Ja, daar istie alweer: midlifecrisis, ofwel dertigersdilemma... Had ik maar en als ik nou... Zucht! Hoe kom ik hier vanaf?

Blijf er niet in hangen. Gisteren is voorbij en morgen bestaat niet. Leef nu!

Je hebt gisteren wat verkeerds gegeten. Is morgen weer over.

beseffen dat het leven pas bij 40 begint. Je zit nog niet in je midlife!

De tijd die gaat zitten in het balen en piekeren over 'had ik maar en als ik nou' kun je beter besteden aan leuke dingen. Lekker socializen en de deur uit! Anders blijf je in het cirkeltje en heb je straks weer het gevoel dat je zoveel had kunnen doen.

misschien kun je eerst die vage stellingen wat concreter maken, zodat je er ook een oplossing voor kunt vinden :)

De enige tip die ik kan geven: focus je op alle positieve zaken in je leven, die je misschien wel eens wilt vergeten door je te focussen op veel minder belangrijke negatieve zaken .

Maargoed, zoals ik al zei, ik snap niet helemaal wat nu je probleem is, dus is een antwoord geven ook lastig!:)

Als je groter bent gegroeid, heb je er geen last meer van!
Je moet gewoon denken: Het zal mijn tijd wel duren, en nog wel langer ook, de tijd heelt alle wonden.

Wellicht bedoel je quarterlife crisis.
De essentie ligt hem hierin, dat je TE veel keuzes hebt of móet maken.
Hierbij wordt geadviseerd om de keuze mogelijkheden tot een minimum te beperken.
Bijvoorbeeld om alle opties naast elkaar te leggen, elke optie afzonderlijk te behandelen en afwegen op ja of nee. Ontdek de kracht van kiezen!
Het ruimt op en geeft je weer de nodige rust.
Succes.

Ah joh, is juist goed dat je zo nu en dan een periode in je leven hebt waarin je alles weer eens even onder de loep neemt en kritisch bekijkt. Anders zou je altijd blijven hangen in hetzelfde en nooit veranderingen aangaan of knopen doorhakken.
Gewoon even alle aandacht geven, erover praten met je dierbaren , conclusies trekken, je verleden evalueren, toekomstplannen bedenken en knopen doorhakken.

Let wel: heb nooit spijt van je verleden. Ten eerste heb je daar niets aan. Ten tweede heeft je verleden je gevormd en je lessen geleerd.

De midlife crisis is het keerpunt in je leven.
De jongeling zet zich af tegen de oudere generatie. Dat maakt hem/haar vernieuwend, energiek, progressief. Hij/zij verwerft daarmee gezag, en/of een een kring van gelijkgestemden.
Dan krijgt hij/zij erkenning, en moet vervolgens niet meer tegen de stroom inroeien, maar leiding gaan geven. De traditionele verzetshouding werkt niet meer.
Wanneer je daarop niet voorbereid bent, krijg je een midlife crisis.
Dat kantelpunt valt qua leeftijd achter in de dertig, vroeg in de veertig.
Antwoord is: zoek het verschil tussen vroeger en nu, en pas je aan aan je nieuwe rol.

De gevoelens toelaten, alles op een rijtje zetten, kijken of er echt iets is dat je moet of wil veranderen, zo ja dat aanpakken, zo nee, tegen jezelf zeggen; ik heb het zo slecht nog niet, en verder gaan met je leven.

Maak je geen zorgen als je op je dertigste al in de midlifecrisis bent dan hoef je niet tot je vijfenzestigste te werken