Waarom worden buitenaardsen zo vaak omschreven als lijkend op kinderen?

Jarenlang gevoed door films, boeken en het internet heeft ons brein inmiddels een aardig idee van hoe buitenaardse wezens eruit zouden kunnen zien. Maar het blijft gissen naar het uiterlijk van buitenaardsen, want jaren van speurwerk in het échte universum hebben nog steeds geen enkel teken van leven opgeleverd. Bij gebrek aan bewezen informatie heeft men er een wezen voor bedacht dat lijkt op een aardse levensvorm.

Áls buitenaardse wezens al iets weg hebben van het leven op aarde, dan is het waarschijnlijker dat ze lijken op een heel andere levensvorm. Want of je op aarde nu op grote hoogte of grote diepte kijkt, bij hoge of bij lage temperatuur, tot aan giftige milieus toe: je zult overal bacteriën vinden. Deze oersterke eencellige organismen waren al miljarden jaren op aarde voordat de mens zich verspreidde.

Feit is dat er op veel plekken in het universum water én organische verbindingen worden gevonden. Dat maakt de kans reëel dat buitenaards leven – als het er is – van dat soort stoffen gebruikmaakt.
. . .
De mogelijk eerste bedenker van het uiterlijk van zo'n wezen was Glenn Dennis, die in 1947 lijkbezorger was in Roswell en onder andere de naburige vliegbasis als klant had. Ruim veertig jaar na het incident in Roswell (waar een glanzend object neerstortte in een weiland waarna er vreemde dingen leken te gebeuren) leek hij zich plotseling details te gaan herinneren en beweerde dat een vriendin die als verpleegster op de basis werkte hem had verteld over een vreselijke obductie op drie kleine, zwarte, verminkte lichamen. En hij zou er zelf een wezen met een abnormaal groot hoofd hebben zien lopen.