Relaties

Ik ben 16 jaar en ben lesbisch en zoek eigenlijk een vriendin, maar ik weet niet hoe en waar. Misschien hier iemand tips? (kom trouwens uit t oosten, uit twente, dus tips voor daar van harte welkom)

Mijn vriendin en ik zijn nu een paar maanden samen en we kennen elkaar al best lang. We hebben echt een toprelatie en appen elke dag, maar ik flip 'm echt als ik denk aan seks omdat mijn penis maar 4cm slap is en als hij stijf wordt dan is ie maar 11cm. Dat maakt me super onzeker.

Overigens is zij mijn eerste vriendin en ik heb nog nooit seks gehad, terwijl zij al ervaring heeft met seks en pijpen. Ze heeft dus veel meer ervaring dan ik, en al veel piemels gezien. Ik ben bang dat ik haar ga teleurstellen.

Ik wil niet dat dit een probleem wordt tussen ons, maar ik weet niet hoe ik deze angst kan overwinnen of hoe ik mezelf meer op mijn gemak kan voelen. Heeft iemand hier tips voor hoe ik dit het beste kan aanpakken?

Ik heb net weer een cake weggegooid. Dit is echt niet meer normaal. We zijn al een paar jaar samen, maar mijn gezondheid gaat sinds onze relatie alleen maar achteruit. Voorheen was ik super actief en trots op mijn lichaam, maar nu is alles veranderd. Ik probeer al een jaar weer gezond te leven, maar mijn vriendin wil alleen maar naar de Maccie, pizza eten en brengt elke avond wel weer cake mee naar huis van werk ondanks dat ik haar blijf zeggen dat ik gezonder wil eten. Zelfs mijn dokter zegt dat ik moet afvallen.

Mijn wilskracht is niet top, maar normaal krijg ik het wel voor elkaar als ik alleen ben. Met haar lukt het echter niet, want ze steunt mijn doelen totaal niet. Hoe kan ik haar oevrtuigen om te stoppen met me saboteren zonder dat dit de relatie helemaal verpest? Iemand tips?

Mijn vriend en ik hebben altijd een redelijk gezond seksleven gehad, ondanks mijn lage libido. Hij initieerde meestal seks, en ik wees hem ongeveer 1/3 van de tijd af omdat ik niet in de stemming kon komen.

Onlangs is mijn libido enorm gestegen door minder werkstress en het verwijderen van enkele mensen uit mijn leven. Ik wil nu het liefst dagelijks seks, maar hij wijst me telkens af. Dit maakt me verward en gefrustreerd. Hij klaagt niet openlijk, maar laat wel merken dat hij gefrustreerd is als ik hem afwijs. Nu wijst hij mij dagelijks af. Probeert hij controle te krijgen of wraak te nemen?

Ik heb geprobeerd met hem te praten, maar hij zegt gewoon dat hij niet in de stemming is. We hebben ongeveer 2-3 keer per week seks, en ik zeg gemiddeld eens per 1-2 weken nee. Hij heeft de afgelopen vier weken ongeveer 20 keer geweigerd. Sinds ik ben gaan initiëren, lijkt onze sekstijd zelfs te zijn afgenomen, wat bizar is omdat hij altijd wilde dat ik meer zou initiëren. Wat moet ik doen?

Ik ben vorige week vrijdag naar een nieuwe echo geweest. De baby wordt steeds kleiner, mijn uitgerekende datum wordt daardoor steeds uitgesteld. Ik probeer al een tijdje mijn gynaecoloog te pakken te krijgen om de juiste beslissing in deze situatie te maken. Kijken wat zij vindt van de trage ontwikkeling enz. Ik wil de baby graag houden, maar mijn man denkt hier anders over. Ik wil er niet al te veel over uitwijden, maar gisteren stuurde hij nog allemaal dreigende berichten naar me over de ongeboren baby en mij. Het gaat niet goed tussen ons, maar hij heeft werk en zorgt voor inkomen. Door ons eerste kind en nu de tweede zwangerschap, werk ik weinig. Maximaal 1-2 dagen per week deed ik. Ik verdien dus een stuk minder en kan ook niet zonder hem. Wat moet ik doen? Het is toch mijn lichaam? Hij eist dat ik het kind laat weghalen, anders zet hij de scheiding in gang.