Waarom denken sommige gelovigen dat ze een uitzonderingspositie hebben in deze maatschappij?

Je vraag gaat van een verkeerde veronderstelling uit.
Je mag wel als ongelovige zeggen: "als gelovige zal je voor eeuwig in een bak met poep zwemmen".
Welke rechter zal je veroordelen daarvoor?

Elke "zuil" denkt een uitzonderingspositie te hebben in de maatschappij en komt voor hun recht op. De wetgeving ijlt nog wat na denk ik, uit de tijd dat iedereen gelovig was.
Denk bijvoorbeeld aan de wet over godslastering.

Dus ik denk niet dat het een kwestie is van gelovig/ongelovig, maar daar lijkt het alleen maar op, omdat dit de grote zuilen zijn.

Niet alleen gelovigen denken dat ze een uitzonderingspositie hebben en volgens mij denken ook niet alle gelovigen dit. Ik denk dat geloof en het groepseffect daaromheen dit wel aanwakkert. Maar even als analogie ook ouders langs het voetbalveld denken soms dat ze het recht op beledigen bezitten en daarmee een uitzonderingspositie hebben in deze maatschappij. Ik denk dat je in de richting moeten zoeken van onmacht en angst dat is de voedingsbodem voor niet rationeel gedrag.

Het zijn niet zozeer alleen gelovigen die denken dat ze de Waarheid in pacht hebben. Kenmerk van mensen die denken een uitzonderingspositie te hebben zijn al diegenen die mensen dat hun Waarheid de enigste is en dat er geen plaats is voor een andere. Kortom, je moet oogkleppen op hebben om zo te kunnen denken.

Toegevoegd op 05-06-2009 11:58:26
diegenen die mensen
moet zijn:
diegenen die denken

Ik vind de vraag (als gelovige) niet beledigend, maar wel te generaliserend. Je probeert een/jouw mening in een vraagvorm te zetten. Als dit een discussieforum is, wat het steeds meer lijkt te gaan worden, dan is de vraag relevant, maar zou ik het stellen als "Ik vind dat gelovigen een uitzonderingspositie hebben".

Ik ben het eens met de moderatoren dat als de vraag op de manier waarop je het nu stelt eigenlijk hier niet thuis hoort. Je relativeert de vraag welliswaar met "sommige", maar daardoor zwak je de vraag weer te veel af. Op wat voor geloof doel je. Geloof in jezelf? In Sport? In God, In Allah, Boeddah? Of bedoel je met gelovigen een gemeenschap van mensen zoals een Rooms Katholieke parochie.

Ik vind dat ik - eveneens als gelovige - geen uitzonderingspositie heb ik de maatschappij. Ik weet eerlijk gezegd ook niet precies op welke uitzonderingspositie je bedoelt. Ik ben lid van een kerkgemeenschap, maar krijg bijvoorbeeld geen voorang in het verkeer. Zelfs niet op zondag. Onze gemeenschap, zeg maar de kerk als organisatie krijgt van de maatschappij ook geen extra ondersteuning, bijvoorbeeld in de vorm van subsidies of overheids geld.

Ik snap eerlijk gezegd niet waar je precies op doelt.

Toegevoegd op 05-06-2009 12:54:45
Nu er zoveel discussie over komt ben ik eens gaan googlen. Ik kwam de volgende passage tegen in de Koran: http://digiboek.50megs.com/koran/koran023.html

In o.a. vers 92 wordt gesproken over "verheven". Ook in de boeken van het Oude Testament (Jodendom en Christendom) zal het woord verheven worden gebruikt. Woorden moeten altijd tegen het licht gehouden worden in de context (en tijd) waarin zij zijn geschreven. Anders kan je alle woorden uit elk willkeurig geschrift wel gebruiken.

Als ik je vraag letterlijk moet beantwoorden vind ik dat dat komt doordat ze bepaalde woorden uit geschriften op een bepaalde manier interpreteren. Dat is heel persoonlijk.

Dit is echt een onzin vraag. Nergen op gebazeerd behavelve je eigen mening.

