Hoe ontstond religie?

De bijbel begint met Adam en Eva, waarvan Adam al gelijk in contact met God stond. Zo is het denk ik dan ook begonnen.

Religie is van alle tijden. In de Griekse oudheid bijv. waren er goden van natuurverschijnselen. Men probeerde het onverklaarbare te verklaren door het toe te schrijven aan een oppermachtig wezen.
Overigens weet menig atheïst wat hij/zij ontkent. Zelf bijv. ben ik gelovig opgevoed, maar ben toch atheïst.

Voor zover we weten is religie even oud als het bestaan van de mens. Bij oude holbewoners is er bewijs dat deze mensen ceremoniën uitvoerde die lijken te duiden op de verering van een hogere macht. Kortom religie is iets dat in de mens zit en altijd bij ons is geweest. Traditionele religies komen voort uit overleveringen van verhalen. Ik denk dat dit beeld van een god als het ware geëvolueerd is tot wat het nu is.

Mijn persoonlijke inschatting is dat religie is ontstaan door het gebrek aan antwoorden op de grote vragen (bv wat zijn die lichtjes in de lucht 's nachts).
Dit is opgepikt door mensen die behoefte hadden aan een leidende functie welke er een collectieve rol in hebben gebracht. Want voordat je het een religie kunt noemen heb je eerst volgers nodig.
Dit heeft zich in vele bevolkingen en tijden herhaald. Sommige religies zijn uitgestorven, andere samengevoegd of vernieuwd. Er is bijna geen religie waarvan de theorie, geschrift of interpretatie niet is aangepast sinds zijn ontstaan.

Ik neem aan dat je het over het christendom hebt. Hiermee bedoel je ook meteen de Islam en het Jodendom aangezien ze allen van dezelfde bron stammen.

Het is opmerkelijk om te zien dat de figuur Jezus grote overeenkomsten vertoont met andere mythische figuren uit de geschiedenis, zoals de zonnegod Horus uit Egypte (3000 V.C).
Hij is de verpersoonlijkte zon, en zijn leven werd beschreven aan hand van de waargenomen zonnebewegingen. Dat soort verhalen noemt men tegenwoordig ook ‘mythes’. Van uit oude Egyptische
hiërogliefen, weten we veel over de Zonnemessias. Zoals, dat Horus, wat zon of licht betekent, een vijand had, Set.
Set was de personificatie van de duisternis
of de nacht. Metaforisch: elke morgen won Horus het gevecht van Set. Terwijl ‘s avonds Set won van Horus en hem naar de onderwereld stuurde.

Het is belangrijk te weten, dat donker versus licht, of goed versus kwaad, één van de meest alomtegenwoordige mythologische twee-eenheden is en ook vandaag de dag nog veel voorkomt.
Grofweg, gaat het verhaal van Horus als
volgt: Horus is op 25 december geboren uit een maagd, Isis Mary. Zijn geboorte werd vergezeld, door een ster in het oosten die drie koningen leidde naar de geboorteplek van de nieuwgeboren heiland. Op zijn twaalfde was hij al een uitbundige kind-leraar. Op zijn dertigste werd hij gedoopt door ene Anap en begon hij met zijn geestelijk ambt. Horus had twaalf discipelen, waarmee hij rond trok. Hij verrichtte wonderen, zoals het helen van zieken en het lopen over water. Horus had
aansprekende namen, zoals: ‘De waarheid’
en ‘Het licht’. ‘God ’s gezalfde zoon’, ‘De goede herder’, ‘Het lam van God’ en vele andere. Nadat hij verraden werd door Typhon, werd Horus gekruisigd, lag hij drie dagen
begraven, waarna hij herrees. Deze verwijzingen naar Horus, origineel of niet, lijken door te zijn gedruppeld in vele culturen, want vele andere Goden kennen dezelfde mythologische structuur.

Zo is er ook de Frygische Attis, werd geboren, uit de maagd Nana, op 25 december, werd
gekruisigd, in een tombe gelegd en is na
drie dagen herrezen.

Krishna uit India, geboren uit de maagd
Devaki, met een ster in het oosten, die
zijn komst aankondigde. Hij verrichtte wonderen met zijn discipelen en herrees
na zijn dood.

De Griekse Dionysus, geboren uit een
maagd op 25 december, was een reizende
leraar, die wonderen verrichtte, zoals het
veranderen van water in wijn. Men noemde
hem: ‘De koning der koningen’, ‘God ’s enige ware zoon’, ‘De Alfa en Omega’. Hij herrees na zijn dood.
En nog vele anderen.

