Wat zijn Quakers?

Genootschap der Vrienden (algemeen bekend als: quakers) vormen een groep ondogmatische gelovigen, die zijn wortels vindt in de christelijke traditie. Het leven en de overgeleverde uitspraken van Jezus vormen een
belangrijke inspiratiebron.

Dit genootschap werd in 1649 door George Fox gesticht.

Quakers geloven dat er iets van God in ieder mens is, wat door ieder mens ervaren kan worden. Zij noemen dat ook wel het "innerlijk licht" of "inwaartse licht"

De belangrijkste persoon voor de Quakers is natuurlijk Jezus. Echter ook de stichter van het genootschap, Fox, wordt als belangrijk gezien.

De quakergemeenschap wordt voornamelijk gekenmerkt door de manier waarop quakers tegen het leven en de medemens aankijken en niet zozeer door hun geloofsovertuiging. Quakers proberen God op een heel directe manier te ervaren in zichzelf, in hun relatie met anderen en in de wereld om hen heen. In deze ontmoetingen met het goddelijke vinden quakers de zin en het doel van hun leven.


De Quakers ontlenen hun identiteit voornamelijk aan een aantal getuigenissen. Een belangrijk getuigenis is het Vredesgetuigenis.
Wij verwerpen met grote nadruk alle oorlog en oorlogshandelingen, ongeacht het doel of voorwendsel dat eraan ten grondslag ligt.
Dit getuigenis richten wij tot alle mensen. De Geest van Christus, waardoor we ons laten leiden is standvastig en kan ons dus niet het ene ogenblik aansporen onze vijand lief te hebben en ons later aansporen om de vijand te vernietigen.

Naar onze diepste overtuiging, die wij openlijk verkondigen, zal de Geest van Christus, die ons in alle waarheid leidt, ons nooit aansporen om met uiterlijke wapens te strijden of oorlog te voeren tegen wie dan ook; niet in naam van het Koninkrijk van God, en ook niet ter verdediging van aardse koninkrijken of naties.

Vrij naar George Fox, 1660, de oprichter
en belangrijk man voor de Quakers

Lees wat boeken van Jan de Hartog. Hij is zelf ook een Quaker en in zijn boeken ervaar je de levenswijze van dit gedachtegoed.

Quakers zijn een groepje mensen die bijzondere waarden hechten aan oprechtheid, gelijkwaardigheid, eenvoud en vrede. Hun gemeenschapsleven is gebaseerd op het gezamenlijk zoeken naar inspiratie, het delen van hun levensbeschouwing en onderlinge samenwerking. Zij richten zich vooral op eigen (geloofs)ervaringen die niet op voorgeschreven geloofsbelijdenissen zijn gebaseerd. Door God op een directe manier te ervaren in zichzelf, proberen ze de zin en het doel van hun leven te vinden. Veel van hun levensbeschouwing zouden wij ook van kunnen leren.