Waarom spreken ze in de kerk over de bruid van Christus (of zoiets)?

Hierin wordt de relatie tussen een man en een vrouw gebruikt als symbool voor de relatie tussen Christus en de kerk. Dat soort beeldspraak kom je vaker tegen in de Bijbel, zo wordt bijvoorbeeld ook vaak gezegd dat God voor ons mensen zorgt zoals "een vader voor zijn kinderen", of dat Jezus ons hoedt zoals "een herder zijn schapen". Het is dus een vorm van beeldspraak.

Je moet het ook zien in de tijd waarin het geschreven is: in die tijd hadden vrouwen natuurlijk geen eigen inkomen, en de ongehuwde vrouw had eigenlijk geen plaats binnen de maatschappij. Een vrouw was dus iemand dóór haar man, en was ook afhankelijk van haar man. De man zorgde dus voor de vrouw, en moest voorzien in haar onderhoud. Tegelijk is het mooi om het te zien als het verlangen dat de bruid heeft naar haar bruidegom, en andersom: er is een liefdesrelatie, en om elkaar bijvoorbeeld meer lief te gaan hebben, moet je elkaar beter leren kennen, tijd in elkaar investeren, en helemaal voor die ander willen gaan. Dat is ook een beetje wat je als kerk en als kerklid moet doen als je Jezus echt lief wilt hebben.

Voor nóg wat extra betekenis, kun je kijken naar het bijbelboek Hosea. Hosea was profeet in een tijd waarin het volk van God niet meer God diende, maar allerlei vreemde goden. Dat wordt in Hosea vergeleken met overspel. Hosea krijgt dan ook de vreemde opdracht om te trouwen met een overspelige vrouw, en kinderen bij haar te krijgen. Het overspel van de vrouw staat symbool voor het feit dat het volk vreemde goden dient. Dit terwijl God juist met liefde en trouw voor zijn volk (zijn vrouw) wil zorgen. En ooit zal die liefde ook worden beantwoord, wordt gezegd in Hosea. Er wordt gesproken in termen van liefde en verleiding. Stukje uit Hosea 2:
"Daarom zal ik haar meelokken naar de woestijn en dan tot haar hart spreken. Daar zal ik haar wijngaarden aan haar teruggeven, het Achordal maak ik tot een poort van hoop. En zij zal mijn liefde beantwoorden als in de tijd van haar jeugd"
en:
"Ik zal je voorgoed tot mijn vrouw maken, ik zal je hecht aan mij verbinden, door liefde en ontferming. Mijn vrouw zul je zijn, want ik beloof je trouw, en jij zult de HEER toegewijd zijn. "

Dat zit er dus ook in, het idee dat ook als wij 'ontrouw' zijn, bijvoorbeeld door liefdeloos te zijn, of God niet de plaats te geven in ons leven die hij verdient, of door op andere manieren tekort te schieten, dat we dan toch mogen weten dat Gód trouw blijft- omdat hij het beloofd heeft.