Poëzie

Is dit toegestaan? Zo ja, is dat netjes of juist zwak? Het gaat bijvoorbeeld om een gedicht dat aan een bepaald metrum moet voldoen. Soms vergemakkelijkt een lidwoord het lezen.

Voorbeeld:
Schending van 't mensenrecht
Schending van mensenrecht

Ik kom dat begrip ergens in mijn aantekeningen tegen zonder verdere uitleg erbij en kan me niet meer herinneren wat de uitleg erbij was of dat ik het gewoon heb opgeschreven omdat ik het ergens tegenkwam.

Het is een al wat ouder gedicht waarbij de dichter vertelt dat hij in de trein zit en een vrouw ziet waar hij op het eerste gezicht verliefd op is. De trein krijgt een ongeluk en de laatste zin van het gedicht is iets van: "Wat is er nou mooier dat wij nu op elkaar gedrukt voor altijd bij elkaar zijn".

Ik weet niet of het een gedicht van één van de Tachtigers is.

Alvast bedankt!

Ik kom er zelf niet uit.


Slechts éénmaal heb ik u gezien. Gij waart
Gezeten in een sneltrein, die de trein
Waar ik mee reed, passeerde in volle vaart.
De kennismaking kon niet korter zijn.

En toch, zij duurde lang genoeg om mij,
Het eindloos levenspad met fletse lach
Te doen vervolgen. Ach! geen enkel blij
Glimlachje liet ik meer, sinds ik u zag.

Waarom hebt gij van dat blonde haar,
Daar de englen aan te kennen zijn? En dan,
Waarom blauwe ogen, wonderdiep en klaar?
Gij wist toch, dat ik daar niet tegen kan!

En waarom mij dan zo voorbijgesneld,
En niet, als 't weerlicht, 't rijtuig opgerukt,
En om mijn hals uw armen vastgekneld,
En op mijn mond uw lippen vastgedrukt?

Gij vreesdet mooglijk voor een spoorwegramp?
Maar, Rika, wat kon zaalger voor mij zijn,
Dan, onder hels geratel en gestamp,
Met u verplet te worden door één trein?

Kan iemand mij vertellen of er beeldspraak zit in het gedicht Cote d'Azur van Hans Gomperts?
We moeten het analyseren voor Nederlands en ik kom er zelf niet echt uit...

CÔTE D'AZUR

Onder een hemel van damast
tussen zwanen en dolfijnen
op een blauw-satijnen kleed
komt de wind zich presenteren.
Het is goed in zee te zwemmen,
want de zee heeft zachte handen,
in een bad van schuimballonnen,
duizend druppels, duizend zonnen.
Op de planken en de stenen
van het grint en sintelstrand
dansen klossen en sandalen,
splinters, stokken, kreeften, torren,
zilte krekels en kadavers.

Langs de plinten van de hemel
liggen met opalen ogen
zevenduizend zeemeerminnen
in een krans om alle zeeën
en van transen en trapezen
kijken dwergen en konijnen,
kattenkrengen, kolenkitten
op het zomers zoete neer.

Zwaluwen en zevelingen
zijn gezanten van de zee
en zij lijden in de wouden,
in de parken van platanen,
langs de zomen van de heuvels
aan de gasten, mensebeesten,
als een onderhuidse jeuk.

Toegevoegd na 1 minuut:
En weet iemand ook of het gedicht stijlfiguren bevat?