Wat is het dodenrijk?

Nee, tenminste hemel en hel voor de goeden en de kwaden.

het dodenrijk is gewoon een plek waar de doden naar toe gaan. dit kan de hemel of de hel zijn.
de indianen noemden het de eeuwige jachtvelden.

Als je er in gelooft dan is het dodenrijk
het rijk waar de doden naar toe gaan.

Volgens mij heeft de katholieke kerk de hel
al afgeschaft, dus dat kan het niet meer zijn.

Toegevoegd na 3 minuten:
Paus Johannes II:

'De hel is de situatie van mensen die uit vrije wil besloten hebben om te leven zonder God, de bron van alle vreugde. De hel is volgens het hoofd van de rooms-katholieke kerk niet een bepaalde ruimte, zoals de hemel ook niet een plek boven de wolken is waar de engelen harp spelen. Het zit in de psyche van de mens. De paus noemt de hel "het lijden, de frustratie en de leegheid van een leven zonder God".'


Als je er in gelooft
dan gaat je ziel dus naar de hemel.

En over de psychische situatie van de mens die uit vrije wil besloten heeft niet in God te geloven, daarover weet ik meer dan de paus ooit kan weten.
Die situatie, kan ik je zeggen, die valt reuze mee. Zo'n hel is dat niet.

Het dodenrijk is een opvatting uit de religie en de mythologie en betreft een plek waar de overledenen heen gaan. Het dodenrijk bestaat meestal uit een 'schaduwkoninkrijk' (de hel) en een paradijs (een soort hemel).

Ja, met het dodenrijk wordt idd de hel bedoeld. De hemel wordt het Koninkrijk van God genoemd.
In het dodenrijk is het geween en het tandengeknars.

De Nederlandse vertalers van de Statenbijbel hebben het Hebreeuwse woord 'Sjeool' 33 maal met „hel” en 32 maal met „graf” weergegeven.
In andere Nederlandse vertalingen komt men af en toe nog meer woorden voor Sjeool tegen, waaronder „dodenrijk”, „onderwereld”, „afgrond” en „grafkuil”.

In de christelijke Griekse Geschriften (gewoonlijk het „Nieuwe Testament” genoemd) komt het woord Hades (Grieks)tien keer voor en op al die plaatsen wordt dit woord door de Statenvertaling met „hel” weergegeven.

De vraag is: Wat voor plaats is Sjeool of Hades?

Het feit dat de Statenvertaling het ene Hebreeuwse woord Sjeool op twee verschillende manieren weergeeft, toont aan dat met hel en graf precies hetzelfde wordt bedoeld.

En als de hel het gemeenschappelijke graf van de mensheid betekent, kan ze niet tegelijkertijd een plaats van vurige pijniging betekenen.

Met de woorden Sjeool en Hades (dodenrijk) wordt dus BESLIST NIET een plaats van pijniging bedoeld!

Het dodenrijk, wat is dat en waar ligt dat? De naam zegt het al. Het is het verblijf van de overledenen. Er zijn velen die denken: dood is dood. Daarna is er niets meer. Zo eenvoudig ligt dat niet. Weer anderen zien dat ver weg, als iets verhevens. In ieder geval is het geen blijvend gebeuren, maar een doorgangshuis, zoals de stofsfeer hier ook niet blijvend is. Het verblijf in het dodenrijk duurt, totdat de ijlere voertuigen met het bewustzijn van de overledene volledig verdampt zijn. Dan is van het ik niets meer over en kan opnieuw een reis door de stofsfeer worden aangevangen.


Wij zijn omgeven door een oerstof (ether), oorspronkelijk in een neutrale toestand. Dat wil zeggen zonder structuur, bewegelijk als water. Evenwel op het moment dat iets gedacht wordt, projecteert zich dat in die oerstof en vormt de oerstof zich naar dat gedachtebeeld. Net als water in een kopje. Het water heeft dan de vorm van dat kopje. Giet men dat kopje leeg, dan is het water zijn vorm kwijt. Nu heeft de mensheid zijn ideeën en gevoelens geprojecteerd in die oerstof en het heeft daar groteske vormen aangenomen. Het heeft op den duur door langdurige belevendiging een zekere intelligentie en macht gekregen. Het is dus de reflectie van wat de mens denkt en is. Het spiegelt de mens. Het kan aangeduid worden als spiegelsfeer.


Het kan er zeer lichtend zijn. Er is een plek voor de islam, voor de christenen, voor het voetballen, voor het Nederlander zijn... Alles wat maar gedacht en beleefd en zodoende gecreëerd wordt. Het is niet blijvend. Bovendien bestaat het zolang het door menselijk energie onderhouden wordt. Stopt dat, dan vloeit het weer weg. Het is eigenlijk een schimmengebied, een begoocheling. Trek jij de stekker eruit, dan is het afgelopen. Dan blijft in de oerstof evenwel een beginsel, een litteken, wat zo weer belevendigd kan worden.


