Back to frontpage
Hét vraag- en antwoordplatform van Nederland

Volgens het Boeddhisme is de beste remedie tegen verdriet, onthechting. Hoe kun je onthechten zonder onverschillig te worden? En hoe pas je dat toe?

Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
in: Religie
12.5K
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
GoeieVraag +1!!
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Welkom terug ;-)
+1
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Is het idee van het boeddhisme niet het loslaten van aardse ideeën en gevoelens? Of beter gezegd verwachtingen? Eis van jezelf dus niet verschillig (dus niet niet onverschillig) te zijn. Ondanks dat ik mijzelf helemaal kan vinden in de boeddhistische leer, denk ik dat het in deze maatschappij het onmogelijk is om tot een verwachtingslose staat te komen. Het maakt het er allemaal ook niet leuker op.
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Voor mij juist wel Jorryt. Wanneer ik de dag kan beginnen zonder verwachtingen, ben ik vrij. Als het niet gaat zoals het moet, dan moet het maar zoals het gaat. :)
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Dat zou ik ook graag hebben, zodra ik afgestudeerd ben, door mijn opleiding en dergelijke kan dat helaas niet. Maar het is niet helemaal wat ik bedoel. Het (misschien extreme) boeddhisme, zegt ook dat je los moet komen van bijvoorbeeld de verwachting van liefde. Dan kan het nooit tegenvallen. Maar zoals ik al zei, ondanks dat ik het eens ben met het principe, denk ik dat ik toch voor de liefde ga.
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Jorryt.. dat klopt niet hoor, die stelling van loskomen van liefde. Juist niet !!
MrEinstein
12 jaar geleden
Het boeddhisme is verre van onverschillig. Mededogen en liefdevolle vriendelijkheid (metta) zijn juist onderdelen van de dharma, de boeddhistische leer. Onthechten betekent je niet mee laten slepen door je emoties, je er niet door laten beheersen.
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
@welkom38 Levensovertuigingen zijn zeer gecompliceerd en voor iedereen anders. Ze spreken zichzelf bijna altijd tegen. Bijvoorbeeld de 4 waarheden. Stel dat ze altijd waar zijn, dat is toch het idee van waarheden. Dan spreken 1 en 3 elkaar tegen. 1. Er is lijden en ontevredenheid in het leven
3. Er is een einde aan dit lijden mogelijk Dus het kan eindigen, maar het zal altijd blijven bestaan?
Het is dus maar wat je eruit haalt. Ik denk dat als je echt extreem boeddhistisch bent, je ook het verlangen naar liefde moet opgeven, maar het blijft interpretatie.
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
extreem boeddhistisch? wat bedoel je daarmee? de paradox van 1 en 3 daarmee word bedoelt de identificatie met het lijden -als einde van het lijden. Het 'opgeven van verlangen naar liefde' heeft eenzelfde paradox. Er is hoeft niks verlangt te worden of opgegeven worden, want waar dat in ontstaat is Liefde. Liefde is niet iets wat je krijgt, moet verdienen etc.
Liefde is wat je bent. Dus er is niks te verlangen. Dat het 'verkregen moet worden' is dus een illusie.
(Als een vis die verlangt naar water, niet wetende dat hij er in zwemt)
Met het inzicht en realisatie dat je liefde bent vallen de verlangens weg.
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
thnx voor jullie reacties en antwoorden allemaal, dit is veelal zéér waardevol en ik merk niet alleen voor mij.
Bedankt ook medewerkers van goeievraag dat jullie deze vraag wél laten staan. Dat geeft een burger moed :)
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
@welkom, waarom zouden wij uit liefde bestaan. Zoals ik het zie zijn wij niet meer dan een aantal goedgeordende moleculen.
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
omdat liefde zijn mooier is in je visualisatie als een stel moleculen :))
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Persoonlijk hecht ik niet zoveel waarde aan wat fijn zo zijn. Zoals een god boven ons hoofd. Bovendien is het relatief, ik vind moleculen wel wat hebben. Trouwens, liefde is voornamelijk Fenylethylamine.
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Jorryt. Ik bedoel niet die natuurkundige benadering.
Het gaat over boeddhisme. En het principe van onthechten. En daarbij de illusie van 'hechting', illusie van lijden, etc.
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Dat ben ik niet met je eens jorryt. liefde zit in heel veel dingen. die stof die jij noemt veroorzaakt verliefdheid, en liefde is definitely niet hetzelfde als verliefdheid... overal zit liefde in... Een bloem die open vouwt in de morgen, de dauw op het gras, een vogel die komt eten in je vogelhuisje, iemand die je een kophe koffie brengt smorgens, een kaartje van iemand. de melkboer die zijn waar komt afleveren bij je, de glazenwaser die met liefde de trap op gaat om boven bij jou de ramen te lappen, noem maar op...
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
@forallweknow Ik ben dus totaal niet van het zeggen dat er dan liefde in zit. Meer dat wij het een liefdevol gebaar vinden. Of iets mooi vinden. Mooie woorden worden vaak in andere contexten gebruikt dan dat ze oorspronkelijk bedoeld zijn. Denk bijvoorbeeld aan energie. Vervolgens zijn er ook nog mensen die zeggen dat alles spirituele energie heeft en dat einstein dat heeft aangetoond. Dit is totaal niet mijn wereldbeeld, maar dat terzijde. Als ik liefde opzoek in het woordenboek, http://www.encyclo.nl/begrip/liefde , gaat het toch voornamelijk over genegenheid. Wat dus wel veroorzaakt wordt door dat hormoon. @welkom Waar haal je dat dan uit, dat volgens het boeddhisme alles uit liefde bestaat? Overigens zie ik wel dat jij meer verstand hebt van boeddhisme, zie het dus vooral niet als een twijfel, maar als een normale vraag!
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Dat kan, iedereen heeft zijn eigen mening. Ik zie wel overal liefde in, niet alleen in dingen die door dat stofje veroorzaakt worden. Maar je kunt het ook geluk noemen, of hoe je het ook noemen wilt. Ook elkaars mening respecteren is liefde.
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
De boeddhistische leer heeft mij juist geleerd dat het hoofddoel van de mens is, om gelukkig te zijn. Dat gaat niet onlosmakelijk van een grote dosis liefde.
Als dat alleen door een chemisch stofje zou worden geproduceerd, zou dat niet logisch zijn, als je zou veronderstellen dat alles in de natuur een functie heeft. Gelukkig zijn heeft geen functie. En toch is het ieders ultieme wens.
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Jorryt. Liefde , God , bewustzijn, hoe je het ook noemt.
Alle verschijnselen hebben een soort van draagvlak, ruimte, waarin ze kunnen bestaan, die ruimte is Bewustzijn, God , Liefde. Van oorsprong zijn we dit, die ruimte. Maar door het ego en de hierbij komende gevoelens van afgescheidenheid zijn we onszelf gaan ervaren als individu. (wat ook nodig is, we leven immers in een dualistische wereld)
maar de bron, wie we Zijn, is Liefde..
Dus niet alles bestaat uit Liefde, alles bestaat in Liefde.. zelfs oorlog, zo raar het ook klinkt. het gaat dus niet over verliefdheid-liefde.
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Liefde is in vele opzichten geluk.
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Ik begrijp wat je bedoelt welkom38, God is in alles wat ik zie, alleen soms vergeet ik het wel eens en denk, o,o, wat een ellende in de wereld, maar dan realiseer ik me weer dat ik de interpretator ben van dit alles en mijn visie kan veranderen en liefde zien. Het kan een uiting van liefde zijn, maar ook een vraag om liefde, beide een zijde van Liefde.
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
mooi, meike, goeie instelling!
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
