Waarom geloven we in (een) God?

Voor sommigen geeft dat een beetje 'houvast'.......

'we' geloven niet in god.

Mensen die dat wel doen, doen datomdat ze het van huis zo me hebben gerekegen en het ze nu zekerheid biedt in een onzeker leven. Zelf zullen ze zeggen dat het is omdat god er nu eenmaal is.

Een God geeft mensen steun in moeilijke tijden, geeft houvast.

Veel mensen zijn bang voor de dood door in god en de hemel te gelofen hebben ze nog een beetje hoop dat er iets is na de dood, net als in de middeleeuwen.

Een nogal suggestieve vraag, de vraagstelster gaat er van uit dat iedereen gelooft. Ik geloof in geen van beide!

Bijna ieder mens, zoekt iets buiten zichzelf, een soort manier om dingen in je leven te verklaren of op te lossen.
Een god of de god is daar een goede oplossing voor.

In de Nieuwe Katechismus werd het (ongeveer) als volgt uitgelegd:
Als mensen in een god blijven geloven zonder daarvoor bewijzen te krijgen, moet er wel sprake zijn van een fundamentele waarheid. Anders zou in de loop der eeuwen het geloof allang weg geevolueerd zijn.

We geloven niet in een god, dat is al een verkeerde inname; sommige mensen geloven in een god, veelal omdat het ze standvastig houd in een maatschappij of omdat het fijner is om bij een groep te horen met homogene eigenschappen.

Een aantal mensen gelooft in god, lang niet iedereen gelukkig. Dus deze vraag klopt niet.

heel simpel de gelovige geloven in een afgod ,want zij aanbidden hem ,ik ben ongelovig,maar geloof toch dat er een god kan bestaan ,alleen ik zou niet weten wat dat voor een wezen dan zou zijn en wie dat wezen dan weer gecreeerd zou hebben ,daarom is het geloof voor mij ook het grootste wereldwonder op deze aarde .

Omdat God verbonden is met onze bestaansgrond.

Ik geloof dat we een ingeschapen Godskennis hebben meegekregen en ik geloof ook omdat ik niet kan geloven dat we hier doelloos rondlopen of wat dan ook, en omdat we de Bijbel hebben gekregen die ons tot nut is als een soort van richtlijn hoe te leven, dat is wat ik geloof

Toegevoegd na 1 minuut:
afgoden zijn veel dingen die niet iets met de Bijbel te maken hebben kan veel zijn, een verslaving of zoiets maar ik geloof in God

Om onze fouten goed te praten, want god heeft het zo gewild.
Gelukkig denkt niet iedereen zo, maar maak het van dichtbij mee. Het is weglopen voor eigen verantwoordelijkheid.

In één of meerdere goden geloven geeft mensen een illusie van grip op de werkelijkheid.

Als er immers een alwetende en almachtige intelligentie is, dan kun je ook geloven dat alles gebeurt voor een reden, en dat je de werkelijkheid naar je hand kunt zetten door die intelligentie te beïnvloeden, bijvoorbeeld met gebeden of offers.

En als dat niet werkt, kun je je altijd nog vasthouden aan het idee van een beloning na je dood.

Volgens mij kan de mens met zijn beperkingen niet bevatten en begrijpen hoe alles in het heelal bestaat, leeft en is ontstaan, welke grenzen er al dan niet zijn, waar het begint, waar het ophoudt, wat tijd is. Dus moet er 'iets' zijn dat dat stuurt en bedacht heeft en dat iets noemt men bijvoorbeeld God.

Als we geloven, dan geloven we altijd in een God, want een afgod is per definitie een god waarin de spreker niet geloofd.

Omdat 'we' geloven dat God bestaat, omdat het leven anders zo zinloos is.

We geloven in God omdat er een bijbel op de markt is waarin vele wonderbaarlijke verhalen staan. Voor veel mensen is dat een enorme steun. En een hoop in of op iets.
Iets wat steun geeft in dagen van zorgen.

Dat komt omdat er iemand is geweest die mensen kon overtuigen van het fijt dat er een God is (of zou zijn).

Je bedoelt "we" als in "alle mensen"?
Want er is geen ander wezen op aarde die zulks gelooft, of daarnaar leeft.

