Hoe stop ik mijn vriendin van het saboteren van mijn dieet zonder ruzie?
Ik heb net weer een cake weggegooid. Dit is echt niet meer normaal. We zijn al een paar jaar samen, maar mijn gezondheid gaat sinds onze relatie alleen maar achteruit. Voorheen was ik super actief en trots op mijn lichaam, maar nu is alles veranderd. Ik probeer al een jaar weer gezond te leven, maar mijn vriendin wil alleen maar naar de Maccie, pizza eten en brengt elke avond wel weer cake mee naar huis van werk ondanks dat ik haar blijf zeggen dat ik gezonder wil eten. Zelfs mijn dokter zegt dat ik moet afvallen.
Mijn wilskracht is niet top, maar normaal krijg ik het wel voor elkaar als ik alleen ben. Met haar lukt het echter niet, want ze steunt mijn doelen totaal niet. Hoe kan ik haar oevrtuigen om te stoppen met me saboteren zonder dat dit de relatie helemaal verpest? Iemand tips?
Tja, als het allemaal zo gemakkelijk was, was het niet (bijna) volksziekte nummer 1. Bij een alcoholist ga je ook leren om uit slijterijen te blijven (ja, dat is een verslaving, eten als je obees bent in feite ook. Daarbij niet gezegd dat de VS obees is, maar het onderschrijft wel de "onnozelheid" van dit soort opmerkingen). Een drugsgebruiker ga je ook niet naar de dealer gaan. Stoppen met eten lukt echter niet. En de maatschappij doet er alles aan om te zorgen dat je blijft kopen. Dat is een enorme verleiding waar mensen continu weerstand aan moeten bieden. Er zijn mensen die dat gewoonweg niet lukt. Dat het jullie lukt (en velen), fantastisch! Maar niet iedereen kan dat.
(net zoals er mensen zijn die niet met geld om kunnen gaan, die helpen we ook. De mensen die niet met mensen om kunnen gaan, helpen we ook. Waarom hier dan maar meteen "je doet het zelf"?)
Ik heb de vraag goed gelezen. Misschien moet je mijn opmerking beter lezen. Het gaat er om dat mensen moeite hebben met weerstand geven aan eten (wat precies beschreven staat in de vraag) en dus de verleiding niet kunnen weerstaan. Dus ik zal het nogmaals zeggen, zijn vriendin neemt cake mee en hij kan daar geen weerstand aan bieden. Waarom zeg je dan dat je gewoon sterker moet zijn of zeggen (jc54) dat niemand je dwingt? Of in andere woorden, de vraagsteller geeft aan dat hij zelf wel weerstand kan bieden als hij alleen is, maar niet als zijn vriendin dingen mee neemt. Dus als het eenmaal in huis is, heeft hij niet genoeg wilskracht. Kan je mij aangeven @ronron1212 waar je uit haalt dat ik de vraag niet goed gelezen had? En geef daarbij meteen aan wat je niet van mijn reactie begrepen had, dat leg ik het nogmaals uit.
Je denkt hier in zwart/wit. Je kan het of je kan het niet. Maar er zijn grijswaarden. Net zoals in zoveel andere zaken in het leven.
Vandaar mijn analogie, maar helaas ontgaat deze je totaal. Mijn punt ging om verleiding. En ja, bij alcoholisme is het vaak (maar niet altijd) wel absoluut
Mensen die eten moeilijk kunnen laten staan, hebben het zwaarder dan bijvoorbeeld alcoholisten (alhoewel eten nog steeds als een verslaving gezien kan worden, maar dan wel met vele grijstinten). Je kan eten namelijk niet afzweren. Dat kan een continu gevecht zijn waarbij het soms wel lukt en soms niet. De vraagsteller zit in dat grijze gebied. Het lukt soms wel, soms niet, maar de verleiding is er continu. Daarom wordt er soms wel een cake weggegooid en soms niet (als aanwezigheid van de cake niet tot verleiding zou leiden, was het geen probleem geweest en was er geen vraag) Dus helaas heb je wel verdere uitleg nodig. Uit de reacties blijkt namelijk dat je het niet snapt. Nu hopelijk wel
Heb je meer informatie nodig om de vraag te beantwoorden? Reageer dan hier.