@basmeyer Daar ben ik het niet met je eens. 'De boeddhistische leer heeft mij juist geleerd dat het hoofddoel van de mens is, om gelukkig te zijn.' Dat denk ik ook, maar niet om dezelfde reden. (hier ben ik het dus wel met je eens) 'Dat gaat niet onlosmakelijk van een grote dosis liefde.
Als dat alleen door een chemisch stofje zou worden geproduceerd, zou dat niet logisch zijn,als je zou veronderstellen dat alles in de natuur een functie heeft. ' En waarom is dat niet logisch? Bovendien is nut een "matter of perspective." Dus die veronderstelling gaat al niet op. 'Gelukkig zijn heeft geen functie. En toch is het ieders ultieme wens.' Het is algemeen bekend dat gelukkige mensen beter presteren dan ongelukkige mensen, daar is je functie. @forallweknow Je kan het inderdaad geluk noemen, maar dan verander je toch weer de originele betekenis van het woord. Zou het ook niet moeten zijn: Ook elkaars mening respecteren vind ik liefde.
Ipv
Ook elkaars mening respecteren is liefde. @welkom38 Bedoel je dat alles in perspectief is? Dat alles is, zoals iemand het ziet?
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
@Jorryt
Je verlegt alleen het perspectief in een andere hoek als die ik beoogde. Het is de bedoeling om zo goed mogelijk te presteren vanuit een overlevingsoogpunt, en dat is zelfs natuurlijk te noemen. Presteren om je voedsel te vinden, om de voortgang van je soort te waarborgen. Echter dan is presteren een mogelijk bijkomstig gevolg van gelukkig zijn, niet een consequentie van gelukkig zijn.
De functie van gelukkig zijn is daarmee niet verklaard.
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
waar staat welke betekenis wat is en hoe geldt dat nu nog en hoe geldt dit al duizenden jaren in religies?
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
@forallweknow Dat vroegen meerdere mensen zich af en dus besloten ze een woordenboek te maken. Jij hoeft dit niet meer te doen, alleen maar:
http://www.encyclo.nl
Te bezoeken. Geen zorgen, ik ken het verschil tussen een encyclopedie en een woordenboek. @Bas
Waarom zou preseteren een gevolg van geluk zijn? Ik zie het zo: Een soort moet presteren. Als een soort goed presteert, is het handig als dat beloont wordt. Nou worden we ook beloond als we onze kinderen groot zien worden, succesvol zijn in onze carriere en andere voordelige dingen. Dan is geluk al een productie van presteren. Zo is waarschijnlijk geluk in het leven gekomen. De functie is dus het stimuleren van presteren.
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
dat wil dan nog altijd niet zeggen dat het woordenboek dat juist heeft. Er zijn zat woorden in een woordenboek te vinden waar betekenissen bij ontbreken die er wel degelijk zijn.
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
bij dat moeten presteren sla je de plank al mis. je moet niks, en presteren hoef je ook niet. Das echt niet waar het in het leven om draait, en ook niet waar een mens nou echt gelukkig van wordt.
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
;-) Het perspectief is nog steeds niet juist om geluk écht te verklaren. Laat alles wat je noemt los en probeer voor te stellen of je stelling dan nog steeds geldt.
Met andere woorden stel jezelf voor, je zit op een rots in een onbekend land, met een onbekende achtergrond, een onbekende toekomst, je gedachten zijn leeg en zonder enig vooroordeel. Je kijkt naar een van de mooiste landschappen die de aarde heeft voortgebracht. En ziedaar, je ervaart geluk.
Dát is het geluk wat ik bedoel.
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Of: je zit aan je tafel in een bekende omgeving, een onbekende toekomst, losse tevreden gedachten en zonder enig vooroordeel. Je kijkt naar je bekende omgeving en ziedaar: je ervaart geluk....
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Kijk zie je, zo kan het ook nog!
Wel wat voordeliger!
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
!!!!!!!!! En misschien ook wel veel beter ;-))
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
:)
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
@forallweknow, presteren in evolutionair opzicht. Het woord wat ik liever gebruik is overleven, maar dat is ook nog niet helemaal correct. Het woord kwam van Bas. Maar daar heb ik toch toegegeven dat woorden in meerdere perspectieven op te vatten zijn. Wat jij nu hebt met presteren, had ik daarnet denk ik met liefde. Toch blijf ik erbij dat het makkelijker zou zijn als we woorden zo hanteren als in het woordenboek. Wat overigens wel bepaalt wat een woord betekend. @bas daar heb je een punt, ondanks dat ik nog niet zou weten hoe ik mij zou voelen. Ik denk trouwens wel dat ik de functie van geluk aangetoond. Ik ga er nog even over nadenken!
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
@wendy een bekende omgeving lijkt mij toch een voordeel?
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Jazeker! Waarom geluk ervaren als je in een ver oord op een rots zit? Je neemt toch overal jezelf mee naartoe?
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
dat kan dat jij er zo over denkt jorryt. Toch hou ik me in dit opzicht verre van het woordenboek, omdat sommige gevoelens nu eenmaal niet in woorden uit te drukken zijn.
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
@forallweknow dat denk ik niet. Overigens gebruik je het woordenboek wel, je gebruikt alleen andere betekenissen. @wendy Dat snap ik niet. Wat bedoel je precies?
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
@Jorryt: Geluk zit in jezelf; of dat nou veroorzaakt wordt door je hormonen, je hersenen, je stofjes, je goed of minder goed geordende moleculen. Het betreft allemaal JOU.
Dus of je nou in een ver oord op een rotsblok zit, onder een palm aan een blauwe zee of achter je keukentafel: het betreft nog steeds JOU.
Het voordeel vind ik: dat je op alle plekken jezelf/JOU meeneemt, en dus op alle plekken geluk kunt ervaren... en aangezien je waarschijnlijk vaker aan je keukentafel zit dan in een ver oord, zie ik dat als een groot voordeel.
Heb ik je vraag zo beantwoord?
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Oke, dat snap ik, maar wat is het punt dat je wilt maken? Want ik ben het geheel met je eens.
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Het enige punt dat ik wilde maken was n.a.v. de reactie van Basmeyer:
"Met andere woorden stel jezelf voor, je zit op een rots in een onbekend land, met een onbekende achtergrond, een onbekende toekomst, je gedachten zijn leeg en zonder enig vooroordeel. Je kijkt naar een van de mooiste landschappen die de aarde heeft voortgebracht. En ziedaar, je ervaart geluk." Geluk kan je dus overal ervaren..... dat was alles ;-))
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
wat jij wilt hoor jorryt :) als jij er happy mee bent ben ik her ook ^^ of gaan we nu weer over het woord happy een discussie krijgen? ;-)
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
opssssss gauw herstellen her moet het zijn :)
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Nouja, het is wat ik vind. Opzich hoef jij er niks mee te doen. Toch zou ik het wel een keer willen begrijpen, waarom mensen woorden in andere contexten plaatsen, dan dat ze opzich bedoelt zijn. Haha, nee dat hoeft niet. Echter een discussie over hoofdletters en punten zou mischien op zijn plaats zijn! @wendy Oke!
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
nou soms heb ik een beetje een hekel aan dat hoort zo's en dat moet zo's en ik wist wel dat je erover zou beginnen, over die hoofdletters e.d. Maarrrrrrr soms heb ik er gewoon heel even geen zin in en hou ik voornamelijk bij wat langere berichten dat in de gaten...
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Ik vind het niet erg, ik moet alleen je tekst 2x lezen. Ergens ben
ik het wel met je eens: ik bepaal zelf wel hoe ik mijn woorden schrijf.
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Als iemand het twee keer moet lezen komt het misschien zelfs wel beter over ^^

