Mensen die gelovig zijn, hebben die meer besef van goed en kwaad?

Nee, absoluut niet.
Al denken ze zelf van wel.

Toegevoegd na 1 minuut:
Moreel besef is nu eenmaal niet het exclusieve domein van gelovigen.

Nee, als ik zo nu en dan eens lees wat dominees, pastoors e.d. allemaal uitspoken, kan ik me niet voorstellen dat er in de kerk meer besef is van goed en kwaad. Ja, misschien alleen op zondag.

In mijn visie heeft de kerk/moskee een foutieve op indoctrinatie lijkende preek over wat zij goed en kwaad vinden.

En dan is het natuurlijk van de gekke om aan te nemen dat de mensen die in hun ogen ongelovig zijn zich minder bewust zouden zijn dat het belangrijk is om goed te zijn voor je medemens. Hier heb ik de kerk in ieder geval nooit in gemist. En die drie keer dat ik er geweest ben was voor een begravenis. Dus dat lijkt me niet echt dat ik daardoor slechter zou zijn voor de medemens...

En zoals mijn favoriete citaat uit een oude mythe klinkt: "Jouw God is niet mijn God!" En ik denk dat dit opzich al heel erg veel zegt...

Nee, juist minder. (denk daar maar is overna)

Zij hebben meer besef van hun eigen goed en kwaad. Maar zij hebben minder besef van jouw goed en kwaad.

Ik denk wel dat gelovige en niet gelovige mensen even goed doorhebben wat goed en slecht is. Ik denk ook dat ze er even goed naar handelen. Wat ik me wel afvraag is of sommige religieuze mensne (verre van allemaal) langs de essentie van goed en kwaad gaan. Zo zijn er een aantal die denken dat iets goed en of slecht is puur omdat god het zecht. Of die zich goed gedragen uit angst voor de hel. Ik denk niet dat je niet moet stelen omdat het niet mag van god. Of omdat je anders in de hell komt. Maar je mag niet stelen omdat je ook niet wilt dat jouw spullen gestolen worden, omdat vanuit het rationele verstand niet goed is om te stelen.

Besef van goed en kwaad is iets van de individuele mens, gelovig of niet gelovig. Deze onzichtbare weegschaal zit van binnen en het is een norm die je bij jezelf kunt stellen zonder dat hier een religie aan te pas komt. Van huis uit wordt deze norm ook meegegeven als het goed is, en in de loop van je leven stel je de norm zelf nog weleens naar boven of beneden bij.

Daarbij kun je soms ook je vraagtekens zetten bij de omschrijving van 'het goede en het kwade' in een religie. De weegschaal slaat hier nog weleens door, zeker als je bedenkt wat er allemaal als kwaad wordt gezien. Het woord 'haram' bijvoorbeeld in de islam, wordt te pas en te onpas gebruikt voor dingen die ik met de beste wil van de wereld echt niet als 'kwaad' kan zien. Ja, vanuit de religie zelf, maar is dat dan tevens de algemene norm voor de gemiddelde mens?

Daar geloven ze heilig in, alleen is het niet waar. Goed en kwaad heeft niks met godsdienst te maken en is voor iedereen te begrijpen.

Of ze méér besef van goed en kwaad hebben, daar kun je lang over discusieren maar het juiste antwoord blijft moeilijk. Ik ben er wel van overtuigd dat een geloof een handleiding kan zijn bij het aanleren van besef van goed en kwaad maar daar spelen veel meer factoren een rol bij zoals ouders, familie vrienden school en levenservaring. dat soort factoren maken je tot wie je bent met je eigen normen en waarden

De goedheid van een mens kan maar ten dele aan religie worden toegeschreven. Maar een geloof is absoluut geen garantie voor goed gedrag, de geschiedenis leert ons dat godsdienst tot vreselijke excessen kan leiden.
Zelf ben ik niet gelovig, en mijn moeder zei altijd: Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.

