Hét vraag- en antwoordplatform van Nederland

wat moet ik doen als kind bang voor mij is?

ff kort verhaal
ik heb vrouw leren kennen deze heeft kids
leven elders om de week komen de kinderen brengen w e weer terug
wij leven nu zoon jaar bij elkaar dat ging goed
tot zij te horen kreeg dat een van de kids erg bang voor mij is
dat haar behoefte en dromen op nahoud
zij heeft dit 2 weken aan gekeken heeft mijn uiteindelijk benaderd hier over
wat vind jij van dit
ik wist dat een van de kids schrikachtig was en bang in algemeen
nu hebben wij samen besloten om voorlopig uitelkaar gaan
om kind een veilig leef omgeving tegeven aan gezien de jonge leefttijd
nu zijn inmiddels 2 weken verder ik heb hier veel verdriet van leef op alleen maar vragen en pijn omdat ik in soort van zelfde dingen mee gemaakt heb als klein kind en bij mijn dochter
nu heeft vriedin mij benarderd om eens pols hoogte te nemen hoe ik de toekomst in zag
nu heb haar eens wat dingen uit gewisseld
via de app omdat het kind daar rondloopt
heb haar diverse oplossingen gegeven ze wil mij niet kwijt en haar kind niet kwijt wil
x doen of dat niks is
x beetje voor beetje opbouwen
x beetje voor beetje op bouwen en introdiceren het zij op neutraal terrein
x pro hulp zoeken zien we liever van af omdat aan kind al te veel getrokken word
x afstand relatie wil zij niet
x er een eind aan de relatie maken
nu kwamen elkaar tegen in supermarkt
dit liep niet goed af wat nu

Verwijderde gebruiker
5 jaar geleden
in: Relaties
2.8K
Antoni
5 jaar geleden
Hoe oud is het kind, en waarom is het bang voor jou? Dat zijn belangrijke vragen die je niet hebt beantwoord. En wat bedoel je met "dat haar behoefte en dromen op nahoud"?
Verwijderde gebruiker
5 jaar geleden
5 jaar waarom wete wij ook niet laat het niet los en ben moeders mooiste ook niet
Amadea
5 jaar geleden
Is jouw eigen dochter veel ouder dan het kind van je vriendin? Zo niet, dan lijkt het mij een goed plan om een keer samen met je dochter bij je vriendin op bezoek te gaan en dan heel goed laten merken door het betreffende kind hoe een leuke en lieve vader jij voor je dochter bent. Dan kan ze daardoor wellicht over haar angst heen komen.
Verwijderde gebruiker
5 jaar geleden
helaas is mijn dochter eigenwijs heeft fouten gemaakt om vergelijkenissen tussen vriendin en haar zelf heb hier op geandtwoordt zou je excusse niet eens gaan aan bieden dit vertikt ze nu al bijna 6 maanden
tinus1969
5 jaar geleden
@skederat, wat bedoel je met 'ben moeders mooiste ook niet' en (over je eigen dochter): 'zou je excusse niet eens gaan aan bieden dit vertikt ze nu al bijna 6 maanden', en wat gebeurde er precies toen 'nu kwamen elkaar tegen in supermarkt dit liep niet goed af wat nu'.
Verwijderde gebruiker
5 jaar geleden
@ tinus1969
@ciskederat Nog wel een aantal mogelijk ontzettend belangrijke onbeantwoorde vragen.
En daarna meer onduidelijkheden, eigenlijk eerder nog dan verheldering.
Verwijderde gebruiker
5 jaar geleden
Ik bedoel het helemaal niet naar of vervelend, alleen het komt op mij over alsof er nog een heleboel meer achter zit dan u hier vermeld, waardoor een antwoord geven lastig tot zelfs onmogelijk is. Probleem lijkt namelijk van kind vriendin naar vriendin te worden gepingeld, om vervolgens weer een ander probleem bij uw eigen dochter te zoeken.
Het wordt er zo dan ook niet beter op.
Houdt u van haar kind? Want, indien ja, dan is het misschien toch een idee om u afzijdig te houden totdat het is bijgetrokken.
Let wel, dit werkt natuurlijk nooit, zelfs geen beetje, wanneer er andere dingen spelen waar u (hier) geen inzicht in verschaft.

