Hoe weten wij dat Lucifer de slechterik is?

Hoe weet je dat?

Als je het verslag over Satan (Lucifer) kent ,dan moet je toch ook bekend zijn met de wetenschap dat Adam en Eva op aarde waren geplaatst voor eeuwig te leven?
(Nu hef ik een sluier op)

Met het opheffen van de sluier bedoel je, dat je een inkijkje geeft in jouw persoonlijkheid? Dat waardeer ik. Als je het inderdaad zo bedoelt, doe ik hetzelfde met mijn vraag. Ik ben ervan overtuigd dat het laten zien van een stukje van jezelf bijdraagt aan wederzijds begrip. Dan nu inhoudelijk op je reactie. Ik ken het verslag over Lucifer - dat heeft de pastoor mij uitgebreid verteld tijdens catechisatie. Mijn vraag is juist ingegeven door het feit dat het verslag over Lucifer afkomstig is uit het woord van God. Dan is het geen wonder dat de tegenstander daarin wordt afgeschilderd als de slechterik. Mag ik het vergelijken met een hoog opgelopen ruzie tussen twee neven? Als neef A opschrijft wat er is gebeurd en waarom er zo'n ruzie is gekomen, zal hij schrijven dat neef B de slechterik is, en dat hij zelf goed is. Neef B zal het precies andersom opschrijven. In zo'n geval kan ik toch niet het verhaal van neef A lezen, en zeggen dat neef A "dus" gelijk heeft? De vraag komt dus (voor mij althans) overeen met: hoe kom ik er in het geval van de twee neven achter wie de goede neef is, en wie de slechte? Of misschien zijn ze allebei wel ongeveer even goed en even slecht, dat zou ook nog kunnen. Hoe kan ik dat ontdekken?

Als de bijbel goed kent,bemerk je dat het een heel diepe eerlijkheid uitstraalt.Zelfs in het begin worden de fouten van een van de eerste leiders (Mozes) erin beschreven.
Gaan we dan verder zien we dat de fouten van het volk Gods er tot in details steeds weer in worden verhaald. Telkens weer moest God 'Rechters ' verschaffen om hen wat binnen de lijnen te houden,vroegen ze dan een koning dan worden er al de fouten van de koningen erin vermeld,ja zelfs de fouten van de 'goede' koningen die over Israël hebben geheerst. Moet ik verder gaan met de apostelen,eerste christenen...enz? Bestaat er nog een eerlijker boek?

Maar - zo blijf je de tekst van neef A lezen om te ontdekken of neef A goed of slecht is. Je zegt nu dat neef A ook wel eens de fouten van zijn kinderen beschrijft, en de fouten van zijn vrienden. Da's best - maar neef A beschrijft *zichzelf* als het pure goed. Maar wat zegt dat nou helemaal?

In het geschrift van neef A zijn er ' goddelijke ijkpunten ' te vinden ,profetische stempels waar de mens door gans de geschiedenis heen een houvast aan zou hebben. Bent u bekend met de profetieën uit de H.Schrift? Ik ga er hier eventjes ééntje neerpennen. (Daniël 9:24-26) 24 Zeventig weken zijn vastgesteld over uw volk en over uw heilige stad, om de overtreding te doen eindigen en aan zonde een eind te maken en verzoening te doen voor dwaling en om voor onbepaalde tijden rechtvaardigheid in te voeren en een zegel te drukken op visioen en profeet, en om het Heilige der Heiligen te zalven. 25 En gij dient te weten en het inzicht te hebben [dat] er vanaf het uitgaan van [het] woord om Jeru̱zalem te herstellen en te herbouwen tot op Messi̱as [de] Leider, zeven weken, alsook tweeënzestig weken, zullen zijn. Ze zal terugkeren en werkelijk herbouwd worden, met een openbaar plein en een gracht, maar in de druk der tijden. 26 En na de tweeënzestig weken zal [de] Messi̱as worden afgesneden, met niets voor zichzelf. En de stad en de heilige plaats zullen door het volk van een leider die komt, ten verderve worden gebracht. En het einde ervan zal door de vloed zijn. En tot [het] einde zal er oorlog zijn; datgene waartoe besloten is, is verwoestingen. Nu is het aan u om voor uzelf vast te stellen,wanneer het boek Daniël is geschreven en vast te stellen of ook de punten zijn uitgekomen op de juiste tijd welke Daniël opgetekend heeft?

