Relaties

Ik ben 18 jaar en ik woon nog bij mijn ouders thuis. Vroeger had ik de regel dat ik mijn laptop in de woonkamer moest hebben zodat iedereen in het huis kon controleren wat ik op mijn laptop deed. Nu sinds een half jaar mocht ik mijn laptop in mijn kamer, ook was dit veel handiger om te studeren. De laatste tijden blijf ik op tot 23:00-23:30 om bezig te zijn met studeren en het voorbereiden van mijn online bijbaan. Ook wanneer ik rond deze tijd stop, wordt ik altijd op tijd wakker voor school. De laatste maanden heb ik het gevoel dat het niet zo goed met me gaat fysiek, maar wanneer ik dit naar voren breng bij mijn ouders is het antwoord altijd dat ik niet vroeg genoeg slaap. Nu heb ik erge buikpijn doordat mijn menstruatie bijna komt, maar is hun redering steeds hetzelfde. Nu zijn ze gekomen met dat ik mijn laptop weer in de woonkamer moet zetten en dat mijn telefoon niet in mijn kamer mag zijn na 22:00 (dit houdt ook in dat ik moet slapen om 22:00). Dit is onder andere ook erg demotiverend voor mijn studie en bijbaan. Is dit normaal van hun?

Ik ken de jongen van een zomerkamp waar we het super gezellig hadden maar nu op school spreek ik hem niet want ik durf dat niet want hij is populair en ik niet. We zien in elkaar in de gangen en kijken elkaar dan volgensmij langer aan dan normaal en ik heb een vriend van hem gevraagd om info mr die heb ik nog niet en ik wil niet hem verliezen ik durf hem ook niet te voegen op snap want als hij me niet voegt is het gelijk definitief ik wil hem eerst meer spreken maar durf niet eens hoi te zeggen wat moet ik doen??

Ik heb net weer een cake weggegooid. Dit is echt niet meer normaal. We zijn al een paar jaar samen, maar mijn gezondheid gaat sinds onze relatie alleen maar achteruit. Voorheen was ik super actief en trots op mijn lichaam, maar nu is alles veranderd. Ik probeer al een jaar weer gezond te leven, maar mijn vriendin wil alleen maar naar de Maccie, pizza eten en brengt elke avond wel weer cake mee naar huis van werk ondanks dat ik haar blijf zeggen dat ik gezonder wil eten. Zelfs mijn dokter zegt dat ik moet afvallen.

Mijn wilskracht is niet top, maar normaal krijg ik het wel voor elkaar als ik alleen ben. Met haar lukt het echter niet, want ze steunt mijn doelen totaal niet. Hoe kan ik haar oevrtuigen om te stoppen met me saboteren zonder dat dit de relatie helemaal verpest? Iemand tips?