Wat betekent de zin "De ketting is onfeilbaar maar doorzichtig als glas" in dit gedicht?
Ik las het onderstaande gedicht en vind het heel mooi en herkenbaar maar er is één zin die ik niet snap. Namelijk "De ketting is onfeilbaar maar doorzichtig als glas" Wie kan mij deze zin uitleggen?
Schimmen
Een klagende mist is al grievend gevallen
De verstikkende deken heeft mijn lichaam getart.
Mijn wankele welzijn is tot schimmen vervallen
De mist heeft mij diep in mijn wezen verward.
Het schimmig verleden had me kwetsbaar gemaakt
Een blik vol afschuw uit een grimmig geweten.
In zijn ijzige ogen was mijn neergang ontwaakt
En vervolgens in roestige splinters gespleten.
Ik voelde me tot schim van de toekomst verworden
Als een ridder geveld door zijn bloedeigen zwaard.
Mijn harnas was een waanbeeld van beschutting geworden
Het verraad van mijn lichaam was door ijzer verzwaard.
Ik kan niet meer teruggaan naar waar ik ooit was
Om de geest van de tijd in het heden te breken.
De ketting is onfeilbaar maar doorzichtig als glas
De schimmen in mijn hersens zijn waarheid gebleken.
Door: T.F. Leyssius