Welk motief kan een vrouw hebben die scheidt van haar man maar wél een goede vriendschap wil behouden?

Het lijkt mij helemaal niet raar. Je kan voor iemand een grote mate van vriendschap of genegenheid voelen zonder de seksuele aantrekkingskracht die er in een huwelijk ook hoort te zijn. Dan kan je dus met de ander vrienden blijven zo die het ook wil terwijl de 2 levens hun eigen loop hebben.

Met die goede vriendschap wordt waarschijnlijk alleen bedoeld dat ze niet met ruzie uit elkaar wil.
Dus ze groet je gewoon als je haar op straat tegenkomt en wil wel een paar minuten kletsen over hoe het nu gaat en zo. Verder zou ik er niet veel van verwachten.
Voor echte vrienden dingen zal wel niet veel belangstelling zijn.

Misschien had je verwacht wat er meestal gebeurt: namelijk (a) dat deze mensen bij elkaar blijven omdat het zo gemakkelijk is.. je hoeft niets te regelen/veranderen met namen/ kinderen/ huizen. of (b) omdat het zoveel duurder is om te scheiden en twee huishoudens op te zetten/bekostigen of (c) omdat de vrouw [meestal] blijft omdat ze niet 'alleen' wil zijn in een eigen huis 'alleen op de wereld' gevoel en (d) omdat het vaak, tot gevolg heeft dat de vrouw met een veel lager inkomen moet rondkomen al dan niet met kinderen en daar niet zo'n trek in heeft.

Als in dit geval de vrouw dus zegt te willen scheiden, dan heeft zij daar kennelijk goed over nagedacht en daar er geen ruzie is, kan zij dus aangeven bevriend te willen blijven, wat voor de andere kant toch een positief iets is. Scheiden is lijden en niemand wordt er rijker van en al helemaal niet gelukkiger als er wel ruzie zou zijn.

En dan hebben we het nog niet over de kinderen gehad...

Vaak ook als er kinderen bij betrokken zijn waardoor je dus ook een omgangsregeling hebt met elkaar wil je graag dat er geen spanningen zijn tussen de beide ouders. Dit is voor beide partijen, en zeker ook voor de kinderen, beter.

Dat de relatie meer weg heeft van een broer-zus relatie, dus wel vriendschap en lief en leed willen delen, en het maatjesgevoel hebben maar dat er geen seksuele aantrekkingskracht meer is

Welk motief?

Eigenbelang.

Het speelde al veel eerder, maar nu is het voor iedereen heel zichtbaar; eigenbelang.

Om de kinderen was het niet te doen...die verdeeldheid.
Om de ex-partner ook niet...'die heeft het nooit gewonnen van mijn eigenbelang.'
Nog steeds is het eigenliefde die hier de hoofdrol heeft, en als de 'ex' daar nog geen inzicht in heeft, dan sleept het nog wat voort.

Liefde heeft geen reden nodig, geen enkel motief.

Maar ja, 'mijn' liefde voor de ander, heeft een centrum.
Een centrum van het 'ik'.
Reden en motief genoeg om een relatie te beginnen, met eigenbelang voorop.
En dáár zitten wel wat voorwaarden aan, kan daar ooit iemand aan voldoen?
Nee dus, en dan is 'dit' wat je ons schrijft, één van de vele constructies die het 'ik' heeft bedacht.

;-)

Het hoeft niet altijd de vrouw te zijn die een eind aan samenwonen of huwelijk maakt...het is ook vaak de man die weer 'vrij' wil zijn.

Eén motief kan zijn dat ze uit elkaar 'gegroeid' zijn. Dit zie je vooral bij stellen die al jong trouwden en andere ideeën kregen over hun levensinvulling, tijdens het meer rijpen naar volwassenheid. Zij kunnen nog best gek op elkaar zijn, alleen het samenleven lukt niet meer. Kan zijn dat er steeds weer ruzie is omdat de een steeds dingen doet die de ander storen. Dit kan al ontstaan doordat de een altijd opgeruimd wil zijn en de ander slordig blijkt te zijn.

Het geven en nemen of een compromis sluiten, dat vereist is voor een goed huwelijk, kan voor sommigen erg lastig zijn en het blijft dan een bron van ergernis, die steeds meer opstapelt tot het tot een uitbarsting komt....even goede vrienden, maar dan wel ieder apart!

Vaak is het ook zo, dat de een goede vrienden wil blijven met zijn/haar ex, omdat het dan makkelijker is om wederzijdse vrienden toch te kunnen blijven ontmoeten en geen van beiden de vrienden wil missen doordat die moeten kiezen.

Ook kan het mogelijk zijn dat de een toch goede vrienden wil blijven omdat hij/ zij altijd de hoop blijft houden dat de ander ooit terugkomt.

Een motief kan ook zijn dat de ene zich schuldig voelt, omdat de ander in de steek wordt gelaten en hij/zij het zo, uit schuldgevoel, gemakkelijker wil maken voor de ander.

Het kan ook zo zijn, dat degene die weggaat, goede vrienden wil blijven om zo de ander als back-up te houden, mocht het nieuwe leven niet zo lopen als gewenst.

In de meeste gevallen zullen ex-partners goede vrienden willen blijven, omdat ze beiden van hun kinderen houden en ze toch samen een co-ouderschap willen aangaan, of het omwille van de kinderen zo doen.

Wat het motief was om te trouwen, kan je daar ook naast zetten. Want het is in principe het tegenover gestelde. Soms houden mensen van elkaar omdat ze gemeenschappelijke hobby's en interesses delen, soms trouwen ze uit gewoonte. Dus bij een einde hoort ook dat begin. kinderen kunnen en rede zijn om vriendschappelijk met elkaar om te gaan terwijl er misschien wel wrijving was onderhuids. Voelen is dan ook communiceren, net als zien en horen.