Heb je meer informatie nodig om de vraag te beantwoorden? Reageer dan hier.

Het beste antwoord

Onthechten heeft niets met onverschillig te maken.

Wat de Boeddha ongeveer zei was:
Wanneer je nergens en aan niemand gehecht bent, kun je het niet verliezen, en kan het je dus geen leed bezorgen.

Hoe pas je dat toe?
Voorbeeld:
Ik heb pas geleden mijn hele huis nagelopen en er alles uit verwijderd wat ik daarvoor jaren en jaren heb bewaard omdat ik er op een of andere manier aan gehecht was.
Schoenen, kleding, dingen van vroeger, herinneringen, tassen, zelfs kasten. Ik had nog verder willen gaan, maar ik leef niet alleen, dus daar hou je rekening mee.

Mensen gaan dood, liefdes gaan voorbij. Mensen verdwijnen uit je leven. Dat is soms moeilijk en soms hard en daar mag je best verdriet over hebben. Maar niet te lang. Dat is het, denk ik:
Niet willen vasthouden.

Ik denk met warmte aan mijn ouders, die er niet meer zijn. Maar niet met verdriet.

Onthechten is iets innerlijks. Iets persoonlijks.
Een van mijn zonen heeft heel gevaarlijk werk gedaan en ook in een van de gevaarlijkste steden ter wereld, Bagdad.
Wij hebben samen een rapport moeten opstellen over wat er met hem (zijn lichaam) moest gebeuren als hij zou overlijden. Ook dat is een vorm van onthechten:
Rekening houden met het ongewilde, het vreselijke, het mogelijke. Maar er wel bij stil durven staan. Het niet ontkennen.
Dat heeft absoluut niets met onverschilligheid te maken. Ik was vaak best bang, zeker als ik lang niets hoorde.

Wat we gewoonlijk liefde noemen is meestal vooral gehechtheid. Als we aan anderen gehecht zijn zien we hen niet zoals ze werkelijk zijn en daardoor verwachten we teveel van hen:
Onthechten is dus ook: niet te veel verwachten. Niet meer verwachten dan de ander kan geven.

