Hét vraag- en antwoordplatform van Nederland

Wat kun je het beste doen als je naar aandacht van je egocentrische vader verlangt, maar het nooit krijgt?

want ik word er helemaal gek van :( krijg steeds het fucked up gevoel alsof hij niet meer van me houd. Hij zal me nooit eens een compliment geven of zeggen hoeveel die van me houd, hij kraakt me echt letterlijk alleen maar af, maar toch kan ik niks terug zeggen, op een of andere manier blokkeert het in mij lichaam, als ik iets wil zeggen moet ik meteen huilen en kan ik het niet uit me keel krijgen. En daarna heb ik een schuldgevoel tegenover me vader en wil ik alles weer goed maken.

Hij maakt mij echt confused.. :(

Verwijderde gebruiker
15 jaar geleden
in: Overig
1.3K

Heb je meer informatie nodig om de vraag te beantwoorden? Reageer dan hier.

Het beste antwoord

Jij zou je kunnen afvragen of het echt wel zo is, dat jij NOOIT aandacht krijgt...
Je zou veel meer aandacht willen en ik zal je zeggen dat hoeveel aandacht je egocentrische vader jouw ook schenkt het nooit genoeg zal zijn. Laten we aannemen dat het klopt dat je vader ego-centrisch is, dan is dat niet fijn of je wordt er zelfs gek van... In feite leert hij je te overleven zonder aandacht. Dat doet pijn en is erg vervelend, maar het zou realiteit kunnen zijn. Jij moet nu een stukje volwassen worden op jouw leeftijd... Volwassen worden kost gewoon moeite en doet pijn. Alleen gelaten worden, er zorgt niemand voor mij, alleen op de wereld enz enz zijn gevoelens die er mee gepaard gaan...
Maar stel dat het je lukt om te overleven met al die tegenslagen die je nu hebt met die egocentrische vader zoals je zegt dat je hebt, dan is het pijnlijk, maar dan neem ik mijn petje af als je positief blijft en doorgaat met wat jij in jouw leven belangrijk vindt.
Jij bent niet alleen in dit gevoel, ik denk dat iedereen die een tikje ouder is het met me eens zal zijn dat iedereen het in zichzelf herkent. Daar moet je doorheen. Je leeft toch al, dus moet je er het beste van maken. En sluit je niet af voor de egocentrische vader, zeg dat hij je pijn doet met wat hij doet, of juist niet doet... Blijf spreken, blijf je uitspreken... Zeg dat het je pijn doet, als het pijn doet... Hij mag dan niet open staan, maar ik zou je aanraden om zelf wel open te blijven voor hem... Zo kan er een dialoog ontstaan en zou je kunnen ontdekken dat de overtuigingen die je nu hebt, zouden kunnen veranderen. En als je andere overtuigingen krijgt terwijl je voorheen pijnlijke overtuigingen hebt, dat de nieuwe minder pijnlijk zullen zijn dan de huidige...

Ik hoop dat je jouw vader wel kunt bereiken terwijl hij het laat afweten. Misschien kun jij hem helpen door wat jij tegen hem zegt. Hij is je vader en daar verander je niet s aan. Dus jij moet het ermee doen. Hij ook met jou als kind hoor...

Maar ik wens je spoedig een betere relatie aan met je vader en ik weet dat dat een grote wens is van je en ik hoop dat je wens in vervulling gaat...

dank je..
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
15 jaar geleden
Verwijderde gebruiker
15 jaar geleden
Het is zo, als ik hem vertel dat het me pijn doet, zegt ie altijd dat ik me niet zo aan moet stellen, telkens weer is dat zijn excuus. Misschien is egocentrisch wel een verkeerd woord mischien bedoel ik er wel mee gevoelloos
Verwijderde gebruiker
15 jaar geleden
Je moet er niet mee stoppen. Jij trekt aan het langste einde...
Van mij krijg je een kompliment hoe open en eerlijk dat jij je hier opstelt.. dank je Jessie...
Verwijderde gebruiker
15 jaar geleden
Van mij ook een compliment hoor...
Verwijderde gebruiker
15 jaar geleden
Dankejwel, ik ben blij dat ik het hier tenminste wel kan vragen :)
Verwijderde gebruiker
15 jaar geleden
Top! Hou je taai, ze kunnen in iedergeval nooit zeggen dat je niks gezegd of gedaan hebt.
Sterkte!
Verwijderde gebruiker
15 jaar geleden
Oh nog een tip. Doe niet zoals je moeder en leg niet aan met een man die later egocentrisch zou kunnen gaan reageren over jullie kinderen, omdat je denkt dat jij die wel zult kunnen veranderen als je maar genoeg van die man houdt...

