Op deze pagina vind je alle vragen in de categorie Poëzie. Vragen over beeldende kunst, boeken en auteurs, dans en theater, etymologie, geschiedenis, musea en taal vind je in één van de gerelateerde subcategorieën.
Nergens meer
Zonder jou ben ik nergens meer
Geen plaats waar ik nog echt besta
Slechts lege schoenen onderweg
Mijn ziel geschaafd
geschraagd
heeft zich ontveld in jaren van relatie
ligt op jouw tafel rauw in rust
Elk nog uit te spreken woord
draagt zaad van onverdraaglijk leven
Ik rust en blijf waar ik kan zijn
Zonder jou ben ik nergens meer
een richting zonder doel
Een breuk
met aan twee zijden
geen gevoel
Slechts huls waar zwart in groeit
en onvolgroeid
Nergens ben ik meer
dan bij jou
HofstadNar
Ik las het onderstaande gedicht en vind het heel mooi en herkenbaar maar er is één zin die ik niet snap. Namelijk "De ketting is onfeilbaar maar doorzichtig als glas" Wie kan mij deze zin uitleggen?
Schimmen
Een klagende mist is al grievend gevallen
De verstikkende deken heeft mijn lichaam getart.
Mijn wankele welzijn is tot schimmen vervallen
De mist heeft mij diep in mijn wezen verward.
Het schimmig verleden had me kwetsbaar gemaakt
Een blik vol afschuw uit een grimmig geweten.
In zijn ijzige ogen was mijn neergang ontwaakt
En vervolgens in roestige splinters gespleten.
Ik voelde me tot schim van de toekomst verworden
Als een ridder geveld door zijn bloedeigen zwaard.
Mijn harnas was een waanbeeld van beschutting geworden
Het verraad van mijn lichaam was door ijzer verzwaard.
Ik kan niet meer teruggaan naar waar ik ooit was
Om de geest van de tijd in het heden te breken.
De ketting is onfeilbaar maar doorzichtig als glas
De schimmen in mijn hersens zijn waarheid gebleken.
Door: T.F. Leyssius