Het idee van een eeuwige hemel is dus niet waar. Het onzienlijke is niet ergens boven ons, maar wij staan er middenin. Net als lucht. Men kan er ook een beetje in, bij voorbeeld bij gebruik van drugs en dergelijke. In dat geval ontmoet men altijd wat men zelf is. Waarom praten wij hierover? Niet om het interessant te maken. De mens is een gebied toegewezen om er zijn ideeën en gedachten in te projecteren en te ontdekken, dat dit alles niet blijvend, doch waan is. Er ligt een groots bedoelen achter dit alles. Er is naast dit universum des doods een Universum des Levens.

Toegevoegd na 1 minuut:
http://www.rozenkruis.nl/actueel/het-dodenrijk-deel-ii

dat kan maar het is ook op andere manier te intrepeteren.

het dodenrijk kan ook de geestenwereld zijn (hoeft ook niet pos of neg te zijn, maar het kan wel pos of neg gezien worden, evenals dat het als onzin gezien kan worden)

hier bidden we niet tot het dodenrijk, maar in andere culturen doen ze dit weer wel. ze vragen ze om bescherming en kracht.

het is dus maar net wat je geleerd is, of wat/waar jezelf in gelooft.

Ik las al een aantal goede antwoorden. Misschien als aanvulling:
Met het woord 'dodenrijk'worden in de Statenvertaling (alsook op sommige plaatsen in enkele andere vertalingen) het Hebreeuwse sjeʼōl′ en het Griekse hai′des weergegeven. In de Statenvertaling wordt het woord „hel” 33 maal gebruikt als vertaling van sjeʼōl′ en 10 maal als vertaling van hai′des. Deze bijbelvertaling is echter niet consequent, want ze geeft sjeʼōl′ ook 32 maal met „graf” weer. In andere Nederlandse vertalingen wordt sjeʼōl′ onder andere met „dodenrijk”, „onderwereld” en „afgrond” weergegeven.
In 1975 verscheen de Willibrordvertaling, waarin het oorspronkelijke woord sjeʼōl′ op drie plaatsen in de Hebreeuwse Geschriften getranscribeerd wordt weergegeven (d.w.z. met „Sjeool”), maar meestal met „dodenrijk” en „onderwereld” wordt vertaald. In de herziene uitgave 1992 van de bovengenoemde vertaling [Nieuwe Testament] wordt het Griekse woord hai′des op de tien plaatsen waar het voorkomt, één keer getranscribeerd (met „Hades”) en wordt het in de overige gevallen met „dodenrijk” weergegeven. Het Griekse woord Ge·en′na (Nederlands: „Gehenna”) wordt in deze vertaling evenals in de Statenvertaling op alle plaatsen waar het voorkomt met „hel” (tweemaal met „hellevuur”) weergegeven.
Met betrekking tot het woord „hel” als vertaling van het Hebreeuwse woord sjeʼōl′ en het Griekse woord hai′des zegt Vine’s Expository Dictionary of Old and New Testament Words (1981, Deel 2, blz. 187): „HADES . . . komt overeen met ’Sjeool’ in het O.T. [Oude Testament]. In de A.V. [Authorized Version] van het O.T. [Oude Testament] en N.T. [Nieuwe Testament] is het ongelukkigerwijs met ’Hel’ weergegeven.”
In Collier’s Encyclopedia (1986, Deel 12, blz. 28) wordt over het woord „Hel” het volgende gezegd: „In de eerste plaats is het een aanduiding van de Hebreeuwse Sjeool uit het Oude Testament en de Griekse Hades uit de Septuaginta en het Nieuwe Testament. Aangezien Sjeool in oudtestamentische tijden eenvoudig een aanduiding van de verblijfplaats der doden was, zonder onderscheid te maken tussen de goeden en de slechten, is het woord ’hel’, zoals het tegenwoordig wordt begrepen, geen gelukkige vertaling.”

Wel de hemel is beslist niet het dodenrijk, dat is de hel, en slechte mensen die god hebben geweigerd en slechte dingen hebben gedaan komen daar terecht.

In de passages van het Nieuwe Testament waar men het woord "Hel" aantreft, heeft het Griekse woord 'hades' de betekenis van graf, een kuil in de grond (In de NBH-vertaling 'dodenrijk').
De verwarring bij miljoenen mensen is ontstaan doordat vertalers woorden als hades (graf), en gehena (vuur) naar één woord hebben vertaald.
"Hel" is een oud woord dat etymologisch in verband staat met 'helen' in de zin van verbergen.
In die tijd betekende het niets anders dan 'een kuil in de grond' die werd overdekt, een donkere stille plaats, een graf.