Onthechting is niet hetzelfde als afwijzing.
Niet hetzelfde als onverschilligheid.
(Lees meer...)
Bronnen:
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
mooie bijdrage. +
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Een +, maar 1 ding vraag ik me af...
Namelijk hoe het zit met kinderen.
Want zover bekend is, schaadt het heel erg de ontwikkeling van een kind als het geen gehechtheid heeft.
Theoretische vraag hoor, niet om je antwoord in discussie te stellen.
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Ja Lotte, onthechten is ook niet een soort religie, niet een op alles en iedereen toepasbare levensregel.
Een goede gehechtheid tussen ouders en kinderen vormt de basis voor een kind om te groeien in zijn ontwikkeling.
Maar ouders - en kinderen - moeten wel leren om op een goede manier los te laten.
Daar schort het toch wel vaak aan.
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
+!
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
lotte zie het antwoord van wendy, ik denk dat dat je vraag beantwoordt. + voor momo ook, prachtantwoord, dankjewel...
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Het antwoord van Wendy heeft inderdaad veel duidelijk gemaakt.
Soms moeten we dus hechten, en daarna weer kunnen onthechten... Ik geef meteen toe dat aan het laatste het mij wel eens schort.
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Dat dacht ik al, dat dat jou een antwoord zou geven, ben ik blij om :) Bij mij ook hoor, maar ik merk wel dat ik al een heel eind ben, behalve wanneer iemand emotioneel chanteert die me zeer dierbaar is, dan kost het me aanzienlijk meer moeite. Nog een stukje verwerking dat om bruikbare inzichten vraagt.
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Fijn te lezen ladies :-)
Forall: waarom is het moeilijker voor je als iemand je emotioneel chanteert?
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Als het iemand is met een band zoals je met je ouders hebt is het heel moeilijk iemand los te laten die je emotioneel chanteert. Ik heb daar nog moeite mee. Ik laat wel los op zich maar heb er veel verdriet van. Ik doe mijn bezigheden ook wel en let op mijn grenzen, maar bij diegene is het net of er wat bij me geamputeerd wordt. Ik merk er wel verandering in ten goede maar het is nog steeds heftig. lang verhaal...
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Valt wel mee hoor, je lange verhaal.... ;-))))
Voor mij is het juist makkelijker om los te laten als ik gechanteerd word.
En ik spreek echt uit ervaring: ik heb iemand lang geleden uit mijn leven moeten zetten, omdat het echt niet meer te doen was voor me. En geloof me: ik heb het 22 jaar!!! geprobeerd, dus geduldig genoeg lijkt me. Dat was door vele omstandigheden niet makkelijk; maar ik heb er geen verdriet om gehad.
Mensen, die chanteren, op welk gebied dan ook, zijn jou en je verdriet niet waard.
Amputatie voel je, als je krampachtig probeert vast te houden, tegen beter weten in.
Misschien heb je wel een verkeerd beeld gehad van deze persoon en stelt hij/zij je nu teleur door de chantage? Het zijn maar wat vragen uit de losse pols meis.
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
wat ik erover te zeggen heb verder is een lang verhaal :) "als je dat zegt kunnen we er maar beter mee ophouden" en "als je dat doet ben je me kwijt" das echt een van de ergste vormen van emotionele chantage die er zijn. Dan kun je ook maar beter stoppen. dat beperkt je eigen persoonlijkheid dan dus... de iluusie wordt geschept dat je vrij bent in zon relatie maar in werkelijkheid zit je gevangen in een gouden kooitje. Ja ik heb deels een goed en deels ene verkeerd beeld gehad van deze persoon. Niets moet, alles mag. Ik laat me niet meer beperken.
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Dat begreep ik, van je lange verhaal ;-))) Emotionele chantage is 1 van de ergste vormen van iemand vasthouden, en dús beperken, die er is.... en is inderdaad het tegendeel van vrijheid. Dat ben ik helemaal met je eens. Dan is de vraag, waarom je krampachtig vasthoudt aan deze persoon, dus zeer belangrijk. En misschien ook, waarom hij/zij zich krampachtig vasthoudt....?
En ook: wat precies vormt je verdriet. Is dat angst? Mijn ervaring is, dat achter verdriet vaak angst zit. Angst om los te laten? Angst voor het onbekende?
Knuffel meis!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Achter verdriet zit idd angst, maar meer gevoel gevangen te zitten. Dingen willen doen maar voor mijn eigen groei maar niet durven, want als ik het doe ... Dus ik ga nu gewoon doen wat ik moet doen. Wie me echt lief heeft laat me mijn gang gaan, en die komt ook wel weer terug, zonder te oordelen. En ik doe hetzelfde. En ook ik kom terug. Al laat ik het nu op zijn beloop, want ik hoef niet altijd degene te zijn die contact opneemt. Het is niet voor wat hoort wat, maar een beetje wederkerigheid is gezond.
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Ik kan er nog meer over zeggen maar dat vind ik hier te persoonlijk worden.
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Emotionle chantage is nooit gezond! Sterkte!
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Dat klopt maar veel mensen doen het zonder er erg in te hebben
Lees voor de gein het boek "emotionele chantage"maar eens. makkelijk te lezen boek trouwens en erg interessant. Ik heb hem eens gekregen van een vriend van mij afgelopen jaar. Het was zeer verhelderend moet ik zeggen.
Iemand die stilzwijgend zit te mokken bijvoorbeeld in de hoopp dat iemand vraagt "wat is er met je, gaat het wel ok?" Die doet ook aan een vorm van emotionele chantage.
En zo staan er vele vormen in. Maar ook hoe je ermee omgaat. IUk vond het machtig mooi om te lezen maar doorzag ook mijn eigen machtsspellejtes jegens anderen. Ik heb me daar toen vreselijk schuldig over gevoeld, want ik zag dat niet en heb er veel mensen pijn mee gedaan.
Ik probeer dat zoveer mogelijk te voorkomen en als ik het in de gaten heb nádat ik het gedaan heb dan benoem ik het en bied ik daarvoor mijn excuses aan...
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Ik ken dit boek niet, maar andere wel betreffende dit onderwerp.
Je doet iets, omdat het je wat positiefs oplevert. Bijvoorbeeld aandacht. En het kan heel goed zijn, dat je dit als jong kind hebt geleerd of jezelf hebt aangeleerd om je zin te krijgen. Dan ben je het je misschien niet bewust.
Mooi om te lezen hoe je dit oplost, als je jezelf erop "betrapt" ;-) Ellenlange gespreken met betreffende persoon, waar ik het eerder over had, liepen altijd uit op "ik weet het, ik weet dat ik het doe: ik wil gewoon dat je doet wat ik wil".... Dan ging het hooguit 2 weken goed en dan verzandde ze weer in precies hetzelfde gedrag.
Het kan heel groot zijn, maar ook heel klein. Een opmerking als "zo, leef je nog"? vind ik een vorm van emotionele chantage. Daar voel ik me zeer onprettig bij en daar zeg ik ook wat van.
Misschien komt dat op anderen over als muggenzifterij (lange tenen, is me ook wel verweten), maar ik ben er echt allergisch voor.