Allereerst is die geboortecyclus volledig
astrologisch. De ster in het oosten
is Sirius, de meest heldere ster. Die op 24
december in lijn staat met de drie meest
heldere sterren van Orion constellatie. Deze drie heldere Orion sterren noemde men vroeger, de Drie Koningen. De drie meest heldere sterren en de grootste daarvan, Sirius,
wijzen naar de zonsopgang op 25 december. Daarom ‘volgden’ de Drie Koningen de ster in het oosten, om de zonsopgang te zoeken, de geboorte van de zon.
De maagd Maria is de constellatie Virgo ook bekend als Virgo de Maagd. Virgo in het Latijn betekent maagd. Het oude lettersymbool voor Maagd is veranderd “m”. Dit is de reden waarom Maria samen met andere moeders maagd, zoals Adonis’ moeder Myrrha of Boeddha’s moeder Maya begint met
een ‘M’. Virgo was ook bekend als ‘Huis van brood’ en Virgo wordt voorgesteld als een maagd, die een bos koren vasthoudt. Dit ‘Huis van brood’ en het korensymbool, vertegenwoordigen, augustus en september, de oogstmaanden. Bethlehem betekent letterlijk vertaald, ‘Huis van brood’.
Bethlehem verwijst dus naar de constellatie
van Virgo, een plek aan de hemel, niet op aarde.

Als je je hier verder in verdiept zul je erachter komen dat religie en de figuren uit bijvoorbeeld de bijbel, niets anders zijn dan persoonificaties van gebeurtenissen in de sterren, aldus astrologie.

Religies zijn over het algemeen ontstaan en/of gecreëerd om een verklaring te geven voor het onverklaarbare.

De diverse verklaringen, die op diverse plekken ter wereld zijn ontstaan brachten groepen mensen samen met eenzelfde wereldbeeld.

De visie op de wereld en het onverklaarbare dat hieruit voortkwam gaf deze groepen een duidelijke identiteit.

In deze groepen werden kinderen opgevoed en opgeleid in deze identiteit en paradigma's. Buitenstaanders werden bekeerd of buitengesloten.

Gedragingen werden steeds meer gereguleerd. Tradities en ceremonies werden ontwikkeld. Enerzijds als inwijding in de religie. Anderzijds als dagelijkse herinnering aan de religie.

Elke religie ontwikkelde "geboden" en "verboden". Leefregels. Hoe ga je om met je medemens. Wat mag je wel en wat mag je niet. Vroeger was er nog geen uitgebreide politie en rechterlijke macht. Deze regels werden gebruikt als middel om een samenleving te kunnen besturen en als basis voor de eerste rechtspraak.

Er staan leiders en profeten op. Zij worden met hun charisma en overtuiging een religieus leider van een (meestal) extremere versie van één of meer onderliggende zienswijzen en/of gedragsregels. Verandering en/of het extremer worden van een religie komt meestal voort uit onvrede met de tot dan toe gevoerde leefregels. Ook kan het zijn dat er een persoonlijk of politieke agenda schuilt achter een verharding of juist versoepeling van een religieus systeem.

Niet geloven in het wereldbeeld, niet naleven van gedragsregels werd binnen de groep niet toegestaan en steeds strenger wordt op overtredingen toegezien. Er worden straffen gedefinieerd, die werd opgelegd namens datgene/diegene die men God noemde en uitgevoerd door de hiervoor ingewijde religieuze personen in die samenleving.

Leiders kregen door dat een religie misbruikt kan worden als een middel om grote groepen mensen te controleren en manipuleren. Het genereren van conflict en het tegen elkaar op zetten van bevolkingsgroepen, stadstaten en/of landen is soms nodig om voor leiders voldoende draagvlak te genereren voor gebiedsuitbreiding of vergroting van hun macht. Het is een middel om mensen die van nature goed zijn aan te zetten tot etnische zuivering, oorlog en/of marteling van "de ongelovigen".

In de afgelopen eeuwen hebben bovenstaande ontwikkelingen zich afgespeeld, telkens op andere plekken, andere profeten met diverse religies in verschillende stadia van ontwikkeling tot gevolg. Nieuwe religies ontstaan nog steeds. Er staan nog steeds profeten op. Verharding of versoepeling van religies gebeurt nog steeds. Ik zie het als een blijvend proces.

In mijn beleving zijn alle religies in de kern gericht op samenleven en leefregels die respect voor elkaar nastreven. Echter worden religies op alle niveau's misbruikt voor het aanwakkeren van haat. Door gelovigen zelf (bewust of onbewust), door religieuze leiders, door wereldleiders, door terroristen, enzovoort.

Doodzonde. Stop er eens mee. Heb respect voor elkaar en voor elkaars wereldbeeld. Peace!

Ik denk dat de mens een intrinsiek religieus wezen is. Gemiddeld genomen voelen we ons prettig bij een beetje magie, een beetje mystiek, een beetje mogen geloven in iets buiten onszelf. Dat ten eerste.

