Hoe verklaart iemand die in reïncarnatie gelooft, dat iemand weer terug mens kan worden?

Ook een dier gaat dood en dan is er weer een kans als mens terug te keren. Als dier hoef je daarvoor niet goed geleefd te hebben. De stuatie om tot dier veroordeeld te worden is dus niet eeuwig.

Een mens is een mens en blijft een mens, en zal nooit tot dier kunnen reïncarneren.
Een dier heeft een groepsgeest, ze leven in groepen en lijken allemaal op elkaar.

Een mens die in zijn leven grote fouten gemaakt heeft, zal in zijn volgende leven dezelfde situatie weer voorgeschoteld krijgen, net zolang tot hij die fouten niet meer zal maken.
Dan pas zal die hobbel weg zijn, en het pad weer glad en effen zijn.
Fouten maken is menselijk, en herkennen er erkennen, zullen dit voorkomen.
Je leert dan van je gemaakte fouten in dit leven, en dat zal je weg effen maken in dit leven.

Volgens het Hindoeisme en Boeddhisme kan de ziel reïncarneren in van alles: dieren, gewassen en zelfs in materie (b.v. een rots).
Maar daar geloof ik niet echt in, maar reïncarneren in een dier houd ik niet voor onmogelijk. Zelf heb ik geen herinneringen aan een vorig leven als dier, maar er zijn in de literatuur over dit onderwerp wel verhalen opgetekend van mensen die zich wel een leven als bijvoorbeeld een hond herinneren.
De oorsprong van reïncarnatie stamt in ieder geval van voor de hypothetische evolutie van de huidige, aardse mens uit de apen. Ik geloof persoonlijk zelfs dat de kringloop van wedergeboortes iets oneindigs is, net als de kringloop van vorming en ineenstorting van het heelal. Net als in het "tussenbestaan" wordt het heelal geregeerd door meerdere dimensies dan de drie waar wij in ons aardse bestaan grip op hebben (bijvoorbeeld de vierde dimensie, tijd, kunnen we niet beheersen in ons stoffelijk bestaan).
Je hebt het over "onderzoek naar reïncarnatie". Dat is typisch iets voor onze materialistisch/empirische cultuur. Hindoes en boeddhisten, maar ook natuurvolkeren zoals de Aboriginals en de Amazone-indianen nemen als vanzelfsprekend aan dat de ziel eeuwig is en voortbestaat in verschillende, opvolgende reïncarnaties.
In mijn visie is de "ziel" een deel van het collectief van onstoffelijke zielen dat wij over het algemeen "god" noemen. Om de onvoorwaardelijke liefde te kunnen blijven voelen maken zielen zich los uit het collectief om een kring van stoffelijke levens te voltooien (reïncarnaties) om, door schade en schande, op de proef te worden gesteld en te groeien tot de ziel weer volledig in staat is onvoorwaardelijke liefde te beheersen. Pas dan treedt de ziel weer toe tot het collectief. Je zou het een opfriscursus voor zielen kunnen noemen. Overigens is het Adam-en-Eva-verhaal een mooie metafoor van deze theorie.

Uw vraag is een bewijs tegen het bestaan van reïncarnatie. Volgt men uw stelling, dan komt men in een ondoorbreekbare cirkel terecht.

Ik zelf geloof niet zozeer terug te komen in dieren of omgekeerd. Zie gerust de link daar heb je video's die je kan helpen in je zoektocht
klik op Nederlands of Vlaams naar jou keuze en bekijk alles over het ontstaan van het heelal ook de andere filmpjes zijn de moeite waard.

Volgens dat geloof moet je je dan als een brave hond of een goed paard gedragen. Dan kun je, mogelijk na vele levens, weer mens worden.

Zoals doepie voor mij als zei, je bent mens, en je blijft mens. Het dier leeft volgens zijn instinct. De mens heeft bewustzijn. Als je niet goed geleefd hebt, dan kom je als mens terug om dit weer tov diegene goed te maken die je daarin, minder behandeld hebt. En als dit is opgelost, kom je weer een stukje hoger in je bewustzijn, en in je liefde en ga je weer verder.

Het is deprimerend om in reïncarnatie te geloven. Stel je voor dat je tot spin zou reïncarneren. Dan word je meteen doodgetrapt. Het geloof in reïncarnatie is overigens een slag in het gezicht van onze Schepper. We zijn als mensen geschapen naar Zijn beeld en zijn op de wereld gekomen met een plan. Met reïncarnatie gaat het alleen over productie van biologische wezens en gaat niet uit van een goddelijk plan met ons leven. Reïncarnatie leidt tot minderwaardigheidsgevoelens en angst. En ja, er is lef voor nodig om in God te geloven zoals die in de Bijbel staat beschreven. Maar in welk ander boek lees je dat er iemand onvoorwaardelijk van je houdt? En dát is veel belangrijker dan hoe je er later uitziet.