Ik doe het goede niet omdat het moet van een god en ik straf krijgt als ik het niet doe, maar simpelweg omdat het het goede is.

Nee, ik ben niet gelovig. En ja, ik heb een accuut besef van goed en kwaad. Net zoals zoveel ongelovigen. Ik heb vaker te horen gekregen dat ik in moreel opzicht te rigide ben dan dat ik er geen moraal op na zou houden. Die moraal is misschien ánders dan in de kerk wordt onderwezen. Wat mij betreft houdt mijn vrijheid op waar die van een ander begint, niet waar één of andere niet-bestaande god een lijn in het zand zou hebben getrokken. Ik doe van alles wat de kerk me zou willen verbieden. Maar het nalaten om het goede te doen voor mijn medemens (en meer: mede-levend-wezen) is daar geen onderdeel van.

Natuurlijk zijn er ongelovigen die niets geven om hun medemens. Net zoals er gelovigen zijn die niets geven om hun medemens. Maar bedenk ook: waar een ongelovige kan denken "ik moet vooral voor mezelf zorgen, want er is geen god die het voor me doet", kan die ongelovige ook denken "ik moet goed voor mijn medemens zorgen, er is immers geen god aan wie ik dat kan overlaten".

Weet je wat eigenlijk de crux van het geheel is? Ongelovigen zijn nét mensen...

Het besef van goed en kwaad heeft te maken met je geweten. Het geweten heb je van nature gekregen van je Schepper. Of iemand dus gelovig is of niet, iedereen heeft een bepaalde mate van besef van goed en kwaad (Romeinen 2:14,15).

Het is echter wel zo dat het geweten gevormd kan worden tot een instrument dat goed of slecht functioneert.

Paulus sprak over mensen met een geweten dat „als met een brandijzer toegeschroeid” is (1 Timotheüs 4:2, Statenvertaling). Een brandijzer verschroeit het vlees, waardoor het met littekens wordt bedekt en ongevoelig wordt. Veel mensen hebben een geweten dat feitelijk dood is, zo met littekens bedekt en ongevoelig dat het niet meer waarschuwt of protesteert en geen schaamte- of schuldgevoelens veroorzaakt als ze iets slechts doen. Iedereen, gelovig of niet moet daarvoor oppassen.

Maar hoe bouwen we dan een goed geweten op? Ik vind het niet meer dan logisch dat degene die de mens en zijn leefomgeving bedacht en gemaakt heeft het beste weet wat goed of niet goed voor hen is. Daarom ben ik ervan overtuigd dat als wij te weten komen wat de wil van de Schepper is en ons vormen naar Zijn wil, we ons geweten kunnen beschermen (Jeremia 10:23, 1 Petrus 3:16).

Er zijn helaas veel mensen die zeggen in God te geloven, die zelfs een actief lid van een kerk zijn, maar zich toch niet willen aanpassen aan wat God wil.

Kolossenzen 3:5-10
5 Laat dus wat aards in u is afsterven: ontucht, zedeloosheid, hartstocht, lage begeerten en ook hebzucht – hebzucht is afgoderij –, 6 want om deze dingen treft Gods toorn degenen die hem ongehoorzaam zijn. 7 Vroeger hebt u ook die weg gevolgd en zo geleefd, 8 maar nu moet u alles wat slecht is opgeven: woede en drift, vloeken en schelden. 9 Bedrieg elkaar niet, nu u de oude mens en zijn leefwijze afgelegd hebt 10 en de nieuwe mens hebt aangetrokken, die steeds vernieuwd wordt naar het beeld van zijn schepper en zo tot inzicht komt. (www.biblija.net, Nieuwe Bijbelvertaling)

Mijn conclusie is dat iemand die zich verdiept in de denkwijze van God en zich die denkwijze eigen maakt een geweten ontwikkeld dat beter zal reageren dan iemand die dit niet doet.