Familie

Tijdens mijn zwangerschap heeft mijn moeder met me gebroken. Omdat ik op 9 weken nog geen aankondigingen wilde doen en daarna ook niets op social media zou posten/toelaten over de baby. Dit zijn onze regels voor ons kind en daar dient iedereen zich aan te houden. Mijn moeder en ik werken echter op dezelfde plaats en ik was preventief verwijderd waardoor ik ongeveer een jaar ben weggeweest. Hiervan heeft zij gebruik gemaakt om overal rond te bazuinen dat ik haar buiten heb gegooid en dat ze niet weet waarom. Terwijl ik ondertussen een traumatische zwangerschap en helse postpartum depressie doormaakte. Zoontje is ondertussen 18m en ik ben al meer dan een jaar terug aan het werk. Ze blijft dit gedrag echter volhouden ook al spreek ik haar beleefd professioneel aan wanneer nodig en maak ik haar nooit zwart. Therapie is hier een parttime job geworden en ik weet dat ze narcistisch is en waarom het zo is. Ik heb het wel heel erg moeilijk dat mijn netwerk zich zo laat bespelen. Zo gaat mijn nonkel binnenkort trouwen en heeft ze het gedaan gekregen dat we niet zijn uitgenodigd, maar ook dat we zelfs officieel geen weet hebben van het plaatsvinden van het feest of uitleg over waarom. Iedereen schuift ons aan de kant wat erg onrechtvaardig aanvoelt. Zelfs bij de dood van mijn grootmoeder heeft ze alles geprobeerd om me weg te houden/sturen. Zij was alles voor mij. Waarom gaat iedereen mee in haar verhaal? Ik heb namelijk niet gevraagd om een leven zonder moederliefde…

Om mijn vraag duidelijker te maken is de vraag dus: wat is de zoon van mij? de oom is getrouwd met de zus van mijn vader. maar ben altijd wel benieuwd geweest wat de zoon van de zus van mijn oom is van mij. hoop dat jullie hier antwoord op hebben.

Het idee dierbare uiteindelijk te moeten missen wordt steeds erger. Het krijgt meer invloed op mij in het dagelijks leven. Ik voel mij verplicht om zo veel mogelijk contact te hebben met mijn dierbare. Als ik een dag door bijvoorbeeld drukte niks heb laten horen ben ik teleurgesteld in mezelf. Bij veel contacten denk ik wat als dit het laatste zal zijn dat ik van ze hoor. Nu heb ik laatst een paar keer een paniek maandag gehad bij het idee dat ik iemand moet gaan verliezen. Dit zijn keren geweest met alcohol op. Ik werk veel met mensen die dood gaan en denk dat ik hierin hulp nodig heb. Ik weet alleen niet door wie of wat. Heeft iemand ideeen?

Ik ben laatst uit de kast gekomen als transgender en mijn broer heeft het er moeilijk mee. We hebben altijd een hele goede band gehad en ben bang dat de band tussen ons nooit meer zo wordt.

Mijn grootmoeder heeft meerdere mannen in haar leven gehad.
Van 1 van de mannen is mijn moeder de dochter, met de andere mannen heeft zij ook kinderen gekregen. Dit zijn dan de halfbroers en halfzussen van mij moeder.
Wie zijn die halfbroers en halfzussen van mijn moeder dan voor mij?
Halftante en Halfoom?
En zijn die hen kinderen dan nog steeds nichten en neven?
Ik denk dat als de grootouders van mijn nichten en neven het zelfde zijn als deze van mij dat zij dan 4de of 12.5% graad bloedverwanten zijn.
Hoe zit dat dan als de grootvader dan mijn nichten en neven anders zijn als die dan mij. Maar dat de grootmoeder het zelfde is. zijn deze ("nichten en neven") dan nog rechtstreekse bloedverwanten?