is geloof ontstaan door angst van het onbekende en neemt de kracht van het geloof af naarmate we meer te weten komen over het leven?

geloof is onder andere ontstaan omdat men geen antwoorden had voor een vraag en loste het op met een bepaalde god ervoor, maar geloof is sterker geworden in de middeleeuwen, omdat daar de kerk veel macht wilde en men leugens vertelde, en daardoor is geloof verder uitgespreid over de wereld

Vrees voor het onbekend is een van de factoren voor het onstaan, net als vertrouwen op de hulp van een hogere macht.
Geloof is in de westerse wereld steeds meer een privé aangelegenheid geworden en de kracht etvan als maatschappelijke factor is afgenomen.
Wie denkt dat meer wetenschappelijke kennis automatisch leidt tot vermindering van de kracht van religie, heeft zand in z'n ogen. Een land als Iran doet wetenschappelijk niet onder voor Europa, is hard op weg kerncentrales en atoomwapens te ontwikkelen, heeft een ruimtevaart programma, maar je kunt toch echt niet zeggen dat god daar geen rol meer speelt.
Zo simpel ligt het niet.

De kracht van het geloof neemt niet af naarmate we meer weten over bepaalde elementen van de natuur, het heelal en de levensvormen voor zover we die kennen.

Er ontstaan nieuwe geloven, die men overtuigingen of zelfs de waarheid moet noemen van de volgens.

Je ziet nu een verschuiving van geloven in God, Goden naar een geloof in de bewijskracht van de wetenschap bijvoorbeeld.
Ik zal niet beweren dat de wetenschappers de nieuwe Goden zijn maar ze vormen voor bijv. Atheisten wel de basis voor hun "geloof" of "overtuiging" dat er geen God bestaat.

Er ontstaat dus een soort van anti-geloof dat op zijn beurt weer zo sterk is, en ook grotendeels gebaseerd op aannames en voorlopige conclusies zoals bij klassieke geloven, dat er weer gronden zijn deze stromingen als geloof te bestempelen. Ook al mag je dat tegen een atheïst natuurlijk nooit zeggen.

Zeker weten doen we nog steeds niets natuurlijk. We zijn pas sinds enkele tientallen jaren echt in staat onderzoek te doen naar de oorsprong van het leven.

En we zullen nog veel verrassingen gaan tegen komen.
Zoveel weten we nog niet van "het leven".

Geloof ontstaat doordat mensen logisch nadenken.

Van wie is het voedsel afkomstig die jij straks gaat verorberen om je leven in stand te houden?

Van wie is de lucht afkomstig die je in leven houdt?

Van wie is het water afkomstig die je dorst lest?

Van wie is het fruit afkomstig die je aangenaam verkwikt?

Van wie die prachtige natuur,waar kunstenaars alleen maar povere imitaties kunnen maken?


(Romeinen 1:20) . . .Want zijn onzichtbare [hoedanigheden] worden van de schepping der wereld af duidelijk gezien, omdat ze worden waargenomen door middel van de dingen die gemaakt zijn, ja, zijn eeuwige kracht en Godheid, zodat zij niet te verontschuldigen zijn; 

Toegevoegd na 1 minuut:
(Hebreeën 3:4) ... Natuurlijk wordt elk huis door iemand gebouwd, maar hij die alle dingen heeft gebouwd, is God. 

Ik ga er van uit dat de vragen steller,niet gelovig is:
Je hebt het er over dat vroeger mensen voor alles een god hadden,regen enz,wij als christenen hebben dat niet
Voor ons was het al snel duidelijk dat de dingen gemaakt zijn door God,en bedacht zijn. Dat de maan voor de zon komt zonder dat God zijn hand er op het moment aanlegde
wil niet zeggen dat God het niet zo bedoelt heeft. Integendeel als je goed kijkt zie je juist dat het een groote precisie kent wat niet uit zich zelf zo kan gaan,dat zou wel heel toevallig zijn,om het onder toeval te gooien zou ik als naief bestempelen,of kortzichtig.Hoe meer we weten van het leven toont juist aan hoe intelligent alles in elkaar zit,en wat voor een grote samenhang het leven kent. Het is heel logisch om in God te geloven of een veroorzaker,intelligent leven bestaat niet uitzichzelf.
Toeval kent geen orde,alleen gaos....