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Nja maar goed als je zo lang op die manier onderdrukt bent dan word je dat ook, Bij mij is het beiden dus ik heb zelf de neiging te onderdrukken maar ben zelf ook heel lang onderdrukt. et is ook de maatschappij waarin we leven.
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Ook ik ben zeer heftig onderdrukt, ik begrijp het dus helemaal. Misschien ben ik er daarom ook wel zo wars van.
De maatschappij "de schuld" waar dan ook van geven vind ik niet juist.
De slogan "de maatschappij zijn wij", geen idee meer waar dat vandaan komt, vind ik een hele goeie.
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
da klopt maar ik bedoel ook het geheel. Maar heb niet zon zin daar hier uitgebreid op door te gaan. Punt is dat er onderdrukking geweest is en dat zijn effect heeft gehad. En daar nu een positeve draai aan te gaven
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Met je eens: we stoppen!
Go for(all) it girl!!!
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Ontzettend mooi antwoord, momopoyolo.. +1
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Mooie antwoorden en reacties hier!
Even over emotionele chantage. Het is m.i. heel gebruikelijk om kinderen op te voeden d.m.v. emotionele chantage. Het wordt met de paplepel ingegoten dat dit de manier is om iets voor elkaar te krijgen in jouw voordeel.
Het sluipt erin. Ik zie het om me heen en mijn hart krimpt ineen. Ongetwijfeld zal ik het ook gedaan hebben bij mijn kinderen en nu ze volwassen zijn heb ik er met mijn kinderen over gesproken over mijn opvoed pogingen en de uitkomst is heel verrassend. Een aanrader.
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Daar maak je je als ouder inderdaad geregeld schuldig aan...
Mijn zoon is nog te jong om over de opvoeding te praten, hoewel we het er wel over hebben. Maar dat is meer als: wat gebeurt er nu en hoe kunnen we dit beter doen. Maar je maakt me wel heel geïnteresseerd in die uitkomst bij jou! Misschien dat je er iets meer over wilt vertellen, zodat ik ervan kan leren?
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Ja Meike,. daar geef ik je helemaal gelijk in. Ik zie het bij mezelf en mijn kinderen ook terug komen, en probeer dingen altijd zo goed mogelijk op te lossen, maar als je nooit beter geweten hebt en geen goed voorbeeld hebt is dat knap lastig, zeker als je plotseling voor een bepaalde situatie staat en e4ven een beslissing moet nemen. som kun je het gewoon niet voorkomen. Ik benoem dit wel vaak, ik laat ze wel zien wat wat is, en wat de gevolgen ervan kunnen zijn. Maar ik moet zeggen dat ik een geweldig stel kinderen heb! Wat ik steeds vaker doe in zon geval is het benomeen dat ik het niet ok vind wat ze doen en dat ik er later nog op terug zal komen. Ze weten dan dat er wat mij betreft stront aan de knikker is, en wat ze kunnen verwachten. Op een rustiger moment kom ik er dan op terug, zij voelen dat het rechtvaardig is en zijn dan ook "afgekoeld", dan is een gesprek mogelijk. En dan zijn zij ook voor rede vatbaar. Ouderschap is niet bepaald het makkelijkste beroep ter wereld, zeker niet in deze tijd.
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
ëerst opruimen dan kun je op de pc" zorgt toch voor veel gemoedsrust. Hoe zou je zoiets anders moeten doen? Toch is het een vorm van emotionele chantage. Maar als ik niet zoiets zeg dan ziet binnen een week het huis eruit of er een bom ontploft is. Als ik dit elke dag zeg hoeven ze maar een paar dingetjes op te ruimen. Ze zijn het gewend inmiddels, dus het is goed. Voor ze tv of pc mogen, moeten er eerst wat taken gedaan worden, waaronder ook huiswerk.
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Ja, je moet natuurlijk grenzen/regels stellen en handhaven, en overtreding maakt dat ze de gevolgen ervan zelf zullen ervaren. Je waarschuwt voor de gevolgen bij overtreding, is dit ook emotionele chantage? Ik denk ook dat je inderdaad veel moet praten met je kinderen, deed ik ook, werkt heeeeel goed, kinderen begrijpen zoveel meer dan algemeen wordt aanvaard. Ze snappen ook best als je zegt dat je ook maar een mens bent en net zo goed fouten kunt maken. Wendy: De uitkomst was zo grappig en verduidelijkte dat iedereen zijn eigen interpretaties heeft over alles. De dingen waarvan ik dacht dat ik het ëcht fout had gedaan, konden ze zich nauwelijk herinneren en ze vonden het erg hilarisch dat ik dat aan hen voorlegde. Maar zij kwamen weer met andere dingen, wat ik bijna vegeten was. Dan is het zaak om niets te verdedigen, ook al was het in jouw ogen okee. We hebben er hartelijk om kunnen lachen en mijn jongens zeiden: "wat ben je toch een heerlijk gek mens", en dat heb ik heerlijk gek in mijn zak gestoken!
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
@Forall: eerst doen wat je moet doen en dan de lolletjes vind ik geen emotionele chantage: zo werkt het nou eenmaal, ook straks als ze groot zijn en "de maatschappij" ingaan.Vind ik juist een hele goede regel! Ik heb onlangs gehoord van een psycholoog, dat het heel erg belangrijk is als ouders om je fouten toe te geven aan je kids en je excuses aan te bieden. Ligt aan de leeftijd hoe je dat doet natuurlijk. Zijn ze wat ouder, dan is er over praten prima. Als je dat doet, dan voorkom je, dat dingen blijven hangen, ook op veeeeeeeeeeeel latere leeftijd.
Misschien heb je dat wel gedaan toen Meike, toen je dacht dat je het ècht fout had gedaan en dat ze het daarom niet meer weten!:-)
Ik herken die verschillende interpretaties: mijn broer had soms totaaaaaaal andere herinneringen over eenzelfde gebeurtenis als ik.... ik dacht wel eens: hebben we wel dezelfde ouders gehad???? ;-))
Wat heeeeeerlijk om te horen van je volwassen "kids", dat je een heerlijk gek mens bent!!! Dan heb je het goed gedaan!!! Helemaal met jullie eens: praten, ook achteraf als er iets verkeerd is gegaan, bij wie dan ook, is heeeeeeeeeel belangrijk!
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Helemaal mee eens! Niet iedereen vind dat een goed plan hoor, soms willen mensen het ergens "laten hangen", maar het hangt er dan toch wél. En dat gaat zakken en vormt zich een obstakel.
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Is ook een kwestie van durven zeggen, dat je niet tevreden bent over jezelf. Niet iedereen wil of kan dat.
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
soms zie ik het verschil niet tussen regeltjes en emotionele chantage, omdat ik zelf met zeer strenge reggels ben opgevoed. Een aantal van die regels had wel degelijk zijn nut
Maar een aantal hebben ook wel schade toegebracht en maken me in de war. IK moet dus alles opnieuw herzien en ervan maken zoals ik zelf vind dat het goed is, of hie het goed en juist voelt voor mij. t Is waar hoor wendy zelf een kind van 7 begrijp heel veel, zeker in deze tijd. En ze hebben ook héél goed door wanneer iets niet eerlijk gaat en wanneer wel. En wanneer iemand wel goede bedoelingen heeft en wanneer niet

