Relaties

In mei 2017 is er een boete geschreven op de Laguna. Deze auto stond op mijn naam maar is eigenlijk van mijn partner destijds (nu ex). Blijkbaar zit er sinds maart 2017 geen verzekering meer op wegens betalingachterstanden. Mijn expartner ging over de rekeningen. Wij zijn in april 2017 uit elkaar gegaan en toen ons huis verkocht werd in november 2017 heeft hij zijn auto weer op zijn naam teruggezet. Met het verhuizen hebben we de meldcodes teruggevonden.
In maart 2018 komt de deurwaarder bij mij langs wegens deze boete. Ik heb het doorgezet naar mijn ex en hij zou het oppakken, contact opnemen met de verzekeraar voor een WAM verklaring. Ook contact gegevens doorgestuurd van incassobureau, zou hij allemaal oppakken.
Ik hoorde er niks meer over en vertrouwde erop dat hij het zou afronden.
Nu afgelopen vrijdag de deurwaarder alweer gehad, er is geen contact meer geweest. Ik stuur dit weer door naar mijn ex, maar nu is zijn reactie, staat op jou naam dus jou probleem niet de mijne. Het gaat ondertussen om €1600!
Kan ik hem hiermee aanvechten? Verzekering is altijd vanuit zijn bankrekening betaald en in november 2017 is de auto weer op zijn naam gezet. Wanneer je ook vraagt aan collega’s en vrienden, ze kunnen beamen dat de Laguna van hem is.

Mijn vriend en ik hadden 6,5 maand een relatie totdat hij het toen had uitgemaakt omdat hij dacht dat hij me niet gelukkig maakte... in die ene maand dat het uit was gegaan (februari) heb ik zulke verdrietige dingen meegemaakt die ik maar niet kan “vergeten” zoals het uithuilen bij zijn ouders, zijn sleutels inleveren, op werk normaal kunnen werken met hem, elke avond naar het water toegaan om te huilen, slapeloze nachten door het huilen, zoveel jankbuien op school en thuis erdoor.... uiteindelijk waren we in maart weer verder gegaan als een stel tot nu in het heden! Het gaat super goed met ons alleen ik krijg zovaak een flashback naar de maand februari dat ik weer gewoon zit te janken erom terwijl het eigenlijk niet nodig is omdat het nu gewoon goed gaat maar het blijft steeds terug komen... ook bij elke kleine dicussie of ruzie ben ik weer bang dat hij het uit zal gaan maken, terwijl ik echt weet dat hij dat niet zal doen... De vraag is nu dus of ik een soort trauma heb ofzo of aanstelleritus.. Heeft iemand dit ook? Jullie zouden mij enorm helpen x

Ik denk dat de vraag al duidelijk genoeg is, en nee we zijn niet te jong

Ik ben al een tijdje nieuwsgierig naar het volgende: bij zowel de moord op Marianne Vaatstra als die op Nicky Verstappen, worden alleen mannen opgeroepen om DNA af te staan in de hoop een familielid van de dader te vinden (of de dader zelf), en zo de dader op te sporen.

Waarom wordt er bij vrouwen geen DNA afgenomen? Vrouwen kunnen toch ook familie van de dader zijn? Of zelf de dader zijn...