Ik begrijp niet wat deze bijbeltekst ermee te maken heeft. Ik zie dit alsof we duizenden jaren verder zijn, en de achter-achter-achter-enzovoort kleinzoon van neef A nog steeds ruzie heeft met de achter-achter-enzovoort kleinzoon van neef B. Je verwijst nu naar een tekst van neef A, die - misschien, we weten het niet - door één van zijn nazaten is aangepast. Die tekst van neef A plus zijn nazaten zou dan nu een bewijs moeten zijn van de goedheid van neef A en de slechtheid van neef B. Korter gezegd: je verwijst toch nog steeds naar een bevooroordeelde tekst?

U bent ten opzichte van de tekst blijkbaar bevooroordeeld.

Nee, dat ben ik niet. Ik constateer slechts dat je verwijst naar een tekst van de nazaten van neef A, om daarmee zogenaamd aan te tonen dat neef A de goede neef is, en neef B de slechterik. Een tekst die afkomstig is van neef A en zijn nazaten, is per definitie bevooroordeeld.

Ben ik nou gek of staan dat verhaal helemaal niet in de Bijbel?

Mooi geschreven Ed, maar ik wil toch even zeker weten dat ik je laatste "dus..." goed begrijp.
Jij gelooft in geesten en daarmee in God, de hemel en Lucifer als afvallige die staat voor al het kwaad?

Ik stel een oprechte vraag - en ik krijg hier iets terug wat op mij overkomt als beschuldigingen ("Waar jij mee bezig bent ...", "Eigenlijk zeg je ...", "Jouw opstandige manier van denken ...". Mijn kind-vraag was inderdaad één van de stappen die ik zette op mijn weg naar het verlaten van het christelijke geloof. Maar dat heeft met deze vraag niets te maken. Ik vraag hier niet hoe het zit. Ik vraag hier hoe christenen en filosofen hierover denken. Dat is alles. Gewoon een oprechte vraag. Zonder bijbedoelingen. Een gewone vraag, gesteld vanuit een eerlijke belangstelling.

Voordat er misverstanden ontstaan - die min komt van mij. Voor iemand die belang zegt te hechten aan wederzijds begrip en respect, en zegt zoveel begrip te hebben voor zijn medemens, geef je hier een behoorlijk aanvallend antwoord op een vraag die juist bedoelt is om meer inzicht te krijgen in het denken van anderen.

Cryofiel:
Bedankt voor je vraag,zet mij ook weer aan tot verdieping.
Het is jammer dat je het christendom heb verlaten.

Op geen enkele manier het ik een beledigend antwoord willen geven op dit uitermate moeilijk onderwerp.
Mocht dit zo blijven overkomen zal ik mijn antwoord verwijderen.
Uit het feit dat deze vraag is gesteld, kan en moet je een eerlijke conclusie trekken en daarop gebaseerd is mijn eerlijke antwoord.
Om een eerlijk antwoord te kunnen geven, kan je niet om de vraag heen, het niet willen en kunnen accepteren van de stelling dat Lucifer een afvallige was van God, komt omdat de mens te opstandig is het zomaar te accepteren, dit is een opstandige manier van denken, dat zegt niets over de persoon zelf, maar zegt iets over het denken zelf, anders zou ook deze vraag niet gesteld zijn, als je goed mijn antwoord leest ben ik dit zelf ook, ook ik kan niet zo alles maar klakkeloos accepteren, dit is mijn eerlijk rede van mijn antwoord.
Het grote vraagstuk, wat Cryo. hier aan de orde brengt, is al heel vaak een discussiepunt geweest in het geloof.
God is almachtig, waarom heeft God dit dan toegestaan?
God is alwetend, waarom het God het dan zo ver laten komen, hij wist immers dat het zou gaan gebeuren.
En heeft de kerk deze uitleg gegeven en niet de bijbel, is er dan ergens nog bij de mens een twijfel dat Lucifer gelijk had en terecht een 'coup' pleegde.
Hebben de satanisten gelijk?
Ook hun hebben een opstandige gedachten, anders had het nooit zo ver kunnen komen.