Heb je meer informatie nodig om de vraag te beantwoorden? Reageer dan hier.

Antwoorden (2)

Ik raad je aan om met iedereen samen naar de huisarts te gaan: jij, je vriendin en het kind. Met de huisarts kan je de angst van het kind bespreken. Hij of zij zal de situatie onderzoeken. Door vragen te stellen zal hij/zij erachter kunnen komen wat er aan de hand is, en daarna zal hij/zij oplossingen voorstellen.
Misschien wil hij/zij het kind en de moeder eerst nog apart spreken voordat hij/zij een oplossing geeft, zodat zij vrij kunnen spreken. Werk hier dan aan mee.

Succes gewenst!
(Lees meer...)
Toegevoegd op 26 april 2019 16:59: tekst
5 jaar geleden
nounka
5 jaar geleden
Huisarts zal eerder doorverwijzen naar psychiater ( of een psycholoog op zijn minste ) volgens mij.
Hoe 'oud' dat kind is kan ook veel doen.
Met 5 jaar zal deze al naar school gaan. Daar is zo iets als het CLB die je via de zorgco kan hulp vragen. (geen idee hoe de nederlandse versie heet ) (voor niet schoolgaande zou ik dan aan het 'kind en gezin' / 'kind en preventie' gaan denken )
tinus1969
5 jaar geleden
Dit klinkt niet als een medisch-psychiatrisch probleem, en dus niet iets voor de huisarts. het medicaliseren ervan is dus niet alleen zinloos, maar kan ook negatief aanpakken voor het kind zelf, dat dan 'de schuld' krijgt van de situatie.
Antoni
5 jaar geleden
Een huisarts kan een oplossing voorstellen, eenvoudig of complex, binnen of buiten het medische circuit, afhankelijk van zijn/haar oordeel over de situatie. Hoe dan ook: een oplossing is in het voordeel van alle betrokkenen, ook in het voordeel van het kind. De arts zal dus niet bij voorbaat kiezen voor een medische oplossing, @tinus1969.
tinus1969
5 jaar geleden
Nogmaals, dit is niet echt een medisch probleem. Verder moet alleen de moeder meegaan en vraagsteller/stiefvader zeker NIET. Hij heeft er ook formeel niets te zoeken , want hij heeft geen ouderlijke gezag.
Antoni
5 jaar geleden
Een huisarts kan ook een oplossing voorstellen bij sociale problemen. Een goede huisarts zal ook de stiefvader willen spreken (samen met de anderen of alleen): de stiefvader is immers de 'veroorzaker' van het probleem. Ik laat het hier verder bij.
Het is tamelijk gewoon dat kleine kinderen moeite hebben met stiefouders (inclusief nieuwe partners van hun moeder). In die zin reageert je 'stiefdochter' ook tamelijk normaal. daaronder zit vaak een loyaliteit naar hun biologische ouders of teleurstelling over de scheiding.
Oplossingen zijn niet makkelijk, omdat je nu eenmaal in die stief-situatie zit. Wat de situatie makkelijker kan maken, is een terughoudende opstelling naar je stiefdochter: bemoei je niet met haar, corrigeer haar niet, zeg nooit dat ze iets fout doet of dat ze iets anders moet doen, geef geen straf, wordt echt ab-so-luut NOOIT boos op haar en word eigenlijk helemaal niet boos waar zij bij is (ook niet op anderen).
Opvoeden en straf zijn allemaal zaken die alleen haar moeder kan doen; zij moet dit doen, jij moet je er buiten houden. dat lost niet alles op maar maakt het wel makkelijker.

Hieronder kan een probleem met een nare en/iof onverwerkte scheiding zitten. Vijf jaar is jong maar een psycholoog kan hierbij helpen.
(Lees meer...)
5 jaar geleden

Weet jij het beter..?

Het is niet mogelijk om je eigen vraag te beantwoorden Je mag slechts 1 keer antwoord geven op een vraag Je hebt vandaag al antwoorden gegeven. Morgen mag je opnieuw maximaal antwoorden geven.

0 / 5000
Gekozen afbeelding