Zou het verbieden van het geloof, juist de redding van het geloof zijn?

Dat alles wat verboden is extra aantrekkingskracht heeft _omdat_ 't verboden is, heb ik sowieso al nooit geloofd. Dat is meer een soort populisme.
Dus wat mij betreft kan 't niet de redding zijn voor wat betreft dit argument.

Dat was in Rusland toch zo, daar was het verboden, maar men kreeg het nooit dood, helemaal dood...

Het zit in mensen ingebakken, dat krijg je er niet uit door het te verbieden... En je krijgt het ook niet hoger in aantal doordat men het daardoor meer gaan doen...

Dus bij wet verbieden en bij wet gebieden hebben een marginale invloed, gelukkig maar...

Ik kan me niet indenken dat "ongelovigen" hierdoor bekeerd worden. Het geloof is geen drug of men-mag-niet-wildplassen, het is een levensovertuiging. Die is echt niet op te leggen door te verbieden.

Nee, als je geloof zou verbieden zorgt dat er voor dat geloof steeds meer buiten de maatschappij komt waardoor geloof sneller naar het extremisme drijft. Wat wel zou werken is het zorgen voor een goede gezonde basis voor iedereen, waardoor men minder angstig is en minder snel zijn heil zoekt in geloof. Daarnaast zou ik het heel prettig vinden als geloof een puur persoonlijke aangelegenheid en dat het niet vermengt wordt met politiek.

Ik geloof (emmmm,... tja...) niet dat het te redden is. Het wordt telkens weer achterhaald door keiharde feiten. De aarde IS rond, NIET het middelpunt van alles en al miljarden jaren oud. Of je een geloof nou verbied of niet, ieder geloof heeft –net als een goed verhaal- een begin en een einde. Wij maken het wellicht niet meer mee, maar over een paar honderd jaar zullen alle geloven verdwenen zijn.
We live on facts!

Zelfs in de heilige boeken staat (als ik het goed heb) nergens dat geloof een verplichting is, waarom zouden mensen het verplichten (of juist verbieden met het doel iedereen gelovig te maken). Het is namelijk een keus van ieder mens op zich.
Laten we nou geen dictatoriale wereld willen creeren, dictatoriale staten zijn er al genoeg.
Puur filosofisch gezien wordt iets alleen aantrekkelijk als het verboden is en direct voordeel biedt. Zoals drugs, stelen of iemand vermoorden aan een directe behoefte voorziet (drugs maakt iemand even euforisch, stelen vult iemand beurs voor een tijdje en een moord kan bijv. een wraakbehoefte bevredigen). Een godsienst volgen heeft geen directe voordelen, alleen voor mensen die al gelovig zijn. Ongelovigen zullen nou niet direc iets spannends zien in een leven in het hiernamaals (of meerdere levens, redding uit de hel, liefde voor jezus of Boeddha, noem maar een reden waarom mensen gelovig zijn) als het geloof in zo'n hiernamaals (zo'n redding, liefde etc.) verboden wordt. Het vereist een levenslange discipline en of je wordt beloond moet je maar afwachten. Niet erg aantrekkelijk hoor.
Aan de andere kant geeft het doen van verboden dingen adrenaline wat verslavend kan werken. Maar stiekem bidden, zal niemand opvallen tenzij in ieder huis, in iedere kamer een camera wordt opgehangen. Dan leven we constant in angst, voor van alles en nog wat. Dan is het niet spannend meer maar een marteling.
In het geval dat er geen camera's worden opgehangen, zullen we niet zozeer het christendom verbieden (want dat gaat makkelijker stiekem) maar specifieke godsdiensten zoals de islam of hindoeisme die specifieke kleding vereisen. Met radialisme tot gelvolg.
Bovendien, als je consequent bent moet je de 10-geboden verbieden: stelen, moorden en allerlei andere 'zonden' worden dan geoorloofd. Wat een toestand.

Waar het christenen en islam volk het in het oude verbond aangeleerd en opgelegd moest
worden vind de wedergeborene een ingeboren verlangen om naar het karakter
van God te leven. Wie wedergeboren is herkent dit innerlijke verlangen, voor
veel anderen is het een onbegrijpbaar vaag verhaal.

Het geloof, als georganiseerde religie, is niet te redden en moet ook niet gered worden. Reliegie als diffuus bijgeloff hoeft niet te worden gered: zolang mensen daarcoor gevoelig zijn zal deze kanker gewoon doorwoekeren.

Wat je ermee zou kunnen bereiken is dat de waarde van het geloof weer oplaait. Dat je de grootte van het geloof weer zichtbaar maakt.

Uit elke hoek komen dan weer gelovigen om aan te geven dat het niet verboden moet worden. Met de intentie waarmee dat gebeurd, zal de waarde ervan duidelijk worden.

Als iemand iets wil wegnemen, wordt daaraan nog steviger vastgehouden.
Dus voor mensen die hun geloof verwaterden, zouden wel eens meer met het geloof kunnen gaan doen.

Inderdaad kan het zijn dat mensen juist iets willen omdat het niet mag. Als je het geloof zou verbieden dan denk ik wel dat mensen feller hun geloof gaan verdedigen. Een christelijke vriendin van mij zegt bijvoorbeeld dat ze, als religieuze symbolen verboden zouden worden in het openbaar, ze zin zou hebben om met een enorm kruis rond te lopen. Of zoals sommige moslima's door de negatieve aandacht juist eerder een hoofddoek zullen dragen. Ik verwacht dat dit bij een algeheel verbod alleen maar meer en extremer zal worden.

Maar ik denk niet dat je dan de kern van het geloof te pakken hebt. Hoe zou je het geloof willen redden? Uiteindelijk geloven mensen juist omdat het hen persoonlijk iets te bieden heeft. Het zuivere en persoonlijke geloof in een God maakt iemand het meest gelovig, niet de uiterlijke kenmerken of het uitdragen ervan, hoewel dit ook belangrijk kan zijn.

Ja. Kijk maar naar landen als China enzo, waar het geloof enorm opleeft. En dat niet alleen, de gelovigen zijn ook veel sterker in hun persoonlijk geloof.

Tijdelijk wel, maar op de lange duur ontwikkelt de mensheid zodat we het geloof in een hogere macht niet meer nodig hebben, dan verdwijnt het vanzelf. Wat we eerst uit het geloof haalden is dan geïntrigeerd in onszelf.

Dit zie je ook met de verboden.. veel mensen willen het uit zichzelf niet doen, niet omdat het een verbod is.