@ Dounja, indien je in het ene geloofd, zal je dat met de rest ook moeten doen, als het goede bestaat, bestaat het kwaad ook.
Alleen de daaraan gegeven namen, zoals God, Lucifer, hemel enz. zijn namen uit de bijbel en zijn waarschijnlijk symbolisch bedoelt, het begrip hemel is voor mij anders dan in de bijbel beschreven staat, het begrip "hel" bestaat voor mij niet, ik geloof niet in de hel, de mens straffen voor zijn daden door hem eeuwig te laten branden, past niet bij een God van liefde.

Volgens mij (of volgens mijn gevoel) spreek je jezelf nu tegen Ed. Als je in het ene gelooft, dan moet je ook in de rest geloven schrijf je. Je gelooft in de hemel (hoewel niet zoals in de bijbel omschreven) maar niet in de hel.
Ik snap wel wat je bedoelt en ik deel voor een groot deel zelfs je mening, maar het klinkt heel tegenstrijdig.

@ Cryo. je zegt....Bij catechesatie moest ik onvoorwaardelijk geloven dat de oorspronkelijke leiding goed was, en de afscheiders slecht. Dat vond ik altijd al wat voorbarig.........
dat vind ik een opstandige manier van denken, dit heeft niets met de persoon zelf te maken, maar met de manier van denken, het spijt me dat je dat anders in ziet.

Kijk, nu geef je een reden, en dezelfde stelling klinkt ineens heel anders. Zoals je het nu schrijft, voel ik toenadering. Zoals je het in je antwoord schrijft, voel ik afstand. Ik voel een verwijt. Of je hebt *willen* verwijten is iets anders, het gaat er puur om hoe ik het diep van binnen *voel*. Kijk eens naar deze zin uit jouw antwoord: "Waar jij mee bezig bent, is je gelijk zoeken in antwoorden van een ander ...". Hoe voelt dat, denk je? Als iemand anders dat zomaar tegen jou zou zeggen, zou je dat dan ook niet als een verwijt voelen? Of deze: "Eigenlijk zeg je nu, er betaat geen bos ...". Je vertelt mij in feite wat ik zeg. Of ik dat nou zeg of niet, jij weet kennelijk beter wat ik zeg dan ikzelf. En je legt me meteen maar iets in de mond dat ik helemaal niet heb gezegd - althans, niet heb willen zeggen. *Voel* je hem nu? *Voel* je, als je dit zo leest, hoe het bij mij voelt als ik die tekst lees? Als je al denkt dat ik dat zeg, zou het dan niet beter zijn eerst te *vragen* of ik het zo bedoel? Dat zou op mij heel wat vriendelijker overkomen dan wat je nu doet. Ook deze tekst van jou voelt voor mij heel aanvallend: "Jouw opstandige manier van denken laat niets toe, ook geen antwoorden.". Ik kan dat echt niet anders opvatten dan als een verwijt, een beschuldiging. Je zegt nu, in je laatste reactie, wel dat je mijn gedachten bij de catechisatie opstandig vond. Als je dat zegt, kan ik het met je eens zijn. Maar dat is echt HEEL iets anders dan je oorspronkelijke tekst. Daarin heb je het over mijn manier van denken in zijn algemeenheid. En je zegt dat ik niets toelaat, dat ik zelfs geen antwoorden toelaat. Dat is heel confronterend, het is beschuldigend, het is denigrerend. Het maakt mij boos. -- Zie dit als een paar gratis tips. Deze tips geven jou een inkijkje in hoe jouw woorden overkomen bij de ander. Aan de reacties kun je zien dat dit niet alleen bij mij zo is - ook anderen zien een aanval in jouw woorden. Je zegt wel dat ik mijn manier van communiceren aan zou moeten passen - maar wijst het bovenstaande er niet op, dat hetzelfde ook voor jou geldt?

