kunnen autisten gevoelens krijgen?

Er zijn legio vormen van Asperger of Autisme en als je erg op jezelf bent heb je daar ook een tikje van mee. In de praktijk blijkt, dat je vrienden- en kennissenkring heel beperkt is, maar dat betekent niet dat je geen gevoelens kunt hebben voor een ander. Alleen al dat je aangeeft helemaal kapot te zijn van een afgebroken relatie geeft al aan, dat je gevoelens hebt. Neem van mij aan, dat het meer de gewone relatieproblemen zijn welke bij de jongeren vaak voorkomen en dat het niet aan jou alleen ligt. Met mijn Aspergersyndroom ben ik al 47 jaar gelukkig getrouwd, heb ik een héél klein kringetje om me heen en houd ik ervan me af en toe helemaal terug te trekken. Het gaat erom hoe je partner dat kan opvangen en of je elkaar de ruimte kunt geven jezelf te zijn. Als je een klik hebt met iemand moet je dat laten groeien en dat kost tijd!!!

Autisten hebben wel degelijk gevoel, ze uiten het echter anders omdat ze eerst alles op een rijtje moeten zetten in hun hoofd. Zij missen het vermogen om dingen vanuit hun intuïtie aan te voelen. Zij moeten dus eigenlijk leren hoe ze zich kunnen gedragen. Dit doen ze door naar het gedrag van anderen te kijken en na te bootsen om hun wereld wat inzichtelijker te krijgen. Zij hebben vooral structuur en duidelijkheid om hen heen nodig. Vaste routines geven hun een veilig gevoel.

Gebeurt er ineens iets wat buiten hun routine valt, dan is het gevoel van zekerheid weg en kunnen ze meteen blokkeren. Omdat ze zoiets niet meteen kunnen plaatsen en verwerken raken de hersenen overbelast en gaat alle beschikbare energie het eerst naar het verwerken van de nieuwe informatie....emoties worden naar de achtergrond geschoven. Ook is niet iedere autist in staat emoties te benoemen of zelf af te lezen op een gezicht. Er zijn vele vormen van een stoornis in het autistisch spectrum.
En ding hebben ze echter allemaal minder of zelfs helemaal niet en dit zijn sociale vaardigheden. Die moeten echt aangeleerd worden.

Iemand zonder autisme doet veel op gevoel, een autist gaat analyseren en dat is het grote verschil.

Omdat autisme vooral een communicatief probleem is, is het voor een autist al helemaal moeilijk om met anderen te communiceren over het herkennen en benoemen van eigen gevoelens. Hij kan er onaangedaan uitzien bij iets ingrijpends maar van binnen kampen met een wirwar van gevoelens die hij geen naam kan geven.
Omdat hij tijd nodig heeft gebeurtenissen een plek te geven en intellectueel te begrijpen reageert hij niet meteen emotioneel bij iets schokkends of iets wat hem aangrijpt. Hij begrijpt zijn eigen gevoelens vaak niet, laat staan die van anderen, die ze ter plekke uiten. Dat maakt hen echter niet minder gevoelig dan een doorsnee mens.
Autisten zijn niet ongevoelig, maar anders gevoelig.

Toegevoegd na 10 minuten:
Doordat je nu een keer je relatie zag breken, ben je huiverig voor een nieuwe uit angst dat het je weer gebeurt. Ergens heb je nu al iets van verlatingsangst gekregen en dit is vrij normaal. Het kan echter zo maar gebeuren dat je tegen iemand aanloopt en het klikt tussen jullie. Als je het een kans geeft kan het ook goed gaan, zeker als zij je begrijpt en echt om je geeft. Liefde kan alles overwinnen en je weet nooit of het ineens over zal zijn, zolang je er maar open voor staat en niet bang bent voor een teleurstelilng.

Ik snap wat je bedoeld. Ik heb hier zelf ook lang mee gezeten "heb ik wel gevoel?" "Kan ik wel verliefd worden?" En ja dit kan zeker. Door het autisme uit je je gevoelens gewoon op een andere manier. Dit is echt iets waar je niks aan kunt doen. Het kan veel twijfel in je hoofd brengen of je het wel goed doet of niet maar doe gewoon wat je denkt dat goed is en probeer er met die persoon zoveel mogelijk over te praten. Autisme is niet een excuses en zo moet de ander het ook niet zien.