Wetenschappelijk verklaren van de fenomenen om ons heen is relatief jong in de menselijke geschiedenis. Ik denk dat de mens heel lang niet heeft begrepen waarom vrouwen eens in de zoveel tijd opeens een kind baarden bijvoorbeeld. Dat geslachtsgemeenschap daar wel eens iets mee te maken zou kunnen hebben, wanneer is dat vastgesteld?
Geboorte, maar ook dood, zullen heel lang raadselachtig geweest zijn. En ben eerlijk, dat zijn ze nog. Is er al een helemaal boven alle twijfel verheven verklaring voor het gaan kloppen van het hartje van een foetus bijvoorbeeld?

De grote vraagstukken van het bestaan roepen verwondering op en vragen om antwoorden. Antwoorden die mensen niet hadden en nu nog steeds vaak niet hebben. Zie GV voor de vragen over en rond religie, goden, het ontstaan van het heelal, het ontstaan van leven, het doel van leven, et cetera. Als verklaringen niet gevonden worden in de logica, is de stap naar een religieuze verklaring (goden, krachten et cetera) niet zo heel moeilijk te maken. Dat doen we nog steeds. En zo zal het de eerste mensen ook zijn vergaan.

Het klimmen en dalen en ondergaan van de zon, die de andere dag weer terugkeert, het veranderende schijnlichaam van de maan, de steeds weer kerende seizoenen. Verklaren konden de mensen het niet, maar het was wel handig om enigszins te weten wat je te wachten stond. Middels verhalen (van magische of religieuze aard) werd kennis over de fenomenen in de wereld vastgelegd en doorgegeven. Het maakt immers niet uit voor een boer of de lente nou van een God komt of van de stand van de aarde ten opzichte van de zon? Het resultaat is hetzelfde: nú zaaien!

Ik denk dus dat religie, behalve tegemoet komen aan de honger naar begrip over de fenomenen in de wereld, ook een zeer praktisch nut heeft gehad voor de primitieve mens. Zoals dat nu eigenlijk voor gelovigen nog steeds geldt (wat is de zondag anders dan de gelegenheid om lichaam en geest even tot rust te brengen in een turbulente wereld?).

Religie is niets minder dan een zoethouder voor de bevolking. Iets om je aan vast te houden is slechte tijden. Kijk naar Zeitgeist the Movie (youtube) wanneer je je eigen mening wilt vormen. Dan zul je merken dat het veel dieper gaat dan je denkt.

Religie en daarmee de Goden en Godinnen gaat terug naar het einde van de laatste ijstijd zo'n 26.000 jaar terug. Er zijn tientallen, zo niet honderden Goden en Godinnen onder de diverse wereldbevolkingsgroepen waar religie aan toe te schrijven is. Dat die van de Egyptenaren nog steeds de boventoon voeren is m.i. een raadsel. De Etrusken hadden namelijk de zelfde Goden en Godinnen en zijn door de Egyptenaren verdreven als bevolkingsgroep...

Dat niemand het vervolgens heeft over de Grieken, de Kelten, of de Germanen verbaasd mij zeer. Deze Goden en Godinnen gaan een klein stukje verder terug dan die van de Egyptenaren. En Isis. Tja... Zij komt in vrijwel ieder Panteon voor als MoederGodin...

Het gevecht tussen zon en maan, of wel tussen Horus en Sem/Seth? Dit Samenspel was er ook tussen (broer en zus) Apollo en Artemis bij de Grieken. Of (Broer en zus) Diana en Lucifer bij de Romeinen. En gaan we nog verder terug naar de Kelten, of Germanen dan is dit echter het werk van Godinnen. Dit zijn er alleen meerdere per panteon...

En de geloofsovertuiging van de Druïden gaat nog iets verder terug...

Vanuit hart :) Uit niets.

Ik denk niet dat het alleen een verklaring van het onverklaarbare inhoudt, want waarom geven zovelen dan nu nog gehoor aan de oproep van hun religie.

Wij kunnen in de westerse wereld wel met evolutie en zo aankomen, maar nog steeds zijn de meeste mensen religieus en komen er alleen maar meer bij.

Ik denk dat religie niet echt is ontstaan maar bij de mens hoort, het was er altijd, het is er, dus waarom zouden we niet aannemen dat het blijft?

Dat gezegd hebbende lijkt me duidelijke dat we 'er niet van af komen' en daarom moeten evolutionisten ook wereldbeelden naast elkaar laten bestaan.

Alle lange verhalen zijn leuk, maar bewijzen niet dat het er niet eerder was, alleen dat zijn de eerste waarnemingen ervan.