Zaterdagavond en het vuur brandt niet meer. Is het de leeftijd?
Vanaf grofweg een jaar of veertien bekroop mij wekelijks steevast het gevoel dat ik uít moest, dat ik de weekendsfeer in de stad moest proeven, dat ik wat zou missen wanneer ik niet op zaterdagavond gezien zou worden en zou zien. Gewapend met een vlotte babbel, vergezeld door een clubje hongerige vriendinnen en gevuld door een onbestemd verlangen zou en moest ik iedere week deelnemen aan het uitgaansgebeuren.
Ook in mijn studententijd stak dit weekendduiveltje uiterlijk elke zaterdagavond zijn kop wel weer op. Op donderdag gaf hij kopjes, op vrijdag werd hij manifest maar eerst op zaterdag was hij werkelijk niet meer te houden: de (week)kalender dicteerde.
Sinds een jaar of vijf echter (ik ben van '74) lijkt dit wekelijkse vuurmannetje zijn "slachtoffers" elders te zoeken. Ligt dat aan mij, ligt dat aan het vuurmannetje, aan het uitgaansgebeuren of zou dat kunnen liggen aan mijn gevorderde dertigersdom?
Heb je meer informatie nodig om de vraag te beantwoorden? Reageer dan hier.