Poëzie

MIDDELBAAR ONDERWIJS

Het mooiste meisje van de klas
Verschikt onwennig bij haar schouder
Een bandje van haar bustehouder;
Ze draagt dat rare ding maar pas.

De meester, achter brillenglas
Ziet toe, ontroerd, en denkt: Wat zou d’r
Gebeuren als zij tien jaar ouder
En ik eens tien jaar jonger was?

Ach, hij vergeet hoe hij verdorde
En hoe haar leven net begint.
In stilte wordt door hem bemind
De schone vrouw, die zij zal worden.

Dan praat ze wat, het lieve kind
En streng roept hij haar tot de orde.

Ik ben op zoek naar het gedicht "van het water" maar via internet is het volkomen onvindbaar. Het is een gedicht dat wordt vertelt vanuit de belevenis van het water (een rivier als ik het goed heb geïnterpreteerd). Als iemand toevallig de schrijver hiervan weet, zouden jullie mij erg op weg helpen.

Ik heb het nodig voor een gedicht

Het komt uit het gedicht 'De Avond' van Willem Kloos. Ik neem aan dat het iets als met veel lawaai of kabaal betekent, maar ik kon niets vinden om dit mee te bevestigen.

Zoals het in het gedicht staat:
Nauw zichtbaar wiegen op een lichten zucht
De witte bloesems in de scheemring - ziet,
Hoe langs mijn venster nog, met ras gerucht,
Een enkele al te late vogel vliedt.