waarom is Jezus Christus op de meeste afbeeldingen heel blank afgebeeld?

Over het uiterlijk van Jezus in de kunst vonden we de volgende informatie:

Jezus’ tweeduizendste verjaardag, in het jaar 2000, was een mooi moment om terug te blikken op twee millennia beeldvorming van een persoon, zonder wie de westerse kunstgeschiedenis er heel anders uit zou zien. Als deze terugblik íets duidelijk maakt, dan zijn het wel de problemen die kunstenaars door de eeuwen heen ondervonden bij het vormgeven van een fenomeen dat goddelijk en menselijk tegelijk was. Nog afgezien van het feit dat het maken van beelden volgens bijbels gebod eigenlijk verboden is: de mensen zouden het beeld kunnen gaan vereren in plaats van de afgebeelde zelf (vgl. Wijsheid 13-15). Toch begreep de kerk al snel dat juist het beeld een krachtig middel was om vooral ongeletterden aan te spreken in hun geloof.

Maar hoe iemand te verbeelden van wie niemand wist hoe hij eruit zag? Een vraag die pas urgent werd in de Middeleeuwen, toen de behoefte ontstond om Jezus letterlijk vorm te geven. De bijbeltekst bood weinig houvast ten aanzien van het uiterlijk van Jezus. In de evangeliën waren geen bevredigende beschrijvingen te vinden, zodat christelijke theologen uitweken naar het Oude Testament en de Joodse beschrijvingen van de messias, die ze projecteerden op Jezus Christus. De profeet Jesaja beschrijft de lijdende dienaar van de Heer als een man met een 'onopvallend uiterlijk' dat ‘ons niet kon bekoren’ (Jesaja 53:2). In Psalm 45 daarentegen wordt de lof op de ‘mooiste van alle mensen’ (Psalm 45:3) gezongen, net als in het Hooglied (5:10-16), dat wel geïnterpreteerd wordt als beschrijving van de liefde tussen Christus en de gelovige.

(td)