Kijk, weet je, dit soort onderwerpen zijn erg lastig, het is uitermate moeilijk je eigen gedachte zo te omschrijven, dat de meeste lezers begrijpen wat je bedoelt, je moet altijd keuzes maken en tegelijk zo duidelijk mogelijk over komen, om dat te bereiken, ga je bepaalde dingen zelf invullen, dingen die in de contekst van het antwoord, niet zo belangrijk zijn, echter als deze, minder belangrijke dingen, verkeerd/ anders worden uitgelegd, gaan deze juist de hoofdrol spelen.
Dingen invullen voor een ander ontstaat, als je de ander beter denkt te kennen.
Het gebeurt ongemerkt, het sluipt er vanzelf in, deze gewoonte van invullen voor een ander, pakken vaak juist erg gunstig uit, omdat het gezien wordt als het inleven van de ander, maar juist hierdoor begeef ik me op glad ijs, het kan soms precies tegen je gaan werken.
dat is nu dus gebeurd en zal vaker gebeuren, omdat juist dit een onderdeel is van mijn manier van reageren/ antwoorden.
Zo heb jij ook een bepaalde manier van reageren op mij, als je me hier op g.v. tegen komt, dat komt omdat ook jij, mij enigszins bent gaan kennen en eigenlijk doen we dit bijna allemaal op g.v. die er wat langer op zitten, je houdt rekening met de persoon zelf, als ik rieneke ga antwoorden waar dieren mee zijn gemoeid, weet ik van te voren welke dingen ze minder leuk vind om te lezen, heb ik gdano. om te antwoorden, weet ik meestal wat hij van me verwacht, zoöok met Biertje, Dounja, en noem ze maar op en meestal pakt het juist goed uit en zie ik vaak erg veel reacties onder mijn antwoord.
Maar deze manier van reageren/ antwoorden heeft risico's, ik kan mijn kop stoten en te lezen aan sommige andere reacties , heb ik dat nu gedaan, blijft dan over, sorry zeggen en het uit te leggen.
Want juist bij dit soort onderwerpen, is dit erg ongelukkig.

@ Dounja, ik begrijp wat je bedoelt, of er nu een God is, zoals in de bijbel beschreven, of een groot opperwezen, of een ander groot "iets' laat ik even in het midden, zo ook hoe de hemel er dan wel niet uit ziet, het vagevuur of de hel, geloof ik niet in, net zoals de hele beschrijving van gene zijde. Maar ik geloof wel in een gids en als je in een gids geloofd, moet je ook in de rest geloven, en met de rest bedoel ik, geesten, engelen, de duivel, demonen enz.
Dus ik geloof wel dat het er is, maar niet in de vorm zoals beschreven in de bijbel.

@Ed, dank voor je openheid. Ik probeer ook mijn communicatie te verbeteren, juist omdat ik zie dat het hier soms misloopt. De grote vraag is dus: hoe kan ik mijn communicatie veranderen op zo'n manier dat jij je niet aangevallen voelt? En, omdat alles van twee kanten komt: hoe kan jij je communicatie veranderen op zo'n manier, dat ik mij gehoord voel?

@ Ed, ok, duidelijk. Ik begrijp wat je zegt. Hier hebben we dan alleen een heel andere mening. Ik geloof ook in gidsen en geesten en zelfs in reincarnatie, maar niet in engelen, de duivel en demonen.
Maar goed, ieder zijn eigen geloof wat dat betreft.

Dounja, natuurlijk geloof jij er wel in, je zegt het zelf, het zijn de namen die je verwarring geven, het zijn allemaal geesten.
Jouw gids wordt ook wel engelbewaarder, of beschermengel genoemd en is ook een geest.