Als gelovige moet je vandaag de dag sterk in je schoenen staan. Ongelovigen proberen kosten wat het kost, je van je voetstuk te brengen. Ik vind het prima als je tegen mij zegt dat ik waarschijnlijk eeuwig in een bak stront zal zwemmen na mijn dood; ik zal me er niets van aantrekken.

Als een gelovige zeg dat je in de hel zal branden als je niet gelovig bent, is dit een uitspraak vanuit de geloofsovertuiging van de gelovige.

Als jij zegt dat we allemaal in een bak met poep gaan zwemmen, (waar je dit vandaan haalt is me een compleet raadsel maargoed) is dit de reinste kolder. Nergens op gebaseerd.

Doelbewust negatieve opmerkingen maken tegenover gelovigen vind ik laag bij de grond. Als je echt niets beters te doen heb, ga dan fijn een rondje fietsen. Helpt prima tegen frustraties.

Toegevoegd op 05-06-2009 13:45:41
Na aanleiding van de vele reacties wil ik hier toch nog even iets aan toevoegen, namelijk:

Ik voel mij niet beter dan mensen zonder religieuse achtergrond. Nee, want ik ben ook maar een mens.
Het is niet aan mij om te oordelen of jij goed of niet goed bezig bent.

Mijn geloof is inderdaad gebaseerd op een boek. Maar bij het lezen van dit boek, GELOOF ik dat dit op waarheid gebaseerd is. En ja, tuurlijk zijn er ook stukken in de bijbel waar ik mijn vraagtekens bij zet.

Niemand gun ik het 'branden in de hel'. Als ik naar mijn vrienden kijk, ben ik een van de weinige met een religieus geloof.
Nee, ik hoop dat iedereen kan genieten in het hiernamaals. Wellicht zouden mensen die eventueel in de hel belanden hier ook wel kunnen genieten, op een andere manier.

Tot slot wil ik nog even iets kwijt n.a.v. de reactie van Rotaluclac. Er is altijd een mogelijk tot inkeer, voor het te laat is. Om dan toch maar even een voorbeeld uit de bijbel te gebruiken, de moordenaar die naast Jezus aan een kruis hing, toonde berouw voor zijn daden, en had respect voor Jezus, die daar naar zijn inziens onschuldig hing. Jezus gaf hem te kennen dat hij door zijn berouw en geloof in Hem beloond zou worden met een plek in de hemel. Het is dus nooit te laat om tot inkeer te komen. Je moet er echter wel voor de volle 100% achter staan.

Het waarom kan ik je niet vertellen.

Ik vermoed dat het gaat om overtuiging. Het deel van de gelovigen waar je op doelt, is dermate overtuigd van hun eigen gelijk, EN van hun morele plicht de ander te helpen, dat ze hun persoonlijke overtuiging wel moeten uitdragen.

Het ontbreekt dit deel van de gelovigen aan het inzicht dat er andere geloven zijn. Het ontbreekt aan het inzicht dat zij niet de waarheid in pacht hebben - hun geloof vertelt hen juist dat zij dat wel hebben, zij hebben de EEUW (Enige Echte Ultieme Waarheid).

Tja, als je dan - in hun ogen - zeker weet dat een ander fout zit, en dat je dat moet zeggen - dan zeg je dat.

Echter, een bredere blik leert ons dat een ander, met andere overtuigingen, zijn overtuigingen met evenveel verve mag uitdragen. Als beide zijden dan hun eigen overtuigingen gaan uitdragen, met dezelfde bevlogenheid - dan krijg je oorlog.

Als gelovige hou ik er ook niet van als medegelovigen zeggen dat iemand door ongeloof zou branden in de hel. Ook dat vind ik stigmatiserend.

Deboender, je weet hoe ik over je houding denk en je weet dat ik je vaak te generaliserend vind. Je nuanceert nu al meer dan je deed. Wat dat betreft gaat het vooruit.

Ik denk dat gelovigen niet boven je willen staan, ik heb meer het idee dat jij je als underdog opstelt. Maar of je nu wel of niet gelooft, generaliserende opmerkingen zijn nooit goed.