Het geloof had inderdaad meer aanhangers toen men niet zoveel kennis had en de kerk meer macht had / kreeg. Onder die vele aanhangers zullen vast angstige mensen hebben gezeten.

Toen die mensen merkten dat hun angst onterecht was (God straft niet met ziekten, maar de bacteriën op mijn ongewassen handen veroorzaken ziekten), dan kan het best dat ze hun angst-geloof met vreugde vaarwel hebben gezegd.

Gelukkig is het geloof niet gebaseerd op angst. Geloven is vertrouwen. En als je op God vertrouwt, is er geen sprake van angst maar van een persoonlijke relatie.

Naast een persoonlijke relatie die je met God mag hebben (niet te verwarren met de gelijkwaardige relatie tussen mensen) kun je natuurlijk best kennis blijven vergaren over het bestaan, God zelf en de grote waarom-vragen. Het kan de relatie met Hem verdiepen of onder druk zetten. Maar zoals bij menselijke relaties ook het geval kan zijn, kan ook de Liefde overwinnen, ondanks pijn, vragen en onbeantwoorde vragen.

Zo kan die relatie een meerwaarde voor je geloof in God zijn. Het is dan niet alleen een zaak van je hoofd, maar ook van je hart.

Het oorspronkelijke doel was de mensen antwoorden te geven op niet te beantwoorden vragen en hun eventuele angsten weg te nemen, door een hemel te scheppen en een hiernamaals. Nu is het een krampachtige manier om de mensen aan een kerk te binden en op die manier macht te verkrijgen.
Geloven is al ontstaan in de prehistorie. Mensen willen graag overal een antwoord op hebben en als ze dat niet krijgen worden ze onzeker, bang, slaat de fantasie op hol. Op de vragen die niet beantwoord konden worden (en dat zijn er nog al wat) bedachte ze dus zelf maar een antwoord. Dit ging vaak gepaard met het bedenken van tovenaars, geesten en later goden. Personages die boven de mensheid stonden en die bepaalde krachten aan hebben gemeten. In principe zijn alle “heidense” goden zo ontstaan. De zonnegod, de god van de donder en ga zo maar door. Toch wilden de mensen bepaalde zaken als het weer toch graag kunnen beïnvloeden en daarom gingen ze de goden verzoeken om het b.v. te laten regenen. Het eerste bidden dus. Door er nog een klein offertje bij te doen probeerden ze de goden goed te stemmen.
In principe zijn alle huidige godsdiensten hieruit ontstaan. Bepaalde stromingen hebben deze gevoelens aangewend om er op een listige wijze gebruik (misbruik) van te maken en op die manier de mensen aan een bepaalde kerk (geloof) te binden. Op deze manier is b.v. de Maria aanbidding ontstaan, als een soort "hemelkoningin" regelrecht uit het heidendom geïmporteerd met als evenbeeld de godin Astarte. Men had in de bar slechte Middeleeuwen wat verlichting nodig en wat is er mooier dan de mensen een moederfiguur voor te lepelen. Ook de hemel, het hiernamaals en soms nog wel met zeven maagden is een goede klantenbinder.
Nu de wetenschap steeds meer ontdekkingen doet en daardoor een heleboel vragen nu wel beantwoord kunnen worden (overigens nog lang niet alle) en deze antwoorden ook nog strijdig zijn wat de onwetende mens destijds is voorgehouden, wordt het voor de diverse geloven steeds moeilijker om geloofwaardig te blijven. De kerken stromen leeg. Heeft een wijs man niet gezegd: geloof is voor mensen die niets willen leren. Toch is een geloof vaak nog een hele steun voor mensen, vooral in moeilijke tijden. Zeg maar een wandelstok om te helpen lopen. In die zin heeft het geloof een nuttige functie. Maar om de mensen in Afrika condooms te onthouden en de mensen in Haïti te laten geloven dat de verschrikkelijke aardbeving gods wil was is misdadig.