Hoe vertel je kinderen het beste dat god niet bestaat?

"God bestaat niet"

Toegevoegd na 19 seconden:
Ik zou dus geen doeken om winden...

Als je hun dat wil vertellen hij bestaat niet. Maar waarom denken ze dat god bestaat daar ligt het antwoord op je vraag. Als je weet waarom ze dat denken kun je proberen omdat te weerleggen

Net zoals je ze vertelt dat sinterklaas niet bestaat.

Als je ze niet gelovig opvoed, zullen ze waarschijnlijk zelf ook niet gelovig worden.
Net als wanneer wij in Iran zouden zijn geboren, waren we nu moslim geweest :p

Toegevoegd na 15 uur:
Even een aanvulling op mijn reactie. Ik had gisteren eigenlijk verwacht dat deze vraag verwijderd zou worden, maar aangezien de vraag er nog staat en aangezien mijn antwoord meer een reactie was, kom ik er nog even op terug.

Mijn ouders zijn zelf streng gereformeerd en zo ben ik ook opgevoed (met veel kerkelijke verplichtingen).
Tóch is het hun niet gelukt mij te indoctrineren en ga ik nu als niet-gelovige door het leven.
Mijn beide kinderen heb ik altijd vrij gelaten in hun keuzes betreffende het geloof. Ze mochten altijd kiezen uit verschillende scholen, openbaar of christelijk (we zijn om de 2 jaar verhuisd vanwege het werk, dus er moest vaak gekozen worden). De kinderen gingen af op hun gevoel ... dus de school die goed aanvoelde voor hun. De ene keer was dat een openbare, de andere keer een christelijke.

Ik heb altijd tegen ze gezegd dat ik niet geloof in het bestaan van een god, maar als zij daarin wel (gaan) geloven, dat dat voor mij totaal geen probleem zou zijn .... zolang ze er maar gelukkig mee zijn, dat is alles wat geldt.
Ik denk dus dat je je kind het beste hierin vrij kunt laten, dus het ongeloof van jou niet opdringen aan het kind .... geef hem/haar de kans er zelf achter te komen of god(en) bestaan of niet.

Eerst bij jezelf nagaan waar je op baseert dat God niet bestaat en waarom je zo graag je kinderen hiervan wilt overtuigen (wat is je motief).

Denk dat bij kinderen het belangrijkst is dat er openheid en gesprek is.

Misschien hoef je het niet eens te verkondigen. Voedt ze op op de manier die jij denkt dat het beste is.
Dan komen ze er vanzelf achter wie er wel/niet bestaat.

Vaak hoor je dat als ouders hun kinderen iets verbieden, ze het juist gaan doen.

Dus als jij er van overtuigd bent dat God niet bestaat en je wil persé dat hun datzelfde geloven, zou ik het juist open laten.

Je legt ze gewoon uit hoe het zit:

"Er zijn mensen die geloven dat er een God is. Maar ergens in geloven betekent dat ze het niet zeker weten. Ze hebben die God nog nooit gezien.

Ik heb die God ook nog nooit gezien, en er ook nog nooit iets van gemerkt. Ik heb geleerd om alleen te geloven wat mijn eigen ogen zien. Dus, laat je nooit zomaar iets wijsmaken, maar geloof alleen wat je eigen ogen je vertellen."

Op die manier kun je het doen. Maar waarom laat je die kinderen niet de ruimte om op hun eigen onnavolgbare wijze achter de waarheid te komen. Kinderen zijn best wel in staat om eigen beslissingen te nemen, en om voor zichzelf te bedenken of God wel of niet bestaat.

Mijn mening is dat jij jouw mening niet aan jouw kinderen op moet dringen. Dat God niet bestaat is tenslotte geen feit. Dat moeten ze voor hun zelf bepalen omdat een geloof ergens in persoonlijk is.

Eigenlijk vind ik dat je ze hier in niet moet vormen, maar later zelf in moet laten oordelen.

Simpel genoeg.

Je kunt kinderen alles vertellen en ze hangen aan je lippen. Kinderen slurpen informatie op als sponsen en vooral volwassenen zullen ze geloven.
Het maakt daarbij niet uit hoe je het vertelt, als jij het gelooft zullen zij het ook gaan geloven. De vraag is echter wat jij werkelijk wil. Wil je de kinderen hun eigen vrijheid laten hebben, of wil je de kinderen dat ze JOU waarheid overnemen.

Als je ze hun eigen vrijheid wil laten hebben, dan laat je ze vrij zodat ze zelf in die godsdienst kunnen verdiepen (als ze dat zelf willen) en daarbij hun eigen conclusies kunnen trekken.