Ik voel me toch helaas aangevallen als je over een uitzonderingspositie begint. Van de ene kant zeg je dat ze denken het alleenrecht op beledigen te hebben, van de andere kant reageer je zelf ook beledigend op uitspraken die jou zouden kunnen aangaan. Het toverwoord blijft respect in deze discussie.

Zo, ik kom een beetje laat instappen in deze vraag zie ik en blijkbaar roept hij ook nogal héftige reacties op - wat me gezien het onderwerp en mijn forumervaring ook eigenlijk niet verbaast. Eerder verbaast het me dat het onderwerp nog niet gesloten is :lol:

Jammer is dat je in je vraagstelling uitgaat van wat wel en niet mag. In Nederland mag je in principe nog steeds vrijwel alles zeggen (al bepaald je eigen fatsoenslevel voor een groot deel waar daarbij de grenzen liggen en welke woorden je ervoor gebruikt). Ga je echt over de schreef, dan hebben we in Nederland een rechter die kan oordelen of het achteraf inderdaad niet mocht en je eventuel veroordelen. En net zomin als een een gelovige veroordeeld zal worden om zijn uitspraken over wie er wel en niet zullen branden in de hel (wat me overigens weinig boeit want ik geloof niet in een hel, en ik hoef niet naar de hemel want daar ken ik toch niemand) zul jij niet veroordeeld worden over een uitspraak dat alle gelovigen mogen zwemmen in de poep.

Maar ik denk niet dat dat het soort ''mogen' is waar je op doelt. Vermoedelijk bedoel je een soort moreel 'mogen' , een vorm van acceptabel en toelaatbaar zijn.

Maar ook daar sla je de plank mis. Ook uitspraken over ongelovigen of bijvoorbeeld homo's, ook een populaire underdog in religieuze kringen, 'mogen' niet van 'de' publieke opinie, en worden misschien nog wel minderwaardiger gevonden dan vergelijkbare uitspraken tégen gelovigen.

Het nadeel is gewoon dat je op het gebied van religieuze mores niet echt kunt discussiëren, omdat die meestal zijn gebaseerd op clichees, idee-fixes en vooroordelen die zo lang en diep verankerd zijn in 'de' leer, of althans de interpretatie van gelovigen daarvan, dat argumenten, vergelijkingen, tegenbeweringen, relativeringen, verdedigingen of eender welk bewijs van het tegendeel gewoon van de tafel zal worden geveegd als zijnde niet relevant, ook niet bewezen, ja maar het is gewoon zo etc.
Wie zijn oren dichtstopt en zijn denken stopzet KAN ook op geen enkele manier worden overtuigd van eender welk tegendeel of tegenargument. En het is strontvervelend en bijzonder frustrerend om tegen dovemansoren te praten.

Zelf heb ik me inmiddels meer een 'ach, ik weet wie het zegt'- houding aangemeten, en ga me gewoon helemaal krom lachen als straks blijkt dat er gewoon helemaal geen hemel IS, of dat je een kaartje daarheen niet op aarde kunt kopen. Jammer dat ik dat niet bewijzen kan alleen.

(including disclaimer stated by mlodewijk in reactions, the reader of my answer accepts that he/she has been informed and will not take any item hereafter personal unless otherwise stated).

Ik vind/ben overtuigd van het volgende:
Helaas is een onderdeel van globaal alle geloven (eigenlijk eerder religies) dat een niet gelovige persoon het mis heeft. Immers, de Koran verguist ongelovigen, de Bijbel verzoekt het verspreiden van het geloof (dit doe je schijnbaar door te zeggen dat het de weg is, de basis van ons kapitalistisch gestel en de huidige problemen).

Naast het feit dat als onderdeel van een geloof het 'verbreiden' een taak zou moeten zijn van een gelovige, is het (ik heb dit al eerder geopperd in antwoorden) volgens mij ook sterk afhankelijk van de standvastigheid in eigen geloof en de respectvolle invulling van het eigen geloof.

Een voorbeeld van iemand die snel reageert op opmerkingen over geloof:
Ik geloof in wat er binnen het geloof wordt gesteld. (de volgende aanvulling is niet bij de persoon zelf bekend) Omdat ik niet zeker genoeg ben van mijn geloof, sla ik tegenspraak liever neer, zodat ik geen argumenten hoef te noemen. Mijn geloof is de enige waarheid, dus mag ik niet een argument van een ander overpeinzen, dit zou afvallig zijn.