@ Cryo.
Het is onze gedrevenheid die alsmaar botst, onze leergierigheid, onze opstandigheid om niet alles maar te geloven, wij laten ons niet dwingen, niet ompraten, wij blijven bij onze eigen standpunten, wat er ook gebeurd.
Onze leergierigheid zorgt er steeds weer voor, dat we op elkaar blijven reageren, omdat we toch willen weten hoe de ander er over denkt en zal reageren op ons eigen antwoord.
We zijn als een stel gelijke polen die even sterk zijn, we blijven elkaar afstoten, waardoor het moeilijk is naar elkaar te luisteren.

Dat klopt niet helemaal. Ik laat me wel degelijk ompraten. Maar dan wel op basis van goede argumenten, een goede uitleg. Ik blijf zeker niet bij mijn bestaande standpunten. Als ik dat altijd zou doen, zou ik niet de kennis en inzichten hebben vergaard, die ik op dit moment bezit.

dat het niet helemaal klopt komt dat ik het zwart wit heb gezegd, maar in grote lijnen klopt het aardig.
En bewust en onbewust leren we allemaal.

Maar begrijp je dat ik me op deze manier niet gehoord voel? Dat ik de indruk krijg, dat je nooit naar mij luistert? Ik heb je al meerdere keren verteld dat ik mij graag laat ompraten, en dat ik in het verleden daadwerkelijk meermaals van mening ben veranderd. En toch zeg je hier dat ik me niet laat ompraten, en dat ik bij mijn standpunten blijf, wat er ook gebeurt. En dat direct nadat we het hebben gehad over onze communicatie, en over hoe we die zouden kunnen verbeteren. Begrijp je hoe dat voelt? Ik zeg een aantal keren iets, en jij zegt hier doodleuk dat het precies andersom is. En dat terwijl het gaat over iets dat belangrijk voor mij is. Snap je dat ik daar een rotgevoel aan overhoud?

Iedere hier op g.v gekregen antwoord/ reactie, dus ook van jou lees ik, denk er over na en reageer soms.
Daarom zit ik op g.v. ik wil leren!!
In vrijwel alle discussies die we hier hebben gehad, heb ik met allerlei voorbeelden geprobeerd jouw 'om te praten'.
Jou te laten zien in welke wereld ik leef, de wereld waar ook jij naar zoekt, maar jij kan en wil de wetenschap en alles wat er bij hoort niet loslaten, jij beroept je op onderzoek rapporten en zegt alles te kunnen uitleggen,
dus blijf jij bij je eigen standpunt en laat je niet ompraten, ik zie het niet anders.
Zoals jij de wetenschap hebt, heb ik mijn ervaringen die zich niet laten uitleggen door jouw theorieën.
Voor jouw overduidelijk,maar voor mij ook!
Ik heb je echt zien staan aan de andere kant, terwijl ik een brug aan het bouwen was, telkens was er voor mij de hoop, dat de brug zou afkomen en jij er over heen kon komen om naar mijn wereld te komen kijken, ik heb er vaak naar uit gekeken.
Verder is het ook nu moeilijk iets meer te zeggen.
Het geeft snel aanleiding tot nieuwe verwijten, iets waar ik niet op uit ben.
Zo blijft het moeilijk me uit te spreken.

Kan het zijn, dat je zó gedreven bent om jouw wereld te laten zien, dat je vergeet te laten merken dat je mijn wereld hebt gezien?

@ bastanovum, ik kan je niet volgen, geef toe dat mijn antwoord moeilijk en verwarrend is, maar in de vraag van Cryo.gaat hij er van uit dat het het kwaad symboliseert.
Er gaan nu een aantal begrippen door elkaar lopen en het is al zo moeilijk.

@ Cryo. ik heb je vaak verteld dat ik veel van je heb geleerd, dat ik je waardeer en je begrijp, heb je zelfs een aantal keren hier voor bedankt.