Hoe ben jij er uiteindelijk achter gekomen dat God niet bestaat? Ben je daar zelf achter gekomen of is het jou vertelt?
Zelf heb ik het geluk gehad dat ik er in mocht verdiepen en zelf ben ik tot de conclusie gekomen dat het woord van God niet kan kloppen en ik daarmee ook niet in God geloof. Voor mij was de doorslaggeving het scheppingsverhaal. De wereld kon niet in zeven dagen gemaakt zijn met als laatste de mens, terwijl er ver voor de mens dinosauriërs hebben bestaan.
Toch ben ik blij dat ik erover geleerd hebt, het is zeker geen kennis welke nutteloos is geweest.

Je kan zelf met geen mogelijkheid vaststellen/bewijzen of God wel of niet bestaat. Dit is dus je eigen beleving/mening. Als je kinderen wel in (een) God geloven zullen ze dit ergens in hun opvoeding van jou of iemand anders hebben meegekregen.

Afhankelijk van de leeftijd kan je ze de voor- tegenargumenten voorleggen en ze vervolgens zelf de keuze laten maken.

Om precies antwoord te geven op de gestelde vraag: leg ze alleen de tegenargumenten voor.

Niemand weet zeker of God wel of niet bestaat. Dus als je onbevooroordeeld en objectief wilt zijn kun je niet aan je kinderen gaan vertellen dat God niet bestaat. Je kunt ze dan alleen vertellen dat JIJ denkt dat God niet bestaat en met jou een heleboel anderen. Maar je moet ze er ook op wijzen dat er een heleboel mensen zijn die denken dat God wel bestaat. Laat vervolgens aan henzelf over voor welke overtuiging ze gaan kiezen.

Ik heb ze vertelt dat het ontstaan van leven voor wetenschappers nog steeds niet volledig te begrijpen is, en
dat daarom veel mensen in een god zijn gaan geloven. Dat vrijwel elke cultuur zijn eigen god of goden heeft en dat ze allemaal verschillend van elkaar zijn. Dat er geen bewijzen zijn dat die goden bestaan, maar dat die mensen hopen dat ze bestaan. Ook uitgelegd dat er vroeger mensen waren die in windgoden en watergoden geloofden, omdat mensen wind en water toen nog niet begrepen. Dat een god het antwoord is op alles wat door de wetenschap nog niet kan worden verklaard. God is hopen op een god.:)

Als jij nooit met je kinderen over God praat, waarom zou je dat dan bij ze moeten ontkennen? God bestaat niet in jouw leven, er bestaat mogelijk wel meer niet in jouw leven. Dat zien ze wel.

Als kinderen zelf gaan zoeken, wat heel vaak voorkomt, dan past het je niet om God te ontkennen. Je kan alleen zeggen, dat er mensen zijn die in Hem geloven, maar dat jij dat niet doet.

Je moet niet onderschatten wat het betekent als mensen, ook kinderen in God geloven. Geloof is niet een sprookje wat je wel of niet aanneemt. Geloof is een wezenlijk onderdeel van iemands identiteit. En ook bij een kind moet je dat respecteren.
Je kind zou wel eens uit het geloof veel kunnen putten voor zijn/haar bestaan.

Dat lijkt me niet zo moeilijk. Er zijn nl geen bewijzen voor het bestaan van een God of Goden. Een kind zal dit makkelijk accepteren.

Laat ze het zelf uitvogelen. Ik ben zelf absoluut ongelovig maar ik heb mijn kinderen op een christelijke school. (vanwege kwaliteit van de school en de afstand.)
Ik vindt dat je de kinderen zelf een mening moet laten vormen en niet je eigen mening opdringen.

met en boek daaromtrent

Over GELOOF heb ik ooit eens een uitleg gehoord van een catecheet, die me altijd is bijgebleven en die ik vaak kon gebruiken bij dergelijke geloofskwesties.

Hij vertelde over een kind, die geloofde - nee, absoluut zeker wist! - dat ZIJN vader de allerliefste vader op de wereld was.
Tijdens een gesprek met een vriendje ontdekte dat jongetje dat zijn vriendje ook vond dat die 'de allerliefste vader' had.
En dat deze twee geloven prima naast elkaar konden bestaan zonder dat er afbreuk werd gedaan aan beider overtuiging.

Mijn dochter gelooft wel, ik niet. Op haar vraag waarom niet, heb ik geantwoord dat niet geloven ook een geloof is.

Het beste is ze niet te vertellen dat God niet zou bestaan.
Je kunt Hem niet vergelijken met de Kerstman of Sinterklaas. Het is zeker niet onomstotelijk bewezen dat Hij niet bestaat, bij de Kerstman en Sinterklaas is dat een ander verhaal.
Dat God niet bestaat is NIET bewezen.

ik neem aan dat je kind n eerlijk antwoord wil geven, vraag n kind of hij weet wie de prachtige natuur heeft gemaakt? ook het heelal er is zoveel op te noemen dat je niet onder t bestaan kunt van n schepper door te zeggen dat hij niet bestaat vertel je je kind n leugen veel succes
groet.