Andere antwoorden (9)

Door te vergeven, echter een Bijbels antwoord, dus vanuit andere hoek.

Het Griekse woord, dat wij vertalen met vergeven betekent ook kwijtschelden of nog wat letterlijker: wegsturen, loslaten. De betekenis is dat het niet meer aan jou gebonden is. Vergeven is loskomen van dat oordeel en de pijn over het kwaad wat jou is aangedaan. Daarmee zeg je niet dat het onrecht geen onrecht is. Wel bevrijdt je jezelf van de last van oordeel en pijn.

Daarop kwam Petrus bij Jezus staan en vroeg: ‘Heer, als mijn broeder of zuster tegen mij zondigt, hoe vaak moet ik dan vergeving schenken? Tot zevenmaal toe?’ Jezus antwoordde: ‘Niet tot zevenmaal toe, zeg ik je, maar tot zeventig maal zeven.

Wat Jezus nu bedoelt met die laatste uitspraak is wat er gebeurt, wanneer wij er voor kiezen niet te vergeven. Als we niet vergeven, dan houden we ons oordeel en pijn vast. Je blijft jezelf (ver)binden aan het voorval. Je zet jezelf vast. Dat kan zelfs doorgaan wanneer die ander niet eens meer in leven is.
Oordeel en pijn vasthouden zal als bitterheid op jezelf terugkomen
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Mensen hebben de neiging om iets of iemand waarvan ze houden te willen bezitten, maar je kunt ook houden van zonder te claimen. Ik denk dat dat een vorm van onthechting is.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Je kunt onthechten zonder onverschillig te worden, door compassie te hebben voor andere mensen.( Daar is ook een mooie meditatie voor binnen het boeddhisme)
Het is niet jouw verantwoordelijkheid om andere mensen gelukkig te maken. Dat moeten ze zelf doen.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
+ voor de uitleg, ..maar de vraag gaat niet over het gelukkig maken van andere mensen, de vraag is: hoe kun je zorgen dat je zelf niet verdrietig wordt/bent.
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Door alles te accepteren zoals het is.
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Ja.. logisch. Dank je wel :)
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Ja,+ compassie is niet hetzelfde als medelijden. Met medelijden schiet niemand iets op, maar compassie is meevoelen zonder te worden meegesleurd.
In het Boeddhisme wordt er gesproken over het stopzetten van verlangen, dat gelijk gesteld wordt aan het onthechten. Eigenlijk betekent dit dat je de waarde van dingen in het hier en nu wel kan ervaren. Je mag ervan genieten in het hier en nu, maar je probeert er los van te komen als het gaat om de toekomst.
Dus het wensen dat je een grotere auto hebt is verlangen en het genieten van een autorit in het hier en nu niet.
Als het gaat om dieren of mensen dan kan je in het hier en nu genieten van hun aanwezigheid, maar zodra je ernaar verlangt om ze weer te zien dan ben je gehecht en dat brengt leed. Je leeft dan ook niet in het nu, maar bent bezig met dingen in de toekomst. Focus en concentratie op het heden is een van de belangrijke dingen van het Boeddhisme.

Om te onthechten of het verlangen te stoppen heeft het boeddhisme een pad van verlichting "ontworpen". Wat ook wel het Edele Achtvoudige Pad wordt genoemd, namelijk; juist inzicht, juiste intentie, juiste spraak, juist handelen, juist levensonderhoud, juiste inspanning, juiste aandacht en juiste concentratie. Dat is wel heel erg in het kort, je snapt ook het boeddhisme vereist wat leeswerk en oefening.
(Lees meer...)
Bronnen:
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
+
Deze vraag kwam ik eerder tegen.
'het boeddhisme' zal het niet over 'remedies' hebben want dat is een concept, een idee. Dus een illusie.
'als ik dit doe, dan gebeurt dat', en met dat doel iets toepassen werkt niet. En is ook juist niet boeddhistisch. Juist heel erg niet-boeddhistisch. En eigenlijk al onverschillig op zich.

Ik denk dat een boeddhistisch leraar je als advies zou geven: zoek uit wie lijdt.
Doe onderzoek in (de verscheidenheid) die je bent, en wie het is die lijdt, en vooral, wat is het (in jou) wat niet kan lijden.
Dit zelfonderzoek kan als resultaat hebben dat er een onthechting plaatsvindt op de ego structuren (die dit lijden veroorzaakt) omdat je ontdekt dat je niet het ego bent.
En dit onthechten word bedoelt volgens het boeddhisme.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
mee eens
Het hangt er vanaf of je alleen lichaamlijk wilt onthechten of met je ziel of eventueel allebei. De gouden methode van boeddhisme zijn accepteren en mediteren in dit geval..

Er zijn er natuurlijk meer maar die zijn niet echt toepasselijk zoals medeleven ect. Voor onverschilligheid kan je het beste je geest verrijken met iets nieuws en dat is bij ieder persoon anders.

Hoe eerder je je verdriet kan accepteren dan is via meditatie de onthechting te doen.

Ik zal eerlijk zijn... Ik kan het zelf nooit :)

Geluk gewenst, +
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Voor mij is onthechting hetzelfde als loslaten.
Als de beste remedie tegen verdriet loslaten is, dan heb je eerst vastgehouden: je hebt je gehecht aan spullen, personen, dieren etc. Naar mijn idee is daar niets mis mee: is dat een natuurlijk proces.

Voorbeeld: Het krijgen van een baby. Het hechtingsproces van moeder en baby is heel belangrijk: het leren kennen van je baby en vice versa, verzorgen, koesteren, vasthouden: de baby is 100% afhankelijk van jou.
En dan wordt de baby groter, kan steeds meer zelfstandig: een natuurlijk en geleidelijk proces van steeds meer loslaten, steeds meer onthechten, van beide kanten. Onthechting in liefde, niet in onverschilligheid.
Totdat de baby volwassen en zelfstandig is. Je taak als ouder zit erop, het doel is bereikt: het hechtings/ onthechtingsproces is voltooid, de cirkel is rond.
Vaak gaat dat proces gepaard met pijn en verdriet, maar ook met veel plezier en voldoening.

Onthechting/loslaten betekent dus niet, dat je als ouder dan onverschillig ben t.o.v. je volwassen kind of andersom.
Loslaten in liefde geeft geen onverschilligheid, maar vrijheid.
Pas als het loslaten niet gebeurt, pas als het een krampachtig vasthouden is, dan ontstaan de problemen.