Dat doe je inderdaad, en dat is heel goed van je. Maar in de "heftigere" discussies laat je niet bepaald blijken dat je me hebt gehoord en begrepen (dat is iets anders dan het ermee eens zijn). Daardoor krijg ik heel vaak de indruk dat je me totaal niet hebt gehoord. Het voelt aan alsof je me compleet negeert. Dat is niet fijn. Als ik heel vaak het gevoel krijg dat je me negeert, en je tussendoor af en toe vertelt dat je iets hebt geleerd, dan komt dat laatste nogal gekunsteld over, alsof je het niet meent. Het zal in werkelijkheid vast anders zijn - maar het gaat erom hoe de boodschap overkomt, hoe de boodschap bij de ontvanger aanvoelt. Misschien wéét jij wel dat je mijn teksten leest en begrijpt, en dat je hoort wat ik zeg. Dan is dat voor jou vanzelfsprekend, en dan hoef je dat in jouw reacties dus niet meer te laten blijken - je weet immers al dat je mij hoort. Maar ik lees alleen jouw tekst, en ik ken jouw gedachten niet. Als jij dus in je tekst niet laat *merken* dat je me hebt gehoord, dan weet ik dat niet, en dan krijg ik de indruk dat je me *niet* hebt gehoord. Ik maak zelf die fout ook regelmatig - dan denk ik iets, en kan ik mijn tekst niet teruglezen zonder dat die gedachte weer terugkomt. Dan moet de ander mij er echt op wijzen dat ik die gedachte niet heb opgeschreven, en dat mijn tekst daardoor wel eens heel anders overkomt dan ik wilde. Zou dit bij jou ook het geval kunnen zijn?

Ik heb je bij je andere vraag een voorstel gedaan om er achter te komen wat en waar het fout gaat.

Ik zal daar eens gaan lezen.

Eh - dat zei ik nu wel, maar welke andere vraag? Die over het omgaan met mensen die denken dat ze het zeker weten? Wat is dan jouw voorstel? Of duurt het even voor het verschijnt, dat wil soms wel eens gebeuren bij GV.

ja die vraag bedoel ik, we hebben zoals bijna gebruikelijk op twee plaatsen en discussie.
Ik ga zo slapen, tot morgen.

nee ik bedoel de vraag waar gdan. is gestop met de discussie met jouw.

Dat had ik toch genoemd? Dat is nu één keer gebeurd, na een heleboel discussies waar we goed met elkaar hebben kunnen overleggen, en waar we veel raakvlakken bleken te hebben. Gebeurt het jou nooit dat je altijd goed met iemand kunt opschieten, maar zo heel af en toe eens een onenigheid hebt? Dat is dan maar kort, daarna kun je weer goed met elkaar samenwerken.

In je andere vraag "hoe ga je om met iemand....
Staat precies de punten waar het mis gaat en met deze ( eigen) wetenschap kan je naar de bewuste vraag kijken, je geeft zelf al de antwoorden op je eigen vraag, je moet het alleen nog maar willen zien, maar je gaat al weer in de verdediging in je reactie hierboven, dus zullen we maar stoppen, Goed?

;-) is soms nodig.

Hier klopt echt niets,het gaat allemaal om innerlijke verandering,je voorbeeld is zeer kortzichtig. Dit is echt belachelijk...sorry hoor maar ik kan het niet anders zeggen... Als je kan zeggen dat goed en slecht niet bestaat,dan zitten je ogen dicht.
Een psycholoog,moet toch ook onderscheid maken tussen wat slecht is voor je zelf,en wat goed is voor je zelf. Je kan je kinderen toch ook slecht opvoeden of niet.
Vloeken is toch ook slecht,betekend gewoon dat je de verantwoording niet eens aan kan van het spreken. DIT IS ECHT ONGELOOFLIJK WAAR MOET HET TOCH HEEN MET DE MENS ALS ZE NIET EENS KWAAD VAN GOED KAN ONDERSCHEIDEN

Hee Carlo. Bedankt voor jouw mening.
Ik heb alleen gezegd dat goed en slecht afhankelijk is van je kijk erop.
Wat wij maatschappelijk slecht vinden (jouw voorbeeld van vloeken) hoeft voor iemand die veel vloekt niet slecht te zijn. Dat maakt voor jou die persoon dan wel weer slecht, maar dat is slechts jouw interpretatie. Ik wil vloeken of kinderen "slecht" opvoeden niet goed praten, maar enkel weergeven dat de begrippen goed en slecht relatief zijn en niet absoluut. Hier in Nederland vinden we het slecht dat kinderen van 12 getrouwd zijn en kinderen hebben. Maar er zijn zat landen waar dat normaal en dus goed is. Wij hebben dan een oordeel tov die landen vanuit ons perspectief en noemen dat slecht, maar dat maakt niet dat het slecht IS. Nogmaals, ik wil dat niet goed praten, ik heb er ook een mening over, maar ik weet dat het slechts mijn mening is en geen waarheid!