Andere antwoorden (5)

Dit is best moeilijk. Je zit in een vicieuze cirkel die alleen jij kunt doorbreken. Nu ben je door je afhankelijkheid naar aandacht van je vader heel makkelijk te kwetsen. Je moet je vader maar nemen zoals hij is. Laat je geluk niet afhangen van een compliment van iemand die dat niet wil of kan geven.
Jij bent op dit moment belangrijker. Bedenk wat je met je leven wilt doen; wat je wilt bereiken en hoe dit haalbaar is. Het gaat om jou. Wat heb jij nodig om gelukkig te worden en je leven zinvol te maken. Doe leuke dingen met mensen die jouw aanwezigheid wel waarderen. Geniet van het leven. Kijk ook wat er allemaal wel lukt in je leven.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
15 jaar geleden
Je vader is nou eenmaal je vader met al zijn goede en minder goede eigenschappen. Het karakter van een mens worden voornamelijk bepaald door onze genen. Dat betekent bij jouw vader, dat hij nou eenmaal zo is. Denk niet dat hij het niet anders zou willen, natuurlijk wil hij dat wel!!! Maar hoe groter jij het drama maakt, hoe groter wordt de afstand tussen jullie. Jij snakt naar genegenheid , waardering en af en toe een lief woordje. Maar hem maak je wanhopig door hem telkens te laten merken dat hij naar jou maatstaven te kort komt. Hij gaat zijn eigen haten door zijn eigen onmacht door nooit uit te kunnen spreken dat hij van je houdt. Maar dat doet hij wel! Net zo goed dat jij ook van hem houdt. Jullie zitten allebij op de verkeerde golflengte. Geef hem de ruimte en tijd. En waardeer hem zoals hij is. Mischien, heel mischien laat hij jou ook merken dat hij jou waardeert. Wees eerlijk en geef het niet te gauw op. Geef hem een kans. Hou van hem zoals hij is.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
15 jaar geleden
Wellicht is het goed naar een vertrouwenspersoon (oom, tante, broer, zus, wederzijdse kennis) toe te gaan en daar ook eens uitgebreid je hart luchten.
Je moet hier niet maar mee blijven lopen hoor!
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
15 jaar geleden
Eigelijk heeft iedereen bijelkaar jou al het beste advies gegeven. Toch wil ik (ook) nog wat zeggen...
Wees blij met je vader, probeer de positieve dingen te zien en deze ook echt onder de aandacht te brengen voor jezelf!
Ik heb GEEN vader, ik zou ook niet weten hoe het is om een vader te hebben... alhoewel, jawel ik weet het wel, maar het is geen fijne tijd geweest. Toch hou ik van mijn vader, het is immers je vader. (snap je wat ik bedoel)

Dramatisch hé? Ik had het al in een reactie gezegd, sterkte en top dat je al zo ver bent met openhartig zijn!
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
15 jaar geleden
Alle vaders houden van hun kinderen, maar sommigen hebben van hun ouders niet meegekregen hoe ze dit kunnen tonen. Je vader is ook maar een mens en weet misschien niet hoeveel pijn hij je doet. Misschien heeft ie zelf problemen waar je niet van weet en reageert ie dat thuis af.

Als ik jou was (maar ik ken je situatie niet) zou ik hem confronteren met je gevoel en als hij daar niet mee kan omgaan zou je kunnen overwegen om hulp te zoeken bij iemand die je vertrouwd of bij de huisarts vanwege je "blokkade".

Het is niet jou schuld! Vaders moeten ervoor zorgen dat hun kinderen lekker in hun vel zitten, en niet veroorzaken dat je n iet lekker in hun vel zitten.
(Lees meer...)
Verwijderde gebruiker
15 jaar geleden

Weet jij het beter..?

Het is niet mogelijk om je eigen vraag te beantwoorden Je mag slechts 1 keer antwoord geven op een vraag Je hebt vandaag al antwoorden gegeven. Morgen mag je opnieuw maximaal antwoorden geven.

0 / 5000
Gekozen afbeelding