Ik moet van mijn ouders de laptop in de woonkamer houden, mag mijn telefoon niet in mijn kamer 's avonds en ik moet slapen om 22 uur, mogen ze dit doen?

Je ouders hebben zo te zien het beste met je voor. Probeer eens inderdaad gewoon om 22:00 te slapen en zie of je dan fitter bent. Als je om 23:00-23:30 nog bezig bent op de laptop dan rust je minder. Onderzoeken hebben ook uitgewezen dat geen 'screentijd' voor het slapen beter is voor de rust.

Kijk eens hier als voorbeeld:https://www.rivm.nl/publicaties/schermgebruik-blauw-licht-en-slaap

ik zou zeggen ga niet op een scherm zitten voordat je gaat slapen en pak genoeg rust

Ik weet niet hoe oud je bent, maar studenten slapen meer dan tieners en ongeveer 25+ers. Als je wil weten of er fysiek iets is, kun je natuurlijk het best naar de huisarts, maar als er iets stress-related is door druk van studie of om het thuis goed te willen doen met alle regels die je mogelijk als veel ervaart, gaat de huisarts daar niet perse achter komen. Op de vraag of iets 'normaal' is, is alles natuurlijk relatief. Wat normaal is voor de een, kan heel raar zijn voor de ander. Ouders doen ook maar wat, maar ze doen in ieder geval hun best. Als het niet bij je past, of het zit je dwars probeer er een fatsoenlijk gesprek over te openen. Niet vanuit de gedachte: Dit is fout en het hoort niet zo. Of: Jullie zijn super irritant met alle regeltjes, laat me met rust! Maar neem een houding aan waarin je samen tot een oplossing wil komen. Probeer vanuit rust (en liefde) een momentje te vinden met een of beide ouders waarin je begrip toont en vanuit je eigen ervaring deelt hoe je de regels ervaart en wat voor effect het op je heeft. Bijvoorbeeld: "Ik vind het super dat jullie zo goed voor me willen zorgen door deze regels te handhaven, en dat vind ik erg fijn. Ik merk dat het me soms in de weg zit als ik mijn bijbaan wil doen of aan huiswerk wil werken omdat [vul reden in]. Hoe zouden we hier samen een oplossing in kunnen vinden?" Maar dan in je eigen woorden. Dit start een volwassen gesprek waarin jij ook laat weten wat wel en niet bij je past. Het zou me verbazen als je ouders hier negatief op reageren. Wellicht onderbouwen ze hun eigen redenen, en probeer met geduld en begrip jouw kant van het verhaal te laten zien. Het klinkt niet alsof je ouders onredelijke mensen zijn, maar alsof ze ook niet goed weten hoe ze het beste voor jou kunnen betekenen. Voor ouders blijft het een zoektocht. Help ze lekke zoeken door richting te geven. Compromissen zijn de wereld nog niet uit ;)