In principe is ieder mens slecht. ......hij die zonder zonde is, pakke de eerste steen..... En er was niemand die een steen oppakte.
Alles in het leven is relatief, zelfs het goede!
Ik vond het wel een goed ,duidelijk antwoord.

-. Waarom zouden we voor waar moeten aannemen wat de Bijbel zegt over een personage? De Bijbel is toch maar geschreven door mensen die de waarheid daarin naar hun hand konden zetten naar gelang het hen goed uitkwam.

Het gaat er om dat het een voor de bijbel interne waarheid is, het personage Lucifer is een bijbels personage. Je vraagt ook niet of wat Mulisch zegt over een door hem verzonnen personage in een verhaal van Mulisch wel waar is.

We beschikken immers niet over historische bronnen omtrent Lucifer's wederwaardigheden...

+1

Dit weet ik - het staat in de bijbel. Maar de bijbel is het woord van God. Geen wonder dat in dat boek staat dat God goed is, en Lucifer slecht. Ik bedoel - ook in de tijd dat Franco dictator was over Spanje, waren er afvalligen die andere ideeën hadden. Als je dan de boeken van Franco leest, staat er natuurlijk dat Franco goed is, en dat die anderen slecht zijn. Dat betekent niet dat het zo is. Dat betekent alleen maar dat je een boek van Franco hebt gelezen. (Niet dat ik God met generaal Franco wil vergelijken - ik poog slechts het principe te verduidelijken met een voorbeeld.)

lucifer komt uit de bijbel dus dat is de enige info die we hebben. En als jij dat niet geloofd dan moet je ook maar geloven dat lucifer helemaal niet bestaat.En dan is het ook gods woord niet want er is een ding dat God niet kan en dat is liegen....Hij hoeft ook niet de strijd aan te gaan met lucifer ,en ook met jou niet.de pot vraagt toch ook niet aan de pottenbakker waarom heb je het zo gedaan. God bepaald zelf wat ie doet....Als jij hem niet vertrouwt dat ie de waarheid spreekt.Vraag je toch eens af als je nou alles geschapen heeft tegen wie moet je dan liegen.
Lucifer heeft geen enkele macht als God het niet zou willen.
Dus de heerschapij is een lachertje van lucifer....

+1

SUPER.......

Ik had de laatste zin niet gelezen,dus ik neem het Super terug,sorry. Maar ik ben het niet eens dat het kwaad nodig is om te weten wat goed is... kan iemand mij uitleggen waarom je zoiets kan bedenken. als ik iets fouts doe weet ik wel dat dat niet zo hoort maar vaak hebben we onszelf niet in de hand. we doen het vaak tegen beter weten in...het is net of je dan de verantwoordelijkheid wegneemt,of een excuus kan hebben voor je slechte daden van mensen..

