Waarom hangt de mezoeza (tekstrolletje aan de deurpost van huis met Joodse bewoners) scheef? Is daar een voorschrift voor of mag het ook recht hangen?

In Joodse huizen vind je bij de ingang van het huis aan de rechterdeurpost een mezoeza (), een kokertje met daarin een beschreven rolletje perkament. Zo’n mezoeza vind je ook bij de deur naar de vertrekken, waarin geleefd wordt.
Daarmee wordt op een bepaalde manier voldaan aan wat er staat in het bijbelboek Deuteronomium: Wat ik u heden gebied, zal in uw hart zijn, gij zult het uw kinderen inprenten [...] en gij zult ze schrijven op de deurposten (mezoezot) van uw huis en aan uw poorten.
De vorm van de mezoeza is vrij, en er wordt dan ook vaak wat bijzonders van gemaakt. De bekende geleerde Rashi zei dat de mezoeza verticaal bevestigd moet worden. Zijn kleinzoon Rabbenu Tam zei: horizontaal. Tegenwoordig wordt de mezoeza schuin bevestigd, zo, dat de bovenkant naar binnen wijst. Op 2/3 van de hoogte van de deurpost.
De mezoeza hangt dus schuin om zo duidelijk te maken dat hij naar binnen wijst.

Dit is een gebruik bij Ashkenazi-, Spaanse en Portugese joden. Als de deur breed genoeg is, dan wordt de mezoezah scheef gehangen. Dit is vanwege de verschillende meningen die er onder middeleeuwse rabbi's heersten over of de mezoezah horizontaal of verticaal gehangen moest worden. Een
compromis, dus.

Het drukt ook uit dat God en de Torah (die gesymboliseerd wordt door de heilige tekst die de mezoezah bevat) het huis binnengaan.