Wat is belangrijker, stilstaan bij een geboorte van een nog niets gedaan hebbend kind of bij iemand die zijn leven voor je heeft gegeven

Het is een bijbels verhaal waarin staat dat hij geboren is. nergens staat dat we zijn geboorte moeten vieren.

Ondanks dat je jezelf tegenspreekt in de omschrijving! Toch een antwoord:


Voor mensen die geloven in God en Jezus is zowel het vieren van zijn geboorte als het herdenken van zijn leven belangrijk omdat de een staat voor de hoop van de komst en de ander voor de inhoud!

Voor niet gelovigen zijn beide momenten eens een goed moment om er even bij stil te staan hoe goed we het hebben en om te delen met degene die het minder hebben! Andere geloven doen dit ook maar alleen op andere datum...

En mocht je ook dat onzin vinden respecteer de mening van anderen en vreet en feest lekker mee!

Antwoord is dus beide data zijn belangrijk niet alleen bij Jezus maar meeste mensen staan ook stil bij geboorte en sterfdag van dierbaren!

Het wordt anders bij de geboorte van een Verlosser....

Het is een 'geloof'.
Je gelooft erin ja of nee.

In het Christendom wordt het Pasen gezien als het belangrijkste feest. Omdat dan de wederopstanding van Jezus wordt gevierd. Jezus is gestorven voor de zonden van de mensen en weer op gestaan. Dat is een teken van het eeuwig leven, door de dood heen naar God gaan.

De geboorte van Jezus wordt inderdaad ook gevierd. Hierbij wordt herdacht dat God de wereld zo lief had dat hij zijn zoon naar de wereld stuurde. In donkere tijden was er ineens een lichtpuntje. Maar het kerstfeest is van oorsprong een heidens feest. Dit is later samengevoegd met het vieren van de geboorte van Christus. De datum midden in de winter is natuurlijk niet precies de geboortedag van Jezus, maar meer gekozen omdat het dan koud en donker is en het symbolisch beter werkt.

Het gaat niet om belangrijker. Het gaat erom dat Christenen graag God en Jezus met elkaar herdenken, en erbij willen blijven stilstaan dat Jezus als zoon van God tussen de mensen heeft geleefd.

Waarschijnlijk doel jij in je vraagstelling dat Jezus zei dat we zijn dood moesten herdenken en niet zijn geboorte.

Jezus heeft zijn leven voor ons gegeven als offer, en als christen is het belangrijk om even stil te staan bij de betekenis van dat offer.
Het is door de onverdiende goedheid van God dat Jezus dit voor de gehele mensheid heeft gedaan.

We zijn ons volmaakte leven verloren door Adam,
ons volmaakte leven wordt ons terug geschonken door Jezus.
Maar hiervoor dienen we Zijn offer te aanvaarden. ;-)

Kerstmis is van oorsprong het midwinterfeest, de viering van de terugkeer van het licht. Daar is later de geboorte van Jezus aan gekoppeld, waarschijnlijk meer omdat de gezagdragers van het geloof dat feest wilden 'kerstenen' dan omdat Jezus op die datum geboren zou zijn.

Welk feest je belangrijker vindt, mag je zelf bepalen - maar ja, zonder die geboorte was dat overlijden en die heropstanding er natuurlijk ook niet geweest.

Eigenlijk is dat ook niet de bedoeling, en ik weet zeker dat Jezus dat ook nooit gewild heeft.
Het leidt alleen maar enorm af van de boodschap van licht en liefde waar het om gaat.

Bekijk eens een moeder die haar pas geboren baby in haar armen sluit. Dat is één en al blijdschap. Niet omdat het kind al iets gedaan heeft, maar puur omdat het er ìs. De enkele aanwezigheid van Jezus, is reden tot een groots feest.

Wachten tot hij iets groots doet, is voorwaarden stellen aan de Christus. Voorwaarden stel je niet aan het goddelijke. Sommigen zeggen: "als God dit of dat doet, ben ik blij met God. Maar anders.... niet." Zij herkennen niet dat in alles God leeft. In de grootste daad, in het kleinste niets.

Voorwaarden stel je aan aardse koningen. En wanneer die dan voldoende goede dingen voor de mensen gedaan heeft, viert het volk feest.

Jezus' koningschap is anders, die kent geen aardse voorwaarden. Hij is een goddelijke koning, gekroond door de Hemel. Zijn aanwezigheid brengt licht, wat hij ook doet. Niet het op water lopen of de bergrede maken hem tot Christus, maar Gods besluit.

God werkt onvoorwaardelijk, even zo Zijn zoon. Wie hem in zich kent, leeft als een hemelse koning op aarde. Die heeft zijn vijand lief en oordeelt niet. Die geeft weg, wat hij bezit en vraagt niet terug wat hem ontnomen wordt. Dat zo een kind in ons geboren worde, daartoe bid ik God.