Hoe pas je dat onthechten toe.... ik denk door te accepteren/aanvaarden, dat niets zeker is, niets vast staat en niets je bezit is in het leven.
Proberen te leven in het hier en nu: het is zoals het is, en niet zoals jij dat wilt/eist.
Er schijnen mensen te zijn, die dat kunnen.... ik heb nog een lange weg te gaan ;-)
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Waarom raak jij mij altijd zo... +
Die baby, daarmee verwoord je het zo mooi, straight from the heart... Dit is iets waar ik wat mee kan en ook wat je daarna schrijft...
Onverschilligheid is iets dat niet in me zit. Ik kon me niet voorstellen dat je liefdevol kunt onthechten maar het kan wel degelijk. Word je emotioneel gechanteerd dan wordt dat alleen een stuk moeilijk en gaat dat met veel pijn gepaard... Dankjwel!!!
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Jij ook dank je wel <3
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Aaaahoeeuuuu!!.... (wolf voor "mooi") +1 Vooral voor het aanstippen van de kramp, die weer uit angst voortkomt. In de vraag van momopoyolo had ja dat ook al gedaan... Met 't beetje laatste energie schrijf ik dit neer, een eigen antwoord zit er op dit moment niet in. Vanmiddag had ik er wel eentje in gedachten. Maar die was op basis van wat Osho over relaties zei, en dat is natuurlijk niet sec gezien vanuit het boeddhisme. Wat ik nog even wil noemen is wat Osho zei over een "relationship: it is a ship, sooner or later it is going to sink" ;-)
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
;-) Dank Bas!
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Maakt niet uit Bas, schrijf wat je voelt. slaap lekker rust maar lekker uit
Het is goed dat je deze vraag stelt, ook al kun je hem ook aan jezelf stellen, want ik ben er van overtuigd dat je in jezelf ook het antwoord kunt vinden.
Alleen is dat vaak te lastig, en dat is het fijn om door anderen bevestigd te krijgen wat je al wist.
Want een echt antwoord zal een resonantie in jezelf teweeg brengen, een sterk gevoel van bevestiging geven. Dan weet je dat je op de goede weg zit.

Het lijden, waar verdriet onder valt in het boeddhisme, mag gaan plaatsmaken voor geluk. Innerlijk geluk, niet geluk wat van buitenaf wordt ingebracht. Op dat moment heb je ook niemand nodig om je gelukkig te maken, het geluksgevoel komt immers van binnenuit. Pogingen van buitenaf om je geluk omver te werpen lukken ook niet meer, het proces is gestart en onomkeerbaar.

Eerst zul je nog wat huiswerk moeten doen, om tot inzicht te komen dat een liefdesrelatie die niet op (voldoende) liefde is gebaseerd geen toekomst biedt. Je bent meer waard dan dat, omdat ik je in het echt ken, je goedheid is haar gewicht in goud waard.