Van nature geloven mensen niet in (een) God. Als je een kind door andere zoogdieren laat opvoeden, zal deze uiteindelijk sterven zonder enkele kennis over (een) God.

Het onvermijdbare, dat mensen opgevoed worden door mensen, is een oorzaak dat iedereen dus wordt geconfronteerd met het begrip "God".

Hetzelfde antwoord kun je overigens verwachten bij de vraag "Waarom geloven we in een ziel of de geest"?

Ja geloof in een God... Dat is de cultuur van een godsdienst. Confessie. Onze hele maatschappij is ervan doorweekt, en in vroegere eeuwen was het voor ons met onze westerse godsdiensten nog erger... Het lijkt net alsof het geloof er is om mensen tegen elkaar op te zetten, zoals allerlei oorlogen doen geloven. Of zoals nu nog de verschillen in Ierland tussen katholiek en protestants...
Persoonlijk denk ik dat die twee bevolkingsgroepen elkaar even goed in de haren waren gevlogen als dat geloof er niet was omdat ze nu eenmaal een diep-gewortelde hekel aan elkaar hebben... Vraag me niet waar dat precies vandaan kwam.
Ik heb een goede reden gevonden voor het geloof in een god: het geloof! als er geen god is, kun je ook geen geloof hebben. Opvallend is het wel dat een geloof de gelovigen regels opleggen: hoe je met elkaar moet omgaan bv. Of voor hygiëne, of hoe we met de dood moeten omgaan en hoe we daarover moeten denken.
Daarom vind ik de theorie van William Bramley ("The Gods of Eden") zeer overtuigend. In de tijd dat de eerste godsdiensten in het leven werden geroepen waren ze bedoeld om de mens boven zijn dierlijke afkomst uit te tillen, en wel door hem moraal bij te brengen, manieren en een geweten. Maar al te vaak vlogen mensen elkaar als dieren naar de keel, maakten elkaar af voor het minste of geringste en waren dus eigenlijk niet veel beter dan dieren.
Godsdiensten hebben dit veranderd.
Op zich een goede ontwikkeling dat mensen een dergelijk besef werd bijgebracht. En dus is het niet zo onbegrijpelijk dat in die vroege tijd een uitgangspunt van een geloof was dat het te vuur en te zwaard moest worden verbreid, om iedereen al die hoge(re) standaards bij te brengen. Je ziet dat nog steeds in het moslim-geloof: IEDEREEN MOET dat geloof worden opgedrongen, net zoals het christendom dat met de kruistochten ging bevechten.
Onderweg, na het ontstaan van de godsdiensten, is er van alles misgegaan. Macht corrumpeert zeggen ze wel, en dat is in de godsdiensten ook gebeurd.
Nog niet zo lang was het hier voor ons ook normaal om een geloof aan te hangen. Onze normen en manier van leven betrekt het geloof er niet meer zo in, maar we zijn nog wel bewust van die god waarover we ooit hebben gehoord. En uiteindelijk zijn er zoveel godheden langsgekomen in de geschiedenis, altijd een pantheon van 12 goden. Geloof bestaat al zolang als er steden bestaan... teruggaand tot de eerste stadsstaat en Soemerië.

Geeft steun en het is voor sommige fijn om er in te geloven.

Het is vooral begonnen omdat we vroeger weinig dingen wisten over de wetenschap, en hoe dingen zitten. Bijvoorbeeld: Waarom regent het? Wat is vuur?

Omdat mensen destijds geen wetenschappelijke studies hadden zoals nu gingen ze antwoorden zoeken, en kwamen meerdere culturen met hetzelfde antwoord: iemand, een intelligent wezen (een God dus) doet dit. Als straf, of om een andere reden. In het begin waren dat natuurgoden (bomen, bliksem etc.) en later is dat verder uitgewerkt.

Daarnaast biedt het mensen (dat is tegenwoordig de voornaamste reden) houvast in moeilijke tijden. Omdat het in verschillende culturen onstaan is zijn er verschillende religies op de wereld.

Opvallend is wel dat ze vaak iets gemeen hebben. Dit is mooi naast elkaar uitgelegd in het eerste deel van de film Zeitgeist. (zie bron)

Lees in de Bijbel Hebreeen 11, vers 1: Geloof is de zekerheid van de dingen die men hoopt, en het bewijs van de dingen die men niet ziet.