@carlosmith, we leven in een wereld welke bestaat uit alleen maar dualiteiten.
We kunnen niet naar boven lopen als we niet beneden staan. Boven bestaat alleen omdat ook beneden bestaat.
Als je van een huis de zolder weghaalt en de 1e verdieping, dan hou je een appartement over. En in een appartement kan je niet naar boven lopen, dat woord bestaat niet voor een appartement, je zal het nooit gaan uitspreken.
We zeggen dat het nacht is, omdat we ook een dag kennen. Als we geen dag kennen, zou het altijd nacht zijn, maar dan zou het woordje nacht niet hebben bestaan. We hebben dan niets om die situatie te benoemen.
Dualiteit is nodig in de wereld. We willen heel erg het goede doen... Dat wordt ons zo geleerd en dat leert het woord van God ons. Maar wat is nu het goede? Dat kunnen we alleen maar omschrijven als we ook kunnen omschrijven wat het slechte is!
En dat gebeurt er ook in de bijbel, daarin wordt ook beschreven wat slecht is, zodat je kan zien en begrijpen wat het goede moet zijn. Het goede waar God het over heeft en wat wij mensen (ook de niet gelovigen onder ons) graag willen doen, kan alleen maar bestaan omdat het slechte ook bestaat. Omdat we weten en zien wat het slechte is. Omdat we het zelfs soms ook doen, bewust of onbewust, bedoeld of onbedoeld, met of zonder spijt achteraf. Dat is wat ik bedoel met de laatste zin. Als we in een ideale wereld in de toekomst al het slechte kunnen weghalen, dan zal er niets overblijven. Want het goede zal er niet in kunnen bestaan. Er is geen goede meer, het bestaat niet meer.
Want als boven er niet meer is, dan is beneden er ook niet meer. Alleen maar gelijkvloers zoals een appartement.
De geschriften van God kunnen dan eigenlijk weg, want doen wat goed is, kunnen we niet meer. Er is niets meer om dit tegen af te meten. Er is geen dualiteit meer.
Hetzelfde geldt als het goede verdwenen is, dan bestaat het slechte niet meer. Dat zou dan net zo goed het goede kunnen zijn. Zoals de vraagsteller zijn vraag bedoeld. Ik maak geen excuses voor de individu van het slechte. Ik zie het als een overkoepelend iets.
Het enige wat ik ermee wil zeggen is, dat door mensen zoals stalin, hitler, lucifer, weten we wat het goede zou moeten inhouden. Namelijk het tegenovergestelde van wat deze personen deden. De dualiteit.

+1

Het eind der tijden komt ook uit de bijbel.
Je kan niet het een wel geloven en het ander niet .
Het is helemaal waar,of helemaal niet

@carlosmith, ja daar zit wat in.

Daar zit niks in want alles komt een keer tot een eind, of dat nu in de Bijbel staat of niet. Niets is eeuwig, dus ooit zal het mensdom aan het eind van zijn bestaan zijn.

Is het leven dan zinloos?

Nee. Waarom zou het zinloos zijn? Maak er iets moois van en je voldoening is dan de zin van je leven.

Ik kan geen voldoening vinden in dit leven zonder het geloof. Alles duurt maar even.... en dan...

Misschien wel de hel! Who cares? Wie dan leeft die dan zorgt. Carpe diem.

Dus als je in de hel zou komen, en eeuwig (geen eind) helse pijnen zou hebben, vind je dan niet erg?

Ten eerste is het hele concept "hel"onzinnig voor mij. Als God echt die liefhebbende vader is zoals de christenen beweren gaat hij natuurlijk niemand bestraffen met een hel. Hij heeft ons zelf geschapen dus dat doet Hij zijn kinderen niet aan.
Ten tweede weten we niet wat een eventueel bestaande hel zou inhouden. Iemand zei dat de hel sex, drugs en rock and roll is. Hoewel ik nog nooit drugs heb gebruikt lijkt het me altijd nog beter dan die slome hemel waar je de hele dag in aanbidding voor die megalomane God moet liggen. Ik zou me er kapot vervelen. Doe mij de hel dan maar.
Overigens schreef ik al dat je iets moois van je leven moet maken en dat je voldoening daarover de zin van je leven is. Als je dermate slecht zou zijn dat je een hel verdient heb je geen voldoening over je leven. Ergo, als je je leven mooi maakt kom je nooit op zo'n plaats als hel terecht.

Nico is dus in elk geval de naam van iets.en alleen Nico weet wat dat iets is.
datzelfde geldt voor Ode,en voor alle namen.

jij snapt het!

hoi,méén ik ook hoor van die duivel enzo,
vette thx! ;) xxx
groetjes,
Dennis

Sherpa heeft ervoor geleerd ;-)