Een verloren zaak is een verloren zaak. Steek je energie liever in jezelf dan in iemand die je niet ziet staan, je niet serieus neemt. Dat neemt niet weg dat je nog steeds met deze persoon kunt omgaan. Ga dan eerst voor jezelf na in welke nieuwe vorm je je tot deze persoon wil relateren. Een vorm die je in eerste instantie wél iets oplevert. Dat kan een vriendschap zijn, en probeer jezelf er dan steeds aan te herinneren dat een kenmerk van vriendschap is dat hij voedend is voor je innerlijk.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Vriendschap is vrouwelijk, er moet staat "..dat ze voedend is voor je innerlijk" ;-)
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Mooooooooooooooooi Bassie!!!! +++
Stel nou, dat een relatie gewoon niet meer mogelijk is, om wat voor reden dan ook. Hoe moet je er dan mee omgaan, vanuit Boeddhistisch perspectief gezien?
Ik ben er niet voldoende in thuis, vandaar mijn vraag.
Ik lees bijvoorbeeld ook vaak, dat je een relatie altijd in stand moet houden, ook als je het niet ziet zitten, omdat die persoon je iets leert.
Met relatie bedoel ik alle vormen van relatie trouwens.
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Misschien is een relatie er ook als je na vergeving in liefde aan iemand denkt, terwijl je hij of zij niet meer persoonlijk ontmoet?
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Daar zal ik es over nadenken....
Voor mij is er dan eigenlijk geen sprake meer van een relatie....
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Ik moet je dan eerlijk toegeven dat ik het boeddhisme nou ook niet zó goed ken, maar dat het me opheldering en overzicht biedt en me helpt te relativeren op individueel vlak. Zodoende kan ik er voldoende bruikbare adviezen uithalen die me in een relatie helpen. Innerlijke groei die toepasbaar is in een gezonde relatie, in dat opzicht dus. Eigenlijk ben ik eerder geneigd om bij relaties te kijken naar wat Osho er over heeft verteld. Maar daar gaat het bij deze vraag niet om, ook al ben ik enorm geneigd Forallweknow naar deze zo waardevolle teksten te verwijzen, en dat doe ik overigens toch maar even, terloops. Kijk even hier:
http://www.oshoteachings.com/osho-if-you-are-really-into-a-relationship-it-will-shatter-you/ En hier:
http://www.messagefrommasters.com/Shiva-Shakti/Relationship-counseling.htm OK, maar wat betreft het boeddhisme.
http://www.maitreya.nl/boeddhisme-intro-vergangkelijkheid-lijden.htm
"In het boeddhisme wordt veel nadruk gelegd op vergankelijkheid, dood en lijden.
Nadenken over vergankelijkheid, dood en lijden is niet om depressief te worden en geen vreugde meer in het leven te scheppen. Het doel is om een meer realistische kijk op het leven te krijgen en onszelf bevrijden van gehechtheid en valse verwachtingen. Als we over deze zaken nadenken op een manier die ons bang of verdrietig maakt, dan denken we niet op de juiste wijze. Zulke onderwerpen zouden onze geest eerder rustig en helder moeten maken omdat de verwarring, die wordt veroorzaakt door gehechtheid en projecties, is weggenomen.
Onze geest wordt overstelpt met valse projecties van gehechtheid. We zien mensen en voorwerpen op een irreële manier. We beschouwen veel zaken die voortdurend veranderen als constant en onveranderlijk; daarom raken we overstuur wanneer ze veranderen." (en verder) Ik vind de vergankelijkheid een van de mooiste aspecten die het boeddhisme beschrijft.
Op die manier is acceptatie van iets wat niet meer lijkt te voldoen ook veel makkelijker. Wat betreft het lijden als zijnde leerzaam, dan denk ik dat zodra het inzicht is gekomen dat er een mogelijkheid is om het lijden te verminderen dat er voor die route gekozen mag worden, uit respect voor jezelf wat je boven een relatie stelt. Daar zie ik geen kwaad in, eerder iets goeds. Je nodigt het nieuwe uit als je je van het oude ontdoet. Het weggooien van je oude schoenen voordat je nieuwe hebt is echter iets nieuws, en strookt niet met hetgeen we met de paplepel hebben binnengekregen.
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Meike,
Als een confrontatie niet meer mogelijk of wenselijk is, dan is vergeving een goed alternatief. Zolang je voor jezelf maar in het reine komt. Dat is heel belangrijk. Pas dan ben je vrij.
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Dank Bas, ik zal later de linken lezen. Waar ik op doel is: het breken met iemand, definitief, omdat de persoon in kwestie me letterlijk en figuurlijk ziek maakte. We konden voor mij niet meer samen door 1 deur. Na jaaaarenlange vergeefse pogingen en vele vele vele gesprekken. Daarmee heb ik haar veel pijn gedaan en nog. Ik ben niet boos, er valt niets te vergeven. Wat niet gaat, dat gaat niet. Ik ben met mezelf in het reine.... maar zij dus niet. En dat is nou net voor mij het punt....
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
wow veel leesvoer dat ik gemnist heb, veel is niet per mail binnengeklomen. een plus voor jou bas . heel waardevol... Ik lees later even wat verder door, nog spitsuur hier...
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Als zij kiest voor de stagnering dan is dat triest. En dat bedoel je denk ik, dat het je toch verdriet geeft, dat je haar zou willen helpen, dat je ergens nog wel om haar geeft haar een oplossing te gunnen? (?x3)
Die gestagneerde situatie lijkt ze op een of andere manier toch nog energie uit te halen, waardoor ze niet loslaat, niet opent voor het nieuwe. Je zou haar juist heel veel helpen door erop te wijzen dat ze zich zou kunnen verdiepen in de vergankelijkheid als leer uit het Tibetaanse boeddhisme.
Het beste zou zijn, natuurlijk uit eigen beweging, hier wat kennis over op te doen. En nog beter zou het zijn om hier bij gelegenheid een van de Tibetaanse instituten in Amsterdam of Emst te bezoeken. Of in Huy (B) mocht dat dichterbij zijn (Limburg). Ze zou hierover kunnen informeren op:
http://www.maitreya.nl/programma-kalender-aktiviteiten-cursussen.htm De onderrichten zijn heel 'open', en naar ervaring zijn veel geschikt om 1 keer mee te maken. Je hoeft echt niet er een hele studie van te maken. Ze worden gegeven door Tibetaanse leraren, en live vertolkt in het Nederlands. Achteraf vragen stellen is mogelijk. Ik wens haar oprecht verheldering toe.
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Voor de duidelijkheid, het vorige bericht is bedoeld voor Wendy. Hey, Forall! :-) Eh... wel even bijblijven, hè ;-))
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Het is niet zo, dat ik haar in mijn leven wil hebben, maar ik gun niemand daar verdriet over. ZIJ kan niet loslaten.... en dat is in feite zeer eisend: ze eist contact met mij, snap je? DAT zit erachter: het gaat niet zoals zij wil. Dit speelt al jaren en dat vind ik ergens moeilijk, omdat ik daar de oorzaak van ben. Ik heb er geen verdriet van, het is meer een schuldgevoel, hoewel ik dus wel 100% achter mijn toenmalige beslissing sta. Het voelt als manipulatie van haar kant....
En ja: ik gun haar zeer zeker een oplossing, maar niet datgene, wat zij wil ;-) Voor jouw idee staat ze zeker niet open helaas.
Ik wens dat ook zeer oprecht met je mee, dank je wel!
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Ik vermoedde het schuldgevoel al, maar ik wist het niet zeker. Zolang als jij dit gevoel hebt, heeft zij een voet tussen de deur. Je kunt dus wel degelijk nog iets zelf doen.
Een therapie zou je kunnen overwegen? Familieopstellingen? Vind het moeilijk hierover te adviseren. Maar bespeur wel een mogelijk vorm van healing bij jou.
Manipulatie zou dan onmogelijk zijn, dat is het streven.
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Lieve Wen, dat ene zinnetje doet het em:
***Dit speelt al jaren en dat vind ik ergens moeilijk, omdat ik daar de oorzaak van ben.***
Dat ben je niet.
ZIJ is de oorzaak van haar lijden, niet jij, ook al wil ze dat je graag doen geloven... Ehm, tja, ik geef mijzelf nu ook antwoord in een moeilijke kwestie...
zie je wel... ik wéét het wel... pffft
:-) Mooi antwoord Bas. Natuurlijk een +1
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
En een mooie tijd je reactie gegeven (11 over 11) maar dit even ter zijde en voor de insiders, ook al zijn hier voldoende outsiders :-)) Dank je! :-) En Wen, sorry dat ik nog niet op je PBtje heb geantwoord, wat boekdelen spreekt. Hier wilde ik even voor gaan zitten en op dit moment in m'n lijf een beetje vol met van alles...
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
...hoe krijgen we het voor elkaar Bas...;-)
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
(grinnik) Zouden 'zullie' er toch mee te maken hebben? ;-))
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Lieve Kristal: ik wéét het..... verstandelijk: natúúrlijk, heb je helemaal gelijk.... maar gevoelsmatig....
Fijn dat je zelf ook inziet, dat je gelijk hebt hahahahaha. Bas: neem je tijd, heeft geen enkele haast. Eerst je velletje weer goed om het lijf draperen ;-) Hullie???? Zullie?????? Raadselen????????
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
'k Zou het toch haast gaan denken Bas... :-) Wen, "Zullie" van "hieroboven" bedoelt Bas ;-))) En ja lieve Wen, dat gevoelsmatige..., ik weet het :-))
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
*kuch*
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
dropje Forall? ;-))
Verwijderde gebruiker
12 jaar geleden
Ah, Bas heeft bovenburen, iksnappum! :-)
De 11e van de 11e is toch Carnaval? Ben er niet zo in thuis...
Verdriet, het hoort bij het leven. Verdriet verwerken doet ieder op zijn of haar eigen manier. Een rouwproces is niet onthechten, niet loslaten, niet vergeten, maar op een andere manier vasthouden.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
2 jaar geleden

Weet jij het beter..?

Het is niet mogelijk om je eigen vraag te beantwoorden Je mag slechts 1 keer antwoord geven op een vraag Je hebt vandaag al antwoorden gegeven. Morgen mag je opnieuw maximaal antwoorden geven.

0 / 5000
Gekozen afbeelding
+