedankt.

+

_

Nee, dit soort dingen laat je in eerste instantie door je partner doen. Je moet daar niet tussen gaan zitten.

Waarom zou de partner dat moeten doen. Omdat het zijn ouders zijn? Het gaat toch om de kinderen?

Precies, daphne!!

Ja het gaat om de kinderen maar grootouders zijn over het algemeen zo dat ze eerder wat aannemen van hun eigen kind dan van een schoonkind. Je gaat dus samen praten of je laat je partner gaan maar in principe ga je nooit alleen zonder partner klagen bij je schoonouders. Ook omdat zij kunnen gaan denken dat hun eigen kind het er niet mee eens is en dat schoonkind dus niet belangrijk is en zomaar kritiek op hun manier van omgaan heeft met zijn/haar kinderen. Dit moet je echt altijd voorkomen.

Met je eens Pelle. Nooit de indruk wekken dat je ertussen gaat zitten als schoonkind. Ook al bedoel je dat totaal niet.

Intussen snap ik het weer wat beter, in dit geval is het eigen kind het volgens mij gewoon eens met zijn ouders en is de vraagsteller de enige die dit wil, tja.... dan wordt het lastig om je partner voor je karretje te spannen!

Eindelijk een gewoon rechttoe rechtaan en helder antwoord, goed gedaan Daphne! dikke '+'

_

Waar slaat dit nu weer op? Alsof ze niet gewoon zelf willen voorlezen uit die boekjes?

Wat een onzin. dikke min.

- hoe oud ben je?

Wat onoprecht. Ik ben blij dat mijn schoondochters mij nooit zo zullen benaderen.

Van alle antwoorden is dit écht met afstand het meest belachelijke, dikke min.

+

Dank!

Zo is dat.

:-)

Zou bijna zeggen ...amen! ;-)

LOL! Dank je!

Goed antwoord Wendy :o) '+'

Thanx.... :-)

+

Dank je voor je antwoord

Jodokus, je vergeet dat de kinderen al op een chr basisschool zitten dus op school en bij vriendjes allang in contact komen met het geloof.

dat gegeven (chr.basisschool) zie ik niet in de gegevens vermeld bij de vraagstelling... waar staat het ?

@ jodokus ze zitten idd op een christelijke school. Daar is bewust voor gekozen. En ja ook dicht bij. Daar vielen mensen nogal over hier. Is alleen makkelijk. Ze zitten daar om dat naar de mening van mijn man en mij er meer discipline heerst op een christelijke dan een openbare school. Deze school stond heel goed aangeschreven en na rond vraag aan bekende is het een goede school. Nu 2 jaar verder ervaar ik het ook als een prima school voor mijn kinderen. Ze gaan er allemaal heen. Is dat erg dat ik ze op een goede school wil hebben? Nee. Misschien had ik mij iets beter in moeten lezen over de school. Dan was mijn keuze misschien anders geweest. Maar dat denk ik niet. Ik moet het accepteren. Maar daarom hoef ik er niet achter te staan.

als je niet gelovig bent, zou je je kinderen naar een openbare school 'moeten' sturen.
dat er meer discipline heerst binnen scholen met geloof, welk dan ook, is zeker waar.
de vraag is dus, waarom laat jij je kinderen op een "school met de bijbel" iedere dag door het geloof "indoctrineren", terwijl je schoonmoeder geen bijbelverhalen mag voorlezen:
"Pas als ze er vragen over gaan stellen en ik er niet meer onderuit kan komen.. Dan pas!"
"omdat jij niets met het geloof te maken wilt hebben"! iedereen valt over je heen omdat je niet logisch bent !
je bent inconsequent...
voor het gemak gaan je kinderen naar een school om de hoek die goed is, maar ook christelijk ! (waar je niets mee te maken wilt hebben...) en dát kan dus niet ! dat heet van twee walletjes eten... misschien moet je deze hele vraag op goeie vraag printen en voorlezen aan je schoonmoeder...
als je redelijk met je schoonmoeder overweg kunt, dan moet je hier ook redelijk over kunnen praten met wederzijds begrip voor wederzijdse overtuigingen, al dan niet gelovig ! kinderen naar een school met de bijbel laten gaan is prima, niks mis mee.
veel van deze kinderen leven later zonder bijvelvast geloof hun leven.
de vraag voor jou de moeder is misschien, wat doet het met mijn kinderen en dan ook nog oma met de verhalenbijbel...? ik heb het allemaal meegemaakt: school met de bijbel, zusters op kostschool, zaterdag én zondag naar de kerk, zondagsschool en een kerkkoor !
en nu ? ik heb mijn eigen overtuigingen, kom niet in een kerk, en ben er zeker niet slechter door geworden... en dat is voor iedereen verschillend... als ouder kan je dit sturen (een bepaalde periode), maar niet tegenhouden, welke kant dan ook op .