Relaties

Mijn vriend en ik zijn niet getrouwd. We hadden allebei deze behoefte niet. Ik heb “geen zin” om een hele dag in de spotlights te staan, en hij vindt dat getrouwde mensen niet bij definitie gelukkiger zijn. Prima.

Toen kregen we een kindje en wilden we toch iets op papier hebben staan, in geval van de doemscenario’s. Mijn vriend stelde een samenlevingscontract voor, met testament. Achteraf een duur grapje want ik begreep later pas dat geregistreerd partnerschap gratis is en dan zijn veel dingen automatisch geregeld. Maar oké.

Inmiddels is ons zoontje bijna 4 en hebben we zo af en toe eens een vragenlijst of inschrijfformulier waarin we onze thuissituatie moeten invoeren. Samenlevingscontract staat er dan nieteens tussen. Doordat we verschillende achternamen hebben is het net alsof we uit elkaar zijn. Ik vind ineens “mijn vriend” ook irritant klinken, we zijn al 7 jaar samen. “Mijn vriendje”. Ik ben 34, geen 14.

Samenvattend wil ik nu dus wèl een geregistreerd partnerschap, of alsnog trouwen, en dan zonder al teveel poeha. Vriendlief vindt het nog steeds een administratief iets, iets wat je dus voor de buitenwereld doet. Ik vind het tegenover ons kind en eventuele volgende kinderen een positief iets als de ouders getrouwd zijn. Dit is vriendlief wel met mij eens. Nu mijn vraag, kunnen we dat samenlevingscontract omzetten naar een geregistreerd partnerschap? Of zijn dat 2 totaal verschillende dingen en moeten we alles weer overnieuw bekijken?

Alvast bedankt.

Ik zat na te denken over de wat mijn percentage van bloedlijn zou zijn, het zit zo..

Mijn opa en oma van mijn moeders kant zijn allebei in Turkije geboren.... mijn moeder is in Nederland geboren.

Mijn opa en oma van mijn vaders kant zijn in Turkije geboren... mijn vader is ook in Turkije geboren.

Ikzelf ben gewoon in Nederland geboren. Hoeveel procent ben ik Turks en hoeveel Nederlands?

ben bezig met een zelfstudie italiaans.
Bestaat er nog iets als een penvriend met echte brieven geen mail, of app
met iemand uit italie?

Mijn partner en ik zijn getrouwd in gemeenschap van goederen. We gaan scheiden. Gezamenlijk zijn we eigenaar van onze koopwoning. Hij zal in de koopwoning blijven en zal mij uitkopen. Ik wil een eigen koopwoning voor mijzelf kopen. We verbleven afgelopen maand om en om in de koopwoning. Tot hier zijn we het eens. Nu geeft hij aan dat zodra ik ontslagen ben uit de hoofdelijke aansprakelijkheid van de hypotheek en wanneer de hypotheek op alleen zijn naam staat en de echtscheiding is uitgesproken, hij wilt dat ik niet meer in onze koopwoning verblijf. Ik wil uiteraard ook zsm mijn eigen plek, maar de woningmarkt gaat snel. Dit maakt dat onduidelijk is op welke termijn ik kan verhuizen naar een andere woning. Ik wil, vanwege de kittens die we net hebben en die uiteindelijk met mij mee gaan (daar zijn we het ook over eens), tot mijn verhuizing om en om in onze gezamenlijke koopwoning blijven. Ik ben bang dat hij mij gaat dwingen om te vertrekken terwijl ik niet weet waar ik heen moet. Is er wet en regelgeving voor hoe lang ik de tijd moet krijgen om een andere woning te vinden en kan verhuizen zonder dat hij mij eruit kan zetten? PS. Er zijn geen kinderen. De echtscheiding is nog niet ingediend. We zijn nu nog gezamenlijk eigenaar van de woning.