Wat kun je het beste doen als je angst hebt om alleen te slapen?

uitvinden wat je mist, wat je angstig maakt...

Toegevoegd op 13-05-2009 00:20:27
Als je met een ander slaapt, heb je de angst niet, maar de oorzaak heb je dan nog niet weggenomen... Dus als die er dan weer niet is ben je net zo ver...

Knuffelbeer, partner, hond, kat, fles whiskey.

Misschien een nachtlampje op je slaapkamer, de donkerte maakt meestal het meest angstig.
Een iPod/MP3-speler kopen en met rustgevende muziek in slaap proberen te vallen.

TV gaan kijken.

Zet wel de timer met 60 minuten ofzo, anders betaal je je gek aan stroomkosten.

De meeste misdaden worden gepleegd door bekenden/ naasten, dus dat is geen oplossing, drank kan op den duur een negatief effect hebben (steeds meer), dus neem een teddybeer, kat of hondje ; risico nihil.

Misschien beseffen dat je het grootste deel van je leven alleen hebt geslapen en dat ging toen toch ook prima. Ik denk dat je nog niet zo oud bent.

Wakker blijven.

Op een gegeven moment ben je zo moe dat je,als je gaat liggen, als een blok in slaap valt en zal slapen als een roos. Je beseft dan allang niet meer dat je alleen slaapt.

Neem een hond, en laat die op een matje naast je bed slapen.Ben je niet alleen, en je wordt nog bewaakt ook.

Leg iets naast je bed binnen handbereik. Een grote stok of iets waarmee je kunt gooien of zo. Bedenk wat je zult doen als er iets gebeurt. Meestal is de ander banger dan jij.

Professionele hulp zoeken om erachter te komen waar die angst vandaan komt en hoe je er vanaf komt.

Slapen met licht aan heeft bij mij enorm geholpen.
Maar inmiddels slaap ik alweer met het licht uit, en ben ik bijna helemaal van mijn angst voor het donker genezen :)

De vraag is wat de kernwoorden zijn in je zin. 'Angst...slapen' of 'Angst..alleen'.

In het eerste geval denk ik dat je mogelijk de situatie kunt proberen te veranderen aan de plaats waar je gaat slapen (probeer eens op te blijven tot je op de bank in slaap valt).

Gisteren was er een programma op tv, waarbij iemand niet graag ging slapen, omdat er de angst was niet wakker te worden, echter 's ochtends dienden zich andere 'argumenten' aan om angstig te zijn. Hierbij denk ik dat je inderdaad een medisch advies zou moeten inwinnen.

Als het gaat om angst..alleen te gaan slapen, denk ik dat het eerder te doen is om 'de gewoonte'. Als je van jongs af aan (dus vanaf je eerste vriendje/vriendinnetje, en misschien al door je ouders steeds gezamenlijk sliep, tegenwoordig weer een 'opvoedkundig' advies) hier aan gewend bent, kan het zijn dat je nu een 'gemis' voelt als je alleen in een koud bed ligt. Daarbij is het belangrijk om te begrijpen dat de kans dat je alleen in een bed ligt groter is dan dat je samen met iemand in bed ligt. Bovendien zijn er grote voordelen aan (afgezien van het feit dat je niet tegen iemand aan kunt kruipen): Je hebt alle ruimte voor jezelf, de dekens gaan daar waar jij dat wilt, in de zomer plak je niet aan elkaar.

Vaak is de angst voor alleen te slapen een 'waarneembaar' onderdeel van een groter probleem. Zelfvertrouwen is daar een onderdeel van. Wees eerst zelfstandig en maak je geen zorgen over gaan slapen. Een nieuwe partner ontmoeten doe je overdag, niet vlak voor het slapen gaan of als je al ligt.

Er met iemand over praten. De waarom van je angst achterhalen. Angst van eenzaamheid, angst van duisternis, angst van inbrekers, existentiële angst. Wie weet? Ritueln creeëren bij het slapengaan : melk drinken, lezen, geen zware oefeningen , op hetzelfde uur gaan slapen, geen zware maaltijden en geen cafeïne. Aan leuke zaken denken. En als het nog niet lukt : de dokter raadplegen.