Een voorbeeld van iemand die gelooft en respect behoudt voor en vrijheid die hij ontvangt ook geeft:
Ik geloof in wat er binnen het geloof gesteld wordt, waar ik me kan aansluiten en zoals ik geloof hoe het geloof zou moeten cq kunnen worden geleden.

Het verschil van beide is erg groot, omdat de eerste geen toegang tot discussie geeft en uitsluitend 'overtuiging' zal proberen te forceren. De tweede is overtuigd en zal uitdragen wat hij gelooft en vragen om begrip hiervoor. Dit vormt een coextensie tussen wel en niet geloven, waarbij wederzijds respect kan bestaan.

Stel je voor:
Ik doe 's avonds m'n deur dicht, doe het licht uit, ga naar boven en hoor gestommel en brekend glas. Iemand breekt in mijn huis in. Ik loop naar de telefoon en bel de politie. De persoon wordt aangehouden. Ik heb mijn domein beschermd.

wie is de gelovig persoon?
Wie in het verhaaltje kun je het meest vereenzelvigen met een gelovige?

Tegenstrijdig is het niet?

Ik ben bang dat deze discussie (vraag en antwoord) voor veel mensen van beide kanten van de lijn een issue zal blijven, maar erover praten blijft belangrijk.

Gelovigen mogen hun geloof uiten en doen dat zonder bijbedoelingen maar ongelovigen beschouwen die uitingen als beledigend.

Ongelovigen mogen hun ongeloof uiten en doen dat zonder bijbedoelingen maar gelovigen beschouwen die uitingen als beledigend.

Kortom: "wie de schoen past trekke hem aan"

Alleereerst: Het betaamt een gelovige niet om te beledigen. Een christen (een echte volgeling van Christus) volgt Jezus Christus na. Hij beledigde niet. De Bijbel zegt dat als hij geschimpt werd, schimpte hij niet terug. Natuurlijk kon hij antwoord geven of van repliek dienen die onnavolgbaar is.

Dreigen met de hel is niet Bijbels. De Bijbel spreekt nergens over dat mensen voor eeuwig in vuur branden na hun dood.
Zou het van liefde getuigen als Onze Schepper je 80 jaar laat leven en je dan eeuwig laat "pijnigen" in een hel.
Er is wel symbolisch naar eeuwig vuur verwezen, maar nergens word de gedachte ondersteumt dat men na de dood gekweld worden. In de Evangelien spreekt Jezus over Lazarus na de dood Let wel: Het was een illustratie. Want hoe kan Lazarus door 1 druppel water op zijn tong van zijn dorst gelest worden. Als het allemaal letterlijk was kan het allemaal niet.

Het boek Prediker (van Salomo) zegt dat de doden van niets weten. Er is geen activiteit in de dood.

Ook Jezus werd belastert en beledigd, maar toepassen van de Bijbelse maatstaven siert een christen niet om te deigen of te beledigen.

waarom denken SOMMIGE ongelovigen precies hetzelfde

daarom

Een gelovige zal zelfs zijn ergste vijand niet in de hel wensen. Wel zal hij zijn eigen helwaardigheid erkenen. Er staat ons iets te wachten mensen! De God van de bijbel bestaat nog steeds en Hij mocht ons noch eens stil zetten op de weg naar de eeuwigheid. Er zijn twee wegen. Een derde is er beslist niet.

En wat betreft die uitzonderings positie? De wereld wil een gelovige juist verbieden om te leven zoals God ons in Zijn woord voorhoud. Lees daarover de wet der tien geboden.

Een gelovige is bang... En omdat hij bang is beroept hij zich bij voorbaat op het recht van gekwetst te zijn op het moment dat iemand anders er ook maar iets van zegt...

Dat doet alleen een gelovige... En daarom denken ze allemaal een uitzonderingspositie te hebben...

En een ieder die gelooft, die weet het niet... daarom gelooft hij toch, bij gebrek aan weten...